ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

عباس در روز اول بهار سال 1340 در روستاي «نرمان» ديده به جهان گشود. دوران شيرين کودکي را فارغ از سختي‌هاي زندگي با شادي‌هاي کودکانه به پايان رساند و راهي کشور امارات متحده عربي گرديد. سپس تشکيل خانواده داد و به روستاي «فارياب» مهاجرت کرد. در دوران پيروزي انقلاب، به اتفاق معلمان روستا، پيام رهبر فقيد انقلاب را به اطلاع مردم رساند و پس از پيروزي در حفظ و حراست از دستاوردهاي انقلاب، به ويژه افشاي توطئه‌هاي خوانين و ضدانقلاب و برگزاري انتخابات مختلف تلاش فراوان کرد. هم‌زمان با جنگ تحميلي به خدمت سربازي رفت. مدتي در شيراز و تبريز انجام وظيفه نمود وآن‌گاه عازم آبادان گرديد. سه ماه بعد به کردستان رفت و در کوه‌هاي برفگير شياکوه به پيکار با دشمن پرداخت. سرانجام در حالي‌که به عمق نيروهاي دشمن نفوذ کرده بود، به محاصره درآمد و در پي رزمي جانانه با دشمن،‌ در تاريخ 14/10/1360 در سن 20 سالگي شربت شهادت نوشيد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 209

احمد در سال 1335 در شهرستان اهواز (استان خوزستان)‌ در آغوش پر مهر مادر جاي گرفت.در آغازين روزهاي زندگي با اسلام آشنا شد و به مسجد راه يافت.با اوج‌گيري انقلاب در خيل ياوران روح الله قرار گرفت و با پخش اعلاميه‌هاي امام (ره) اعتراض خود را نسبت به عملکرد رژيم اعلام نمود.بعد از اخذ مدرک ديپلم در سال 1360 به عنوان اپراتور پخش در صدا و سيماي جمهوري اسلامي مرکز خوزستان استخدام شد.رستگار در جريان جنگ تحميلي چندين مرتبه با سمت فيلمبردار به جبهه رفت و گزارشهاي جذابي تهيه نمود.سرانجام اين عاشق وارسته در تاريخ 17/12/1364 در منطقه عملياتي فاو روح بزرگش از زندان خاکي تن رهائي يافت.عملياتي والفجر 8 يادمان پرواز ملکوتي اوست.از او يک فرزند به يادگار ماند.

منبع:پرونده شهيد در شوراي ايثارگران سازمان صدا و سيما

ابراهيم رستگار کيخاژاله در سال 1345 در روستاي ژاله‌اي از توابع شهرستان زابل در خانواده‌اي متدين ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را در سوم متوسطه به دليل برخي مشکلات متوقف شد. در دوران اوج‌گيري انقلاب يکي از فعال‌ترين و پرکارترين نيروهاي راهپيمايي‌ها و تظاهرات بود. پس از انقلاب در تاريخ 13/4/62 به عضويت نهاد مقدس سپاه پاسداران درآمد. ابراهيم داراي روحيه‌ي ايثارگري و شهادت‌طلبي والايي بود و همين روحيه وي را بر آن داشت که از طريق سپاه به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل رهسپار گردد، و با دشمن زبون به مقابله بپردازد. سرانجام پس از رشادت‌ها و دلاوري‌هاي فراوان در سن 21 سالگي در تاريخ 14/4/66 در منطقه فاو به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 58

ميرزاعلي در فروردين سال 1332 در يکي از روستاهاي زنجان به نام علي‌آباد به دنيا آمد. پدرش به شغل کشاورزي اشتغال داشت و از وضعيت مالي خوبي برخوردار بود. در سنين خردسالي به مکتب‌خانه رفت. بخشي از مقطع ابتدايي را نزد فردي به نام کربلايي جعفر، در منزل گذراند. با تشکيل سپاه دانش تا پايان دوره‌ي ابتدايي را در سپاه دانش طي کرد اما به دليل نبود امکانات تحصيلي در روستاي زادگان مجبور به ترک تحصيل شد. ميرزاعلي که از دوران کودکي در کار کشاورزي، وجين‌کاري و پرورش دام به پدرش کمک مي‌کرد بالاجبار پس از ترک تحصيل به شغل پدر روي آورد. اگرچه همواره به ادامه تحصيل ابراز علاقه مي‌کرد و از پدرش مي‌خواست براي ادامه تحصيل به شهر برود ولي اين امر ممکن نشد.
او در سن 19 سالگي ازدواج نمود مدت کوتاهي پس از ازدواج به خدمت سربازي رفت و در نيروي هوايي دوره چتربازي را گذراند.
با آغاز نخستين حرکت‌هاي مردمي به صف تظاهرکنندگان پيوست. پس از پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد. در زمان غائله کردستان به اين منطقه اعزام شد و در مناطق بانه، تکاب، سردشت و سنندج با ضد انقلابيون به مبارزه پرداخت. بعد از حمله رژيم بعثي به ايران به جبهه رفت و سه مرتبه مجروح شد. اولين بار در منطقه دارخوين بود که در اثر انفجار خمپاره از ناحيه شکم آسيب ديد و به ماهشهر و سپس به زنجان انتقال يافت. پس از مجروحيت، مدتي به عنوان مسئول سپاه به قيدار فرستاده شد ولي به دليل عدم بهبودي کامل در زنجان، افسر نگهبان شد و پس از مدتي دوباره به جبهه رفت.
در عمليات ثامن‌الائمه (ع)، جانشين فرمانده گردان شد. پس از مدتي نيروهاي سپاه ساماندهي شد و تيپي تشکيل شد به نام تيپ 17 علي بن ابيطالب (ع) و رستم‌خاني فرماندهي يکي از گردان‌هاي آن را به نام گردان امام محمدتقي (ع) به عهده گرفت. در عمليات رمضان، با گردان تحت فرماندهي خود کانال ماهي را که تا نزديکي‌هاي بصره ادامه داشت پشت سر گذاشت و به نزديکي‌هاي بصره رسيد. بعد از عمليات رمضان از ناحيه دست و بازو و پا دوبار مجروح شد ولي پس از مدت کوتاهي بازگشت. سال 1362 از طرف لشکر علي بن ابيطالب (ع) جهت انجام مناسک حج به خانه خدا رفت. او تا عمليات والفجر مقدماتي فرمانده گردان امام محمدتقي (ع) از لشکر علي بن ابيطالب (ع) بود. سپس به لشکر 31 عاشورا منتقل شد و به سمت جانشين محور (تيپ) منصوب گرديد.
سرانجام در روز بيست و ششم اسفند ماه سال 1363 در سن 31 سالگي در منطقه شرق دجله به شهادت رسيد.
پيکر پاکش را 11 سال بعد (سال 1374) به خاک سپردند. از او 5 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب فرهنگنامه جاودانه هاي تاريخ (استان زنجان)  

