ليست شهداي دفاع مقدس (ر)

نامش "برات‌علي" بود؛ متولّد تيرماه سال 1340 و در روستاي باوکي شهرستان اليگودرز به دنيا آمد. روزهاي کودکي را با شادي و نشاط سپري کرد. هنوز کودکي بيش نبود که شانه‌هاي کوچکش در غم فراق پدر لرزيد و در سايه‌ي زحمات خانواده بزرگ شد.
برات‌علي همواره از غيبت و دروغ پرهيز مي‌کرد. نماز شب را جزء فرايض ضروري مي‌دانست؛ اوايل شب مي‌خوابيد ولي آخر شب تا اذان صبح به قرائت قرآن، دعاهاي وارده و نماز شب مشغول بود. رحيمي همان‌گونه که اهل عبادت بود، به اهميت جهاد في سبيل الله نيز واقف بود؛ لذا در زمان جنگ تحميلي در جرگه‌ي رزمندگان اسلام به جبهه رفت و در اولين روز عمليات خيبر غروب هفتم اسفندماه سال 1362 در سنّ 22 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1380/4/27

سال آغاز انقلاب بود، و کم‌کم اين نهضت اسلامي شروع به رشد بود که مجيد در سال 1342 در شهر تبريز چشم بر جهان گشود.روزها گذشت و او در سايه‌ پر مهر خانواده پرورش يافت.تا اينکه جنگ تحميلي آغاز شد و او مردانه به شوق حمايت از خاک کشور راهي ديار نور و ايمان شد. رحيمي سرانجام در عمليات رمضان در سال 1361 در سن 19 سالگي شلمچه را به خون خود متبرک ساخت.

منبع:روزنامه كيهان 11/5/1383

علي رحيمي فرزند برات در سال 1345 در روستاي فضل آباد از توابع بخش درميان شهر بيرجند ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در زادگاهش سپري نمود و تحصيلات ابتدايي را با وجود دوربودن مدرسه با موفقيت به اتمام رساند. با همه‌ي استعدادي که داشت، به علت عدم توانايي مالي خانواده و نبود مدرسه مجبور به ترک تحصيل شد و در کنار خانواده‌اش به کار کشاورزي پرداخت. او داراي اخلاق پسنديده‌اي بود و محبوبيتي خاص در نزد خويشان و مردم روستا داشت. در انجام فرايض مذهبي بسيار مقيد بود و در برگزاري مراسم عزاداري تاسوعا و عاشوا نقش بسزا داشت.
وي در 17 سالگي با ثبت نام در بسيج آمادگي خود را براي حضور در مبارزه با دشمن متجاوز اعلام کرد. پس از گذراندن دوره‌ي آموزش نظامي در کاشمر از طريق بسيج سپاه پاسداران انقلاب اسلامي بيرجند عازم جبهه گرديد.
او مدت پنج ماه همراه لشگر 5 نصر به عنوان تک تيرانداز با متجاوزان بعثي شجاعانه به نبرد پرداخت و سرانجام در تاريخ 20/5/1362 در عمليات والفجر 3 در منطقه‌ي عملياتي مهران در سن 17 سالگي بر اثر اصابت ترکش دعوت حق را لبيک گفت و به درجه رفيع شهادت نايل گشت.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

