ليست شهداي دفاع مقدس (ح)

اسفندماه سال 1330 شهر تهران ميزبان کودکي مهربان به نام مجيد بود. او در سايه لطف خداوند متعال بزرگ شد و در دبستان‌هاي علوي، قائميه و اثني‌عشري به تحصيل علم همت گماشت. دوره‌ي دبيرستان را در دبيرستان علوي گذراند و در سال 1348 پس از اخذ مدرک ديپلم رياضي وارد دانشگاه صنعتي شريف شد و در رشته مهندسي متالوژي تحصيل کرد. ظلم و استبداد رژيم پهلوي او را بر آن داشت تا فعاليت‌هاي سياسي خود را آغاز نمايد. اين مبارزات به آنجا کشيد که او دو مرتبه در سال‌هاي 1350 و 1351 به زندان افتاد. در سال 1353 مدرک کارشناسي خود را دريافت نمود و در فاصله سال‌هاي 1354 تا 1356 در شيراز و مشهد، خدمت مقدس نظام وظيفه را انجام داد.
در سال 1357 جهت طي دوره تکميلي در رشته مديريت به انگلستان رفت. با تبعيد امام (ره) به پاريس، ‌درس را رها کرد و به خدمت امام (ره) شرفياب شد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي ديپلمات‌هاي رژيم پهلوي را از سفارت ايران در انگلستان به ياري دوستانش بيرون کرد و اداره آن‌جا را بر عهده گرفت. چندي بعد به ايران بازگشت و در نخست‌وزيري در يک مرکز مهم و حساس خدمت کرد. با سامان دادن اين بخش به عضويت جهادسازندگي درآمد و مسئوليت بخش فرهنگي را پذيرفت و بر انتشار مجله جهادسازندگي نظارت کرد.
در آذرماه سال 1358 به عضويت شوراي مديريت توليد راديو درآمد و به ويژه توليد برنامه‌هاي ادبي، هنري و نمايشنامه‌هاي راديو را زير نظر گرفت. از جمله اين فعاليت‌ها ساخت سرود شهيد مطهري و سرود الله‌اکبر خميني رهبر ... بود.
با آغاز جنگ، مجيد به عنوان ديده‌بان توپخانه در گيلانغرب به دفاع از خاک پاک کشور پرداخت. ستاد ارتش او را به تهران فرا خواند اما او همکاري با شوراي عالي دفاع و شوراي تبليغات جنگ را آغاز نمود و اندکي بعد معاونت سياسي و اداري استانداري کرمانشاه را پذيرفت. آنگاه سرپرستي استانداري کرمانشاه را بر عهده گرفت.
مجيد اولين مقام دولتي بود که پس از فتح نوسود وارد آن منطقه شد. در بازگشت به تهران مسئوليت‌هاي بي‌شماري را به ا و پيشنهاد دادند؛ اما آغاز عمليات پيروزمندانه ثامن‌الائمه او را بر آن داشت تا داوطلبانه سرپرستي خبرنگاران خارجي را بر عهده گرفته و عازم ميدان رزم شود.
و سرانجام در ساعت 16:45 روز هفتم مهرماه سال 1360 در جبهه دارخوين مزد سال‌ها خدمت خالصانه را از حق دريافت نمود و در سن 30 سالگي بر اثر اصابت ترکش کاتيوشا به ناحيه سر در عمليات ثامن‌الائمه آسماني شد.