نياز رستمي سال 1311 در بخش سومار در خانواده‌اي عشايرنشين و زحمت‌کش به دنيا آمد، وي قبل از انقلاب از رژيم شاه دل خوشي نداشت او هر وقت فرصت مي‌يافت جنايات رژيم شاهنشاهي را بازگو مي‌کرد. او هميشه به فکر فقرا بود و اگر اتفاقي برايش رخ مي‌داد اصلاً ناراحت نمي‌شد و مي‌گفت اين پيشامدها تقدير خداست و ما به آن راضي هستيم، رستمي با شروع جنگ تحميلي به عضويت بسيج درآمد و اظهار کرد، من به جبهه مي‌روم تا آخرين قطره خون براي اسلام مي‌جنگم تا در راه دين و قرآنم شهيد شوم. رستمي سرانجام در تاريخ 18/6/1360 در منطقه‌ي سومار در سن 49 سالگي در نبرد با مزدوران بعثي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب ملكوتيان صفحه 77

محمد در سال 1344 در روستاي ريز به دنيا آمد. تحصيل و دانش را در کلاس‌هاي آموزگاران آزمود تا در درک و شناخت مسيرش او را ياري دهد و هم تلاش و کوشش را در کنار پدر تجربه کرد تا روح آسمانيش مقاومت و پايداري در برابر مشکلات را آزموده باشد.
سال‌ها از پي هم گذشت و محمد در زمان جنگ نداي "هل من ناصر " امام امت را لبيک گفت و در اوايل ماه مبارک رمضان سال 1361 مجروح گرديد تا با نثار اندکي خون، گام اول را در وفاداري به عهد ازلي خود برداشته باشد. اما از پاي ننشست و سريع به ميدان رزم بازگشت.
روز دوم مردادماه سال 1361 منطقه‌ي کوشک و عمليات رمضان رعناقامت 17 ساله‌ي استان بوشهر را به خاک و خون کشيد.
مزار پاکش در جنت الشهدا بخش ريز قرار دارد.

منبع:كتاب اسطوره هاي جاويد صفحه 105

شنبه رستمي در سال 1322 در روستاي هرمزآباد شهرستان مهران در خانواده‌اي مسلمان و مذهبي پا به عرصه هستي نهاد، او دوران کودکي را در آغوش گرم خانواده سپري کرد و با توجه به زندگي عشايري آن زمان در امورات روزمره به پدرش کمک مي‌کرد. وي پس از پيروزي انقلاب براي دفاع از ميهن، خود را به ژاندارمري معرفي و به عضويت ژاندارمري درآمد. ايشان در طول دوران خدمتش سختي‌هاي زيادي را متحمل شد. رستمي پس از شروع جنگ تحميلي بلافاصله به خط مقدم اعزام شد و از خود رشادت‌هاي بي‌نظيري را نشان داد، تا اين که در تاريخ 23/3/1367 در منطقه شور شيرين در حين درگيري با دشمن بعثي در سن 45 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش رسيد.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 13

صدايش که در فضاي شهرستان ايوان پيچيد، نفس‌هاي حبس شده در سينه‌ها رها شد. سال 1325 بود که متولّدشد و "حيران" نام گرفت. روزها مي‌گذشت و "حيران" بزرگ مي‌شد. کودکي و نوجواني را گذراند. زمان مي‌گذشت؛ ازدواج تجربه‌ي جديدي بود و مرحله‌ي تازه‌اي از زندگي.
39 ساله بود که صداي انفجار را شنيد و ديگر هيچ. حيران در هجدهمين روز از خردادماه سال 1364 در اثر بمباران هوايي شهرستان ايوان که توسط رژيم بعث عراق انجام شد، به شهادت رسيد و به ديدار خدا شتافت.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 234