ليست شهداي دفاع مقدس (ح)

عبدالحسين در سال 1342 سال آغاز قيام تاريخي امام امت عليه شاه به دنيا آمد. کودکي که سال‌ها بعد پرچم‌دار لشکريان توحيد گشت و فرزند فاطمه (س) را در مقابل يزيديان زمان ياري رساند. عبدالحسين در روستاي اسماعيل محمودي بزرگ شد ولي به خاطر فقر و تنگ‌دستي خانواده بعد از اخذ مدرک ابتدايي از ادامه تحصيل باز ماند؛ لذا همراه پدر به کار کشاورزي و دامداري مشغول گشت. حيدري در سن 18 سالگي به خدمت نظام‌وظيفه رفت و 2 سال در عين‌خوش و زبيدات در قسمت توپخانه جنگيد و در عمليات خيبر، حماسه‌اي پرشکوه از رزم بي‌امان خود آفريد.
او بعد از پايان خدمت نظام‌وظيفه 2 ماه استراحت کرد و اين بار داوطلبانه و لبيک‌گويان قدم به ميدان جهاد گذارد. در عمليات قدس 3 همراه لشکر 19 فجر گردان حضرت قاسم در منطقه دهلران و موسيان حضور يافت و سرانجام در راه پاسداري از کشور در تاريخ 19/4/1364 در سن 22 سالگي جاودانه تاريخ شد و 15 سال بعد در روستاي کردوان سفلا آرام گرفت.

منبع:كتاب سروقامتان سبز صفحه 61

فرهاد در روز سوم ارديبهشت‌ماه سال 1342 در محله بنمانع شهر بوشهر متولد شد. کودکي او در سايه‌سار نگاه مهربان خانواده سپري گشت و آموختن علم را در سن 7 سالگي آغاز نمود.
در زمان تحصيل در مدرسه راهنمايي مهران به خيل خروشان تظاهرکنندگان پيوست و در ضمن مبارزه با حکومت پهلوي، تحصيل را ادامه داد و مدرک ديپلم خود را از دبيرستان شريعتي دريافت کرد. او انجمن اسلامي را در دبيرستان محل تحصيلش تأسيس کرد و با شروع جنگ تحميلي در شمار نخستين داوطلبان، دوره‌هاي آموزشي را در بسيج گذراند و دوره تکميلي را در اردوگاه آموزشي نيشابور طي کرد. در سال 1360 براي اولين بار از طرف ستاد جنگ‌هاي نامنظم، عازم جبهه شد و به مدت 3 ماه در ميدان رزم جنگيد.
فرهاد در اسفندماه سال 1360 مجدداً به جبهه رفت. سرانجام اين اسطوره ايثار و فداکاري در سن 19 سالگي در عمليات فتح‌المبين شرکت کرد و در تاريخ 2/1/1361 خاک شوش را به خون سرخ خود مزيّن ساخت. مزار پاکش در بوشهر قرار دارد.

منبع:كتاب بيرق افراشته صفحه 93

خوب يادم است سال 1349 در روستاي عالي‌حسيني بود که غلام‌رضا جان به دنيا آمدي. همه‌ي وجودمان پر از شادي و نشاط شد. خانواده‌مان مذهبي و معتقد بود و تو را آن‌گونه که شايسته‌ي يک شيعه‌ي علوي است، پرورش مي‌داد. دوران ابتدايي را در دبستان امام خميني (ره) به پايان رساندي و تا دوم راهنمايي در مدرسه‌ي " تنگسير " درس خواندي.
پنجم تيرماه 1365 بود که بنا بر فرمان امام خميني (ره) براي آموزش نظامي به پادگان شهيد صدوقي رفتي تا در جبهه‌هاي حق عليه باطل از ميهنت دفاع کني. بعد از آن‌که مدتي در آن‌جا خدمت کردي، به عنوان دانش‌آموز نمونه براي زيارت حرم امام هشتم (ع) مشهد مقدس رفتي.
کاش درد دل‌هاي نهاني‌ات را با امام غريب مي‌دانستم.کاش مي‌فهميدم چه مي‌خواستي که پس از بازگشت از زيارت، طاقت نياوردي و راهي منطقه‌ي جنگي شدي.
فاو، خور عبدالله، شلمچه و جزيره‌ي امام فياض، تو را خوب به ياد دارند. پس از اين‌که باري ديگر از جبهه بازگشتي، براي تحصيل در پايه‌ي سوم راهنمايي وارد مجتمع رزمندگان شدي و در اسفندماه 1366 زندگيِ پرفراز و نشيبت را با دختري عفيف تقسيم کردي. اما چهار ماه بيشتر نتوانستي در اين زندگي دوام بياوري و دوباره به جبهه رفتي. دلت پيش جبهه بود و سخنان امام در گوش‌ات طنين انداز مي‌شد.
چهارم تيرماه 1367 در حالي‌که 18 ساله بودي، جزيره‌ي مجنون تو را در خود گرفت و تو به ديدار حق نايل گشتي و تا چند ماه پيکرت را نيافتيم. بالاخره پس از چند ماه چشم‌انتظاري، خانواده پيکر پاکت را در آغوش کشيد و اين انتظار چند ماهه به پايان رسيد و دخترت "رقيه" تنها يادگاري باقي مانده از تو که هنگام بازگشت پيکر مطهرت فقط 10 روز داشت؛ از آن به بعد راه بهشت حيدري عالي‌حسيني در آبگرم ميراحمد را، جايي که تو سال‌هاست در آن آرميده‌اي، خوب ياد گرفته است تا درد دل‌هاي کوچک بزرگش را برايت بازگو کند.