منبع:روزنامه كثيرالانتشار  

در اول تير ماه 1336 در يکي از خانواده‌هاي مستضعف جنوب شهر تهران چشم به جهان گشود و در دامن مادري پاک مؤمنه پرورش يافت و به علت کمي درآمد پدر، که تنها نان‌‌آور خانواده بود عباس مجبور بود براي تأمين مخارج تحصيل کار کند.
وي پس از دريافت مدرک سيکل در سال 1350 در نيروي هوايي استخدام و پس از پايان دوره شبانه‌روزي به تحصيل شبانه ادامه داد و موفق به اخذ ديپلم گرديد.
در سال 1357 يعني زماني که انقلاب شکوهمند اسلاميمان به رهبري زعيم عالي‌قدر امام خميني (ره) کم‌کم از خانه به محله و از محله به شهرها نفوذ کرد، عباس نيز يکي از ميليون‌ها نفر مسلمان به پا خواسته ايران زمين بود که دستورات مرجع تقليد و رهبر کبير خود را اجراء مي‌نمود و به همين دليل با شرکت در اکثر تظاهرات و جمع‌آوري و پخش اعلاميه‌هاي صادره از سوي امام و شرکت در فتح لويزان و آگاهي دادن به فاميل و دوستان و همکاران و دعوت آن‌ها به شرکت در تظاهرات، عليه رژيم کثيف پهلوي فعاليت انقلابي خود را شروع نمود و در استقبال از رهبر کبير خود در روز ورود معظم‌له به ايران سر از پا نمي‌شناخت تا اين که انقلاب اسلاميمان پيروز شد و در شب پيروزي بر خلاف شب‌هاي گذشته تنها کاري که کرد شکر خدا را بجا آورد و در همان لحظات با خداي خود عهد بست که تا خون در بدن دارد از حمايت رهبر و اسلام دست برندارد و فعاليت خود را در کميته انقلاب اسلامي و سپس در ابتداي تشکيل گروه ضربت پايگاه‌هاي نيروي هوايي جمهوري اسلامي داوطلبانه عضو اين گروه جوشيده از انقلاب در پايگاه يکم شکاري گرديد و از همان ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي مخالفت خود را با خط‌هاي مقابل خط امام شروع نمود و تحت هيچ شرايطي همراه و هم‌فکر مخالفين خط امام نبود و در موقع انتخابات اولين رياست جمهوري مبارزه خود را عليه بني‌صدر شروع و يکي از افتخارات خود را در دوران پيروزي انقلاب، رأي ندادن به بني‌صدر عنوان مي‌نمود.
در ابتداي شروع جنگ تحميلي و در يکي از حمله‌هاي هوايي رژيم بعث عفلتي به پايگاه مهرآباد از ناحيه دست راست و پهلوي راست مجروح و مدتي در بيمارستان نيروي هوايي بستري گرديد و همين که بهبودي نسبي به دست آورد، فعاليت خود را در گروه ضربت ادامه داد.
علاقه وي به جبهه رفتن روز به روز اوج مي‌گرفت تا اين که در آذر ماه 1361 موفق شد به جبهه جنوب اعزام شود و در يکي از ضد حمله‌هاي عراقيان در تاريخ 21/8/1361 در سن 25 سالگي به درجه رفيع شهادت که آرزوي هر فرد مسلمان مي‌باشد نايل گرديد.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1362/3 -  شماره مجله: 42-  صفحه: 50

در روز دوم فروردين ماه سال 1344 در شهر «اشکنان» در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. در هفت سالگي وارد دبستان شد و با شور و شوقي کودکانه به فراگيري علم و دانش پرداخت. در سال‌هاي پيروزي انقلاب، پا به پاي مردم مسلمان و روحانيت متعهد محل، در اجتماعات شرکت کرد و پس از انقلاب با حضور شبانه‌روزي در گروه مقاومت مسجد وليعصر (عج)، ارادت و اخلاص خود را به مولايش خميني کبير (ره) ابراز داشت.
با شروع جنگ تحميلي و باز شدن درهاي بهشت به روي جوانان، در سن هجده سالگي راهي جبهه‌هاي جنگ گرديد. مشاهده اخلاص و ايمان جوانان تأثيري شگرف بر روحيه‌ي وي نهاده بود. سرانجام در 27 آذرماه سال 1361 در سن 17 سالگي بال در بال ملائک، از مشهد عين‌خوش به معراج رفت.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 146

حسين در سال 1339 ،در روستاي رودبار الموت از توابع شهر قزوين به دنيا آمد.دوران نوجواني خود را در روزهاي پر التهاب انقلاب اسلامي سپري کرد و از آنجايي که از کودکي عاشق حق و حقيقت و مبارزه با زورمندان و ظالمان طاغوتي بود، از موج انقلاب عقب نماند و در دوران مدرسه در فعاليت‌هايي مثل پخش اعلاميه‌هاي امام (ره) و تکثير نوارهاي سخنراني ايشان، شرکت در عزاداريهاي ايام محرم و ....حضور داشت و با شهامت و زيرکي خاصي که داشت از دام نيروهاي ساواک و شهرباني گريخت.بعد از پيروزي انقلاب تحصيل را رها کرد و به همراه چند تن از دوستان ، کميته و پايگاه الموت را تشکيل داد و با شجاعت و لياقت در خور توجهي که از خود نشان داد، مسئوليت آموزش نيروها و اعضاي سپاه را بر عهده گرفت و در سال 1358 از سپاه الموت به سپاه پاسداران قزوين انتقال يافت .
حسين هميشه در مأموريت‌ها پيشتاز بود و صبر و تحمل خاصي از خود نشان مي‌داد. با دوستان بسيار مهربان و خوش برخورد و در مقابل تخلفها قاطعانه برخورد مي‌کرد او يکبار به همراه 13 تن از يارانش پاکسازي مسير قزوين لاهيجان را از لوث وجود ضدانقلاب بر عهده گرفت و آن را با موفقيت به پايان رساند.با آغاز غائله کردستان داوطلبانه به عنوان جانشين فرمانده عمليات به منطقه مهاباد اعزام شد و در سرکوب آشوبها و تأ‌مين امنيت منطقه سهم بسزايي داشت ،بطوريکه ضدانقلاب براي سر او جايزه تعيين نمود. با آغاز جنگ تحميلي حسين به فرمان مولايش روح‌الله به جبهه هاي نبرد شتافت و فرماندهي گردان امام محمد باقر (ع) را برعهده گرفت .
سرانجام در سن 22 سالگي روح بي‌قرارش قفس تن را شکست و در ارديبهشت ماه سال 1361 در عمليات بيت‌المقدس به سوي ملکوت پرواز کرد.

