ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

سال 1348 در شهرستان ايوان متولّد شد؛ نامش را "مينا" گذاشتند. مينا در ميان خانواده‌اش بزرگ مي‌شد و پرورش مي‌يافت. هنوز آرزوهاي زيادي داشت که رژيم بعث عراق گل وجودش را پرپر کرد.
مينا در حالي‌که 16 سال داشت، در هجدهمين روز از خردادماه سال 1364 در اثر بمباران هوايي رژيم بعث عراق در شهرستان ايوان به همراه عده‌ي بي‌شماري از افراد بي‌گناه به شهادت رسيد و به ديدار معبودش شتافت.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 235

اسماعيل رستمي فرزند محمدعلي در سال 1345 در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف در روستاي خيارزار از توابع شبانکاره‌ي دشتستان چشم به بي‌نهايت هستي گشود. از کودکي فعال و پرتلاش و از هوش سرشاري برخوردار بود و علاقه‌ي شديدي به درس خواندن داشت. دوران ابتدايي را در دبستان 15 خرداد خيارزار گذراند. سپس روانه‌ي مدرسه‌ي راهنمايي اميرکبير ده کهنه شد. دوران راهنمايي را نيز با موفقيت پشت‌سر گذاشت. چون از دانش‌آموزان ممتاز بود، در گزينش دبيرستان توحيد شيراز ( دبيرستان دانشگاه ) قبول و روانه‌ي دبيرستان گرديد.
ايشان علاوه بر اشتغال به دروس و انجمن اسلامي دبيرستان و ديگر مراکز انقلابي فعاليت چشم‌گيري داشت. در دوران دبيرستان چند بار نداي هل من ناصر ينصرني حسين زمان را لبيک گفت و با کوله‌باري از عشق و شهامت و ايثار عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گرديد. يک بار در سال 1362 از ناحيه‌ي پا مجروح گرديد. پس از اخذ ديپلم، در کنکور سال 1364 دانشگاه شرکت کرد و در رشته‌ي مهندسي راه و ساختمان نفر سوم کنکور سراسري شد. اما عطش وصف‌ناشدني و عشق و علاقه‌ي بي‌کراني که به تحصيل معارف ديني و فقه و پوياي جعفري داشت، باعث شدحوزه‌ي علميه را انتخاب کند. او روانه‌ي افق فقاهت و اجتهاد و فضيلت يعني خطه‌ي خورشيدي قم گرديد و در حوزه‌ي علميه‌ي قم به تحصيل دانش و تهذيب نفس و طهارت روح مشغول شد. او در مدرسه‌ي عشق ثبت‌نام کرد تا رموز عاشقي را کشف و افق‌هاي پرواز را پيدا کند.
در گرماگرم تحصيل، مکرر در جبهه‌ها حضور مي‌يافت و آموزش علوم ديني را با جهاد با شب‌پرستان توأم مي‌کرد. رستمي از سال 1364 که قدم به فضاي عطرآگين حوزه‌ي علميه گذاشت تا هنگام شهادت بارها و بارها به عنوان مبلغ رزمنده در جبهه‌ها حضوري موثر و فعال داشت. او در جبهه الگوي مبارزه و آيينه‌ي اخلاق براي ديگر رزمندگان بود. سرانجام پس از سال‌ها مبارزه در سنگر تبليغ و حضور شورآفرين در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل در منطقه‌ي عملياتي والفجر (10) در ناحيه‌ي خرمال در اسفندماه سال 1366 در سنّ 21 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد و به خيل خونين‌تباران عرصه‌ي عشق پيوست.
بدين ترتيب شهادت بال‌هايش را به رويش گشود و آيينه تمام‌نماي روحاني را به مفهوم واقعي در سنگر رزم تبليغ به نمايش گذاشت و به سراپرده عشاق عند ربهم يرزقون پيوست.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  تاریخ:  1384/12 -  شماره مجله: 28-  صفحه: 20

هنوز به خاطر دارم روز تولّدت را؛ روز شکفتن تو و لبخند شيرينت، پانزدهمين روز از بهار سال 1337. آن روزها پدر و مادرت در دماوند زندگي مي‌کردند و تو شيريني زندگي آن‌ها را دوچندان ساختي.
روزها و ماه‌ها از پي هم گذشت و تو باليدي، قد کشيدي و بزرگ شدي و لباس نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي برازنده‌ي قامتت شد. از افراد لشکر 81 کرمانشاه بودي؛ ستوان يکم رستمي و آن روزها سخت در تکاپو تا گامي کوچک در جهت دفاع از مرزهاي کشور برداري.
سرانجام نيز در هفدمين روز از شهريورماه سال 1360 در سنّ 23 سالگي در شهرک مهديه از شراب طهور بهشتي نوشيدي.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1382/6/17