سيد عليرضا رحيمي فرزند سيد محمدرضا در سال 1344 در روستاي سيدان از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي متدين و مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش گذراند و براي ادامه‌ي تحصيل به بيرجند آمد. تا سال سوم راهنمايي درس خواند، سپس با عشق به حضور در صف انقلابيون و دفاع از ارزشهاي اسلامي، مدرسه را رها کرد و به فعاليتهاي انقلابي پرداخت. او در انجمن اسلامي دانش‌آموزان فعالانه حضور داشت و براي خدمت به اسلام و مسلمين به عضويت سپاه پاسداران درآمد. و با تأثيري که از برادر بزرگترش، سردار بزرگ اسلام سيداحمد رحيمي گرفته بود تمام وقتش را در دفاع از انقلاب اسلامي ايران صرف کرد.
انساني ملايم که خاص او بود. به دوستانش روحيه مي‌داد. وي در اولين روزهاي جنگ جزء معدود افرادي بود که علي رغم سن کم به جبهه رفت. بارها در خطوط مقدم جبهه حضور مي‌يافت و در عمليات مختلف به مبارزه عليه دشمن متجاوز مي‌پرداخت.
شب و روز چون شيري غرنده در خدمت جبهه و جنگ بود و آنگاه که با معبود خود به راز و نياز مي‌پرداخت، ديگر خود را نمي‌شناخت.
روحيه‌ي صميمي و با نشاطش به ديگر رزمندگان روحيه مي‌داد و نيروي آنها را دوچندان مي‌کرد. او عاشق و دلباخته‌ي اهل بيت عليهم‌السلام بود و اين امر در برگزاري جلسات سوگواري که به مناسبتهاي مختلف برگزار مي‌گرديدد به وضوح ديده مي‌شد.
سيدعليرضا هربار با قلبي مطمئن در عمليات شرکت مي‌نمود و لحظه‌شماري مي‌کرد تا به فيض عظماي شهادت نايل گردد. وي علاقه شديدي به امام خميني (ره) داشت و امام الگويي عملي براي اعتقاداتش بود.
سرانجام در تاريخ دوازدهم مهرماه سال 1363 در عمليات ميمک در سن 19 سالگي بر اثر اصابت تير مستقيم توپ 106 جسم پاکش از نظرها ناپديد شد و به آرزوي ديرينه‌اش رسيد. او دومين شهيد خانواده پس از برادرش سردار رشيد اسلام دکتر سيد احمد رحيمي بود.
پيکر پاک شهيد بر دوش همرزمان و مردم شهيدپرور شهرستان بيرجند تشييع گرديد و در گلزار شهداي اين شهر به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

سال 1342 فتح‌الله با شوق فرزندش مرتضي را در آغوش گرفت و از خدا خواست تا او را در تربيت اسلامي فرزند ياري رساند.روزها از پي هم گذشت و مرتضي در منطقه رهنان شهر اصفهان پرورش يافت.در زمان قيام مردم عليه حکومت پهلوي همراه و همدوش مردم ديارش فرياد عدالتخواهي سر داد تا اينکه جنگ آغاز شد و او براي دفاع از خاک کشور شغل مکانيکي را رها کرد و در جرگه بسيجيان به مصاف باطل رفت. رحيمي سرانجام در تاريخ 29/12/1360 در سن 18 سالگي به آسمان سرخ شهادت پر گشود.عمليات فتح‌المبين در منطقه شوش معراج خونين او بود.پيکر پاکش را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرفرازان جلد 1 صفحه 99

حشمت‌الله رخشار در سال 1335 ديده به جهان گشود. تربيت در دامان پدر و مادري متديّن، از او انساني آزاد و آگاه ساخت كه بسياري از رفتارهاي او الگوي اطرافيان بود.
با آغاز تجاوز دشمن بعثي به ميهن اسلامي، حشمت‌الله نيز چون بسياري ديگر از جوانان غيور، ماندن را تاب نياورد و در مقابل دشمن غدار سينه سپر كرد و در نوزدهمين روز از دي‌ماه سال 1359 در آبادان جاودانه شد.
پيكر سرباز دلاور 24 ساله هرگز به زادگاهش بازنگشت و همسر او سال‌هاست كه چشم به راه باد صباست تا بويي از يار به او برساند.