منبع:كتاب رايت سرخ

نعمت‌الله در بيست و هشتم اسفندماه سال 1336 در يک خانواده‌ي مذهبي در شهرستان سراب ديده به جهان گشود و چون ديگر غيورمردان اين ديار، درس آزادگي آموخت و دانش‌آموز دانشگاه عاشورا شد و عاشق حسين (ع).
وي پس از اتمام تحصيلات ابتدايي و راهنمايي و دبيرستان در سال 54 وارد دانشگاه زنجان شد و توانست در رشته‌ي تحصيلي حرفه و فن فوق ديپلم گيرد. او در سال 1356 فارغ‌التحصيل شد و به خدمت آموزش و پرورش درآمد تا در شکوفا کردن استعداد کودکان کشورش در نقاط محروم بکوشد.
وي پس از پنج سال خدمت براي زيستن با عزت حضور در جبهه را انتخاب کرد و سرانجام در تاريخ دهم مهرماه سال 1361 در منطقه‌ي سومار در عمليات مسلم‌بن‌عقيل، مرگ با عزت ( شهادت ) را انتخاب کرد و در سنّ 25 سالگي با خلعتي خونين به لشکر عاشوراييان پيوست.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2 صفحه 135

ابراهيم در سال 1338 در اراک پا برخاک نهاد. کودکي را در آغوش پرمهر مادر سپري کرد و در سايه زحمات بي شائبه پدر به مدرسه رفت و توانست در سال 1356 به دانشگاه افسري راه يابد. او تحصيلاتش را در رسته فرماندهي و ناوبري به پايان رساندو به درجه ناوبان دومي مفتخر گشت. سپس جهت تکميل دوره هاي تخصصي به مدت سه سال به کشور آلمان رفت و در دانشکده «مورويک» مشغول به تحصيل شد. با بازگشت به ايران به منطقه دوم دريايي بوشهر رفت و مسؤوليت افسر جنگ افزار ناوچه گرز را برعهده گرفت و بعد از مدتي به عنوان افسر عمليات و مخابرات بر روي عرشه ناوچه به خدمت پرداخت. حر آبادي در روز بيست و نهم فروردين ماه سال 1367 در جنگ دريايي با ناوگان متجاوز آمريکا بر اثر حملات هوايي دشمن در سن 29 سالگي رداي سرخ شهادت را برتن نمود و عاشقانه به لقاء الله شتافت.

منبع:كتاب سالنامه ايثار 1383 ارتش جمهوري اسلامي ايران

استوار يکم صالح حريري فرزند حاجي در آخرين روزهاي اسفندماه سال 1324 در شهرستان مشکين‌شهر قدم به عرصه‌ي حيات نهاد. وي دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي خود را تا پايان ششم ابتدايي نظام قديم در شهر و زادگاه خويش، مشکين سپري نمود و سپس به استخدام ارتش درآمد و در لشکر 16 زرهي قزوين مشغول به خدمت شد.
حريري در سال 1349 ازدواج نمود که ثمره‌ي آن دو پسر است. وي در قزوين بود که حمله‌ي رژيم بعث به مرزهاي کشور آغاز شد و او به همراه ساير هم‌رزمان خويش رهسپار ميدان جنگ و مقابله با دشمن متجاوز گرديد تا با هم حافظ امنيت و تماميت ارضي کشور باشند. او در نهم آذرماه سال 1360 هنگام عمليات طريق‌القدس در منطقه‌ي بستان در حالي که فرماندهي دسته را بر عهده داشت، در اثر اصابت تير مستقيم دشمن، جان به جان‌آفرين تسليم نمود و در سنّ 36 سالگي به مقام شهادت نايل گرديد و مبارزي ديگر از سلاله‌ي پاک شهيدان گلگون‌کفن در دفاع از ناموس و امنيت مردم کشورش در خون خويش غلتيد و پيکرش پس از تشييع در گلزار شهداي مشکين‌شهر تدفين گرديد.

منبع:كتاب شوق پرواز   -  صفحه: 173