احمد رستمي در سال هزار و سيصد و چهل و يک در دامان خانواده‌اي مذهبي و منوّر از خورشيد پرفروغ عاطفه‌ي اهل‌بيت (ع) در روستاي شيخ‌جعفر از توابع شهرستان قروه مانند غنچه‌اي آکنده از شکنج‌هاي ايثار و پاي‌مردي به روي طبيعت دنيا لبخند زد و با خنده‌ي خود محفل پدري را صميميت و صفا بخشيد.
رستمي پس از سپري نمودن سنين طفوليت، وارد مدرسه گرديد و تا سال سوم ابتدايي به تحصيل اشتغال يافت؛ اما بعد در معيّت پدر به کارهاي کشاورزي پرداخت تا اين‌که از طريق ارتش جمهوري اسلامي عازم خدمت مقدس سربازي شد و در جمع لشکر 21 حمزه‌ي سيدالشهدا (ع) به جبهه‌هاي نور عليه سياهي شتافت.
احمد در نمازهاي جمعه و جماعت و همچنين محافل مذهبي و مجالس عزاداري، مشتاقانه حضور مي‌يافت و در انجام فرايض ديني کوتاهي نمي‌کرد؛ به آقا اباعبدالله الحسين (ع) ارادتي خاص داشت و در عزاي آن مظلوم تشنه‌لب کربلا از جان و دل مي‌گريست. زماني که پدر براي ديدار و سرکشي از او به منطقه‌ي دشت‌عباس واقع در جنوب کشور رفت، به او گفت: « احمدجان بيا و خود را از دود و آتش خلاص کن. » اما او پاسخ داد: « چگونه مي‌توانم به پيام امام که همان پيام امام حسين (ع) است، لبيک نگويم؛ غيرت و مردانگي کجاست؟ چگونه برگردم؟ »
سرانجام طي عملياتي در منطقه‌ي جنوب، پرنده‌ي جانش در سرزمين جاودانگي فرو نشست.

منبع:كتاب روايت لاله هاي بهار

عبدالله در سال 1347 در روستاي انارستان شهر ريز به دنيا آمد. 7 ساله بود که به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک سيکل به پايان رساند؛ سپس به شهرهاي دير و کنگان رفت تا بتواند ادامه‌ي تحصيل دهد و بالاخره موفق شد مدرک ديپلم را اخذ نمايد.
رستمي‌خواه در زمان جنگ تحميلي مردانه سلاح بر دوش گرفت و راهي ميدان جنگ شد. وي همراه بسيجيان جان بر کف براي دفاع از خاک کشور آماده شد و سرانجام در آغازين روز از مردادماه سال 1367 در خرمشهر پس از يک ماه حضور در جبهه به همراه دوستش شهيد يميني در جاده‌ي شهيد صفوي، هنگام پاک‌سازي منطقه، جان به جان آفرين تسليم کرد و در سنّ 20 سالگي به شهادت رسيد.
مزار پاکش در جنت‌الشهداي بخش ريز قرار دارد.

منبع:كتاب اسطوره هاي جاويد صفحه 143

رضا در سال 1344 در يکي از روستاهاي دورافتاده ي فيروزکوه به دنيا آمد، دوران تحصيلات خود را با موفقيت پشت سر گذاشت و موفق به اخذ مدرک ديپلم شد و سپس به مرکز تربيت معلم رفت و تحصيلاتش را ادامه داد، او با شروع جنگ تحميلي به جبهه هاي نبرد اعزام شد و در فروردين ماه سال 1366 در منطقه عملياتي شلمچه به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

منبع:كتاب يادياران

حسينعلي رستميان در سال 1347 ديده به جهان گشود دوران کودکي را با شادي و نشاط سپري کرد و در سن هفت سالگي وارد عرصه علم و دانش گرديد در سال 1362 جهت ادامه تحصيل در علوم ديني وارد حوزه علميه شد و با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي نبرد شتافت و يکسال پس از حضور سبزش در عمليات والفجر8 در تاريخ 21/11/1364 در سن 17 سالگي مفقودالاثر گرديد و پس از 10 سال پيکر مطهرش به ميهن اسلامي بازگشت روحش شاد و يادش گرامي باد.

منبع:روزنامه كيهان 6/2/83

ناصر در آذرماه سال 1325 در روستاي «مال‌خليفه‌اي» از توابع شهرستان گناوه چشم به جهان گشود. در 7 سالگي پدرش را از دست داد و در سايه تلاش بي‌وقفه مادر براي تأمين معاش خانواده بزرگ شد. آموختن علم را تا کلاس نهم در گناوه ادامه داد سپس به دانشسراي مقدماتي بوشهر رفت و پس از طي دوره‌ي سربازي شغل آموزگاري را انتخاب کرد. اوايل انقلاب نيز مدرک کارداني خود را در شيراز با نمرات عالي گرفت. سال 1352 عده‌اي از روحانيون به گناوه تبعيد شدند و ناصر در ارتباط با آنان با انقلاب و آرمان‌هاي امام (ره) آشنا گشت. پخش اعلاميه و حضور در تظاهرات از جمله اقدامات او بود. وي يک‌بار نيز دستگير و زنداني گشت و مورد شکنجه قرار گرفت.
ناصر در سال 1351 ازدواج کرد و صاحب 3 فرزند شد. زماني‌که جنگ تحميلي آغاز شد، دل از همه تعلقات بريد و قدم به عرصه ايثار نهاد.
رسولي در طول سال‌هاي خدمت در آموزش و پرورش معاونت مدرسه راهنمايي دانش و مسئوليت دايره‌ي آموزش اداره‌‌‌ي آموزش و پرورش را پذيرفت.
سرانجام اين رادمرد جبهه‌هاي جنگ در تاريخ 7/10/1364 در هورالعظيم به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت و در سن 39 سالگي شهيد راه حق شد.
مزار پاکش در گلستان شهداي گناوه قرار دارد.

منبع:كتاب بر شانه هاي دريا صفحه ي 113