منبع:كتاب خاطرات نور   -  صفحه: 89

خان محمد رخشاني در سال 1341 در يکي از روستاهاي زابل در خانواده‌اي تهيدست و مذهبي ديده به جهان گشود.
با وجود مشکلات فراوان مالي موفق به اخذ ديپلم گرديد. خان محمد به نماز اول وقت اهميت بسيار مي‌داد، به تلاوت قرآن عشق مي‌ورزيد و روزش را با صدقه آغاز مي‌کرد. لباس ساده مي‌پوشيد و ساده‌زيستي را دوست داشت.
پس از اخذ ديپلم به خدمت وظيفه در سپاه مشغول شد و پس از طي دوره آموزش به جبهه اعزام گرديد. سرانجام پس از پانزده ماه جهاد و ستيز با کافران بعثي و آفريدن حماسه‌هاي فراوان، در مورخه 25/7/66 در بانه کردستان در سن 25 سالگي به فيض شهادت نايل گشت.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 53

در سال 1337، مصطفي در يكي از خانه‌هاي قدمي‌ محله مستضعف نشين شهر اصفهان پا به سراي خاكي نهاد. پدرش از راه كارگري و مادرش از طريق قالي‌بافي امرار معاش مي‌كردند و از عشق و محبت سرشاري نسبت به ائمه اطهار (ع) برخوردار بودند. سخت كوشي و تلاش، با زندگي مصطفي عجين شده بود، به طوريكه در شش سالگي به مغازه كفاشي رفت و در ايام تحصيل نيز نيمي‌ از روز را به كار مشغول بود. هنگاميكه براي تحصيل به هنرستان رفت، نتوانست جو طاغوتي و فاسد آن زمان را تحمل نمايد، در نتيجه با مشورت يكي از علما به كسب علوم ديني پرداخت. مصطفي سال اول طلبگي را در حوزه علميه اصفهان سپري كرد و پس از آن براي بهره‌مندي از محضر فضلا و بزرگان راهي قم شد و حدود شش سال در مدرسه حقاني به تحصيل خود ادامه داد. همزمان با رشد قيام مردم، با تمام وجود در جهت ارشاد آنان وارد عمل شد و با استفاده از فرصتها براي تبليغ به مناطق محروم كهگيلويه و بوير احمد و ياسوج سفر نمود و در سازماندهي حركت خروشان مردم آن خطه تلاش بسيار كرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌ و تشكيل سپاه پاسداران، مصطفي با عضويت در شوراي فرماندهي سپاه ياسوج، فعاليتهايش را در مسير ارائه خدمات فرهنگي به آن منطقه محروم، آغاز كرد. مقاومت در مقابل خوانين منطقه و مبارزه با كشت ترياك نقش تعيين كننده‌اي در سرنوشت آينده مردم آنجا داشت. با آغاز حركات ضد انقلاب در كردستان، با وجود علاقه بسيار به درس و حوزه‌، دوباره آنجا را ترك گفته به كوههاي كردستان عزيمت كرد و سپس براي دفاع از مرزهاي ميهن راهي جبهه دار خوين شد و سلاح بر دوش به تقويت روح و رشد معنوي رزمندگان پرداخت. حضورش در عملياتهاي والفجر 1، والفجر 2، محرم و ... تأثير به سزايي در روحيه مقاومت و ايستادگي رزمندگان داشت. همزمان با تشكيل تيپ امام حسين (ع)، به جانشيني فرماندهي آن انتخاب شد. وي قبل از آن نيز فرماندهي سپاه ياسوج، نمايندگي امام در سپاه کردستان، جانشين فرمانده لشکر 14 امام حسين (ع) فرماندهي قرارگاه فتح سپاه، فرمانده لشکر امام زمان (عج) را بر عهده گرفته بود. 25 ساله بود كه با همسر يكي از شهدا ازدواج كرد و دو هفته پس از ازدواجش يعني پانزدهم مرداد سال 1365 در منطقه حاج عمران در حاليكه فرماندهي لشگر امام حسين (ع) را به عهده داشت، سلوك سرخ خود را به بي‌نهايت رساند.

منبع:كتاب سلوك سرخ