منبع:كتاب شقايق هاي خونين صفحه 165

خوب يادم است سال 1349 در روستاي عالي‌حسيني بود که غلام‌رضا جان به دنيا آمدي. همه‌ي وجودمان پر از شادي و نشاط شد. خانواده‌مان مذهبي و معتقد بود و تو را آن‌گونه که شايسته‌ي يک شيعه‌ي علوي است، پرورش مي‌داد. دوران ابتدايي را در دبستان امام خميني (ره) به پايان رساندي و تا دوم راهنمايي در مدرسه‌ي " تنگسير " درس خواندي.
پنجم تيرماه 1365 بود که بنا بر فرمان امام خميني (ره) براي آموزش نظامي به پادگان شهيد صدوقي رفتي تا در جبهه‌هاي حق عليه باطل از ميهنت دفاع کني. بعد از آن‌که مدتي در آن‌جا خدمت کردي، به عنوان دانش‌آموز نمونه براي زيارت حرم امام هشتم (ع) مشهد مقدس رفتي.
کاش درد دل‌هاي نهاني‌ات را با امام غريب مي‌دانستم.کاش مي‌فهميدم چه مي‌خواستي که پس از بازگشت از زيارت، طاقت نياوردي و راهي منطقه‌ي جنگي شدي.
فاو، خور عبدالله، شلمچه و جزيره‌ي امام فياض، تو را خوب به ياد دارند. پس از اين‌که باري ديگر از جبهه بازگشتي، براي تحصيل در پايه‌ي سوم راهنمايي وارد مجتمع رزمندگان شدي و در اسفندماه 1366 زندگيِ پرفراز و نشيبت را با دختري عفيف تقسيم کردي. اما چهار ماه بيشتر نتوانستي در اين زندگي دوام بياوري و دوباره به جبهه رفتي. دلت پيش جبهه بود و سخنان امام در گوش‌ات طنين انداز مي‌شد.
چهارم تيرماه 1367 در حالي‌که 18 ساله بودي، جزيره‌ي مجنون تو را در خود گرفت و تو به ديدار حق نايل گشتي و تا چند ماه پيکرت را نيافتيم. بالاخره پس از چند ماه چشم‌انتظاري، خانواده پيکر پاکت را در آغوش کشيد و اين انتظار چند ماهه به پايان رسيد و دخترت "رقيه" تنها يادگاري باقي مانده از تو که هنگام بازگشت پيکر مطهرت فقط 10 روز داشت؛ از آن به بعد راه بهشت حيدري عالي‌حسيني در آبگرم ميراحمد را، جايي که تو سال‌هاست در آن آرميده‌اي، خوب ياد گرفته است تا درد دل‌هاي کوچک بزرگش را برايت بازگو کند.

منبع:كتاب شقايق هاي خونين صفحه 165

اولين ماه بهار براي ما هم شيرين بود و هم تلخ، بگذاريد اول از شيريني و شادي‌اش بگويم. روز هفدهم فروردين‌ماه سال 1341 بود که خانه‌ي ما خانه‌ي رحيم حيدري با صداي گريه‌ي نوزادي مملو از شور و نشاط شد. آن روزها ما در تهران زندگي مي‌کرديم. رحيم در گوش کودک اذان و اقامه را زمزمه کرد و نامش را نادر گذاشت، تا نادره‌ي دوران شود. خيلي دوست داشت درس بخواند، وقتي کتاب و دفترهايش را باز مي‌کرد تا مشق بنويسد، پدر زير لب خدا را سپاس مي‌گفت که فرزندش اهل علم و يقين است.
سال 1360 بعد از اخذ مدرک ديپلم لباس سبز سپاه‌پاسداران را بر تن کرد و بعد از آن 7 ماه در تهران خدمت نمود. سپس راهي ميادين نبرد حق عليه باطل گشت.
نادر از سال 1360 تا سال 1363 در جبهه ماند و در عمليات‌هاي بسياري حضور يافت. عمليات والفجر1 زخم عشق را بر جانش نشاند و او که جزو نيروهاي تخريب لشگر 27 محمد رسول‌الله (ص) بود، به مدت 8 ماه در تهران بستري گرديد.
وي بعد از بهبودي از سپاه‌پاسداران استعفا داد و به حوزه رفت، هر از گاهي نيز در ميدان نبرد حاضر مي‌شد. به فلسفه خيلي علاقه داشت؛ لذا در آزمون سراسري دانشگاه‌ها شرکت کرد تا در اين رشته به کسب علم مشغول شود و خوشبختانه در دانشکده‌ي ادبيات دانشگاه تهران قبول شد.
عاشق شهادت بود؛ نمازهاي مستحبي زياد مي‌خواند و خيلي از روزها روزه بود. به شعرهاي ملامحسن فيض خيلي علاقه داشت. هميشه مي‌گفت: «فکر نکنيد اگر شهيد شديد، درهاي بهشت برويتان باز است و از برزخ خبري نيست و اگر افتادييد، بلافاصله ملايک مي‌آيند و شما را با سلام و صلوات به بهشت مي‌برند، از اين خبرها نيست بايد کار کنيد و زحمت بکشيد.»
و بالاخره آن روز تلخ بهاري رسيد. هجدهم فروردين‌ماه سال 1366 عمليات کربلاي 8 و پرواز نادر تا نادره‌ي دوران گردد. مي‌گويند قطرات خون سرخش شلمچه را زينت داد و با نثار جانش در سن 25 سالگي درخت انقلاب را بارور ساخت.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

مردم يکي از روستاهاي شهر دزفول در سال 1337 به شادباش تولد لطفعلي به منزل آقاي حيدري رفتند. کودک در ميان مردم زادگاهش دست به دست گشت و در کنار آنها با مهرباني پرورش يافت. پدر با تلاش بسيار فرزندش را به مدرسه فرستاد و لطفعلي توانست ضمن تحصيل در مدرسه و کار کشاورزي در مزرعه در دانشسراي راهنمايي اهواز راه يابد. انقلاب امام خميني صحنه ديگري از ايثار و رشادت حيدري بود. او در اين هنگام به سيل خروشان ياران امام (ره) پيوست و بعد از پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي به عضويت بسيج درآمد و بعد از طي دوره آموزشي به خرمشهر رفت و حدود دو ماه در اين جبهه با مزدوران بعثي جنگيد. وي در اوج جواني به خدمت سربازي رفت و از طرف ارتش جمهوري اسلامي ايران به جبهه اعزام گشت و در تاريخ 2/1/1361 در عمليات فتح‌المبين حماسه آفريد. پس در عمليات بيت‌المقدس شرکت نمود و در تاريخ 10/2/1361 آماده نبرد شد. حيدري 9 روز بعد از آغاز عمليات در تاريخ 19/2/1361 در سن 24 سالگي خرمشهر را به خون سرخ خويش مزين ساخت و به آسمان زيباي شهادت پر گشود.

منبع:كتاب شهداي دزفول

عبدالله حيدري در روز دهم تيرماه سال 1337 در شهر «اشکنان» قدم به عرصه‌ي حيات نهاد. در کودکي با اخلاق و تربيت اسلامي آشنا شد و تحصيلات ابتدايي را در دبستان اشکنان به اتمام رساند. با درکي صحيح از روابط ناسالم اجتماعي، در قيام ملت مسلمان ايران عليه نظام ستمشاهي شرکت کرد. پس از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج و جهادسازندگي درآمد.با هجوم وحشيانه‌ي دشمن به مرزهاي ميهن از اولين جواناني بود که به جبهه رفت. ده بار به ميدان‌هاي نبرد اعزام شد و در مناطق قصرشيرين و شلمچه حماسه آفريد. عشق به خدا و حضور مداوم در جبهه از وي مجاهدي نستوه و خستگي ناپذير ساخته بود. دوبار در عمليات کربلاي چهار و پنج از ناحيه شانه و سر مجروح شد ولي همچنان مقاوم و استوار به راه خود ادامه داد. سرانجام در حالي که مسئوليت يک دسته از گردان رزمي حضرت رسول (ص) جمعي لشگر المهدي (عج) را به عهده داشت، بر سر پيماني که با خداي خويش بسته بود در تاريخ 10/11/66 در سن 29 سالگي جان نثار دوست کرد و جاودانه‌ي تاريخ شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 171

مشتاق حيدري در سال 1346 در شهرستان تربت حيدريه از توابع استان خراسان در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را تا مقطع سيکل ادامه داد.
پس از انقلاب در پايگاه‌هاي مقاومت بسيج عضو شد و مدتي از زندگي خود را در سمنان به فعاليت‌هاي توليدي اشتغال داشت و براي گذراندن خدمت مقدس سربازي به عضويت سپاه پاسداران درآمد و از طريق همين نهاد مقدس عازم جبهه‌هاي نور عليه ظلمت گرديد.
سرانجام در تاريخ 19/10/65 در عمليات «کربلاي پنج» در سن 19 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 1 صفحه 188