ليست شهداي دفاع مقدس (ح)

ابوالفضل در سال 1348 در يکي از محلات جنوب تهران پا به عرصه هستي نهاد پدرش عبدالله با کسب روزي حلال سعي در تربيت اسلامي فرزند نمود. ابوالفضل تحصيلات ابتدايي را با موفقيت به پايان رساند و تا پايان سال دوم راهنمايي درس خواند سپس به مدت يکسال فنون کار خياطي را آموخت.15 ساله بود که در سال 1363 پيشاني بند لبيک يا خميني بست و از طريق بسيج راهي ديار نور شد در سال 1365 سبزپوش دشت شقايق سپاه پاسداران گشت و مدت 2 سال مردانه در ميادين نبرد حق عليه باطل جنگيد.او در 15 عمليات نظامي حماسه آفريد و سرانجام در عمليات بيت‌المقدس 6 در تاريخ 26/2/1367 در ارتفاعات ماووت عراق بر اثر اصابت گلوله به ناحيه سر در سن 19 سالگي آسماني شد.

منبع:پرونده شهيد در گروه تحقيقاتي فتح‌الفتوح

فرزند محمد، در سال 1336 در روستاي «گازار» از توابع شهرستان بيرجند متولد شد.در کودکي همراه خانواده‌اش براي زيارت عتبات متبرکه به کشور عراق مسافرت کرد.خانواده‌اش به سبب عشق و علاقه‌اي که او به ائمه اطهار داشتند در عراق مقيم گرديدند.حسين تحصيلاتش را تا سال سوم دبستان درمدرسه‌اي ايراني در کاظمين گذراند.اما در سال 1346 به علت فشارهايي که از طرف رژيم بعثي بر ايرانيان مقيم عراق وارد مي‌شد به وطن بازگشت و در تهران سکني گزيد. او مدتي در تهران به کار مشغول شد و در کلاسهاي شبانه به تحصيلش ادامه مي‌داد.سپس به سرزمين آباء و اجداديش بيرجند مهاجرت کرد.ولي حضورش در اين شهر چندي طول نکشيد.در سال 51 که مادرش را از دست داد، دوباره به تهران مراجعت نمود و در اين شهر مشغول به کار شد. در زمان اوج‌گيري انقلاب اسلامي وي که از اعضاي فعال مسجد «باب المراد» تهران بود، در جلسات علما و روحانيون مخفيانه شرکت مي‌نمود و همراه ديگر انقلابيون در برپايي تظاهرات خياباني نقشي مؤثر داشت.در تظاهرات جمعه‌ي سياه در ميدان 17 شهريور تهران حضوري چشمگير داشت.در روز 12 بهمن سال 1357 از اعضاي فعال کميته‌ي استقبال از امام خميني (ره) بود.در روزهاي حکومت نظامي نيز در فتح مقرهاي نظامي و پادگان نقش مهمي را ايفا کرد. با پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد.مدتي در فرودگاه مهرآباد انجام وظيفه نمود.مدتي بعد به کردستان رفت و به مبارزه با افراد کوموله و دمکرات‌هاي منطقه پرداخت. هنگامي که سرزمين اسلامي ايران از طرف نيروهاي بعثي عراق مورد تجاوز قرار گرفت وي به عنوان فرمانده گردان به جبهه اعزام گرديد.اين در حالي بود که مدتي کمي از ازدواجش مي گذشت. او که به زبان عربي تسلط داشت در پاکسازي و رهاسازي «تنگه حاجيان» از لوث بعثيون تجاوزگر شرکت نمود.سرانجام در تاريخ شانزدهم ارديبهشت ماه سال 1360 پس از مدتها نبرد در منطقه‌ي «سرپل‌ذهاب» در سن 24 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت. پيکر پاکش براي تشييع به مسجد «باب‌المراد» تهران انتقال يافت.ولي چون وصيت کرده بود که پيکرش را در جوار بارگاه ملکوتي ثامن‌الائمه (ع) دفن کنند، به مشهد مقدس منتقل و در بهشت رضا (ع) به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد1

صفر در روز چهارم شهريورماه سال 1340 در خانواده‌اي متدين و زحمتکش ديده به جهان گشود. در کودکي به خاطر شرکت در مجالس مذهبي روح پاکش با تعاليم انسان ساز اسلام آشنا شد. تحصيلات ابتدايي را در دبستان دولتي لامرد و دوره ي راهنمايي را در مدارس خرد «لامرد» و «شاپور» جزيره‌ي لاوان به پايان رساند. با طلوع خورشيد انقلاب حياتي دوباره يافت و با شرکت در تظاهرات ضدرژيم به هواداري از انقلاب پرداخت. در آغاز جنگ تمام عيار استکبار عليه نظام اسلامي، از نخستين کساني بود که راهي جبهه شد.مدتي در جهادسازندگي خدمت کرد و سپس به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد و به جبهه‌ي شوش اعزام شد. در عمليات پيروزمند فتح المبين و در هنگامه‌ي نبردي قهرمانانه با دشمن، در تاريخ 2/1/61 دعوت حق را لبيک گفت و در سن 21 سالگي به مهماني پروردگار شتافت.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 148

وجود نازنينش در روز هجدهم آذرماه سال 1343 قدم بر عرصه‌ي حيات نهاد و از نخل‌هاي هماره سبز «وراوي» درس صفا و مردانگي آموخت. تحصيلات ابتدايي را در دبستان امام خميني «وراوي» به پايان رساند، و سپس در کنار پدر به کار و کوشش پرداخت در دوران انقلاب با انديشه‌هاي امام خميني (ره) آشنا شد و به درکي عميق از جامعه و تاريخ رسيد. انس و الفتي ديرين با شب ستيزان بسيجي داشت و در ترويج تبليغ فرهنگ انقلاب جهد فراوان نمود. پس از هجوم وحشيانه‌ي استکبار بر عليه انقلاب، با اشتياق تمام راهي جبهه گرديد. سه بار در جبهه‌هاي کردستان، پاوه و خوزستان با دشمن پيکار کرد. سرانجام در جبهه‌ي نوسود، در تاريخ 2/7/1360 در سن 17 سالگی شهادتنامه‌ي خون‌رنگ خود را با اشک‌هاي ديده امضا کرد و به وصال يار رسيد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 147

محمدجعفر در سال 1348 در روستاي گودين از توابع شهرستان کنگاور ديده به جهان هستي گشود.
روزهاي کودکي او در سايه‌ي خانواده‌اي فرزانه و باايمان بزرگ شد. نوجوان بود که در خيل ياران امام (ره) قرار گرفت و با فرياد "‌مرگ بر شاه" نسبت به عملکرد رژيم اعتراض نمود.
حسن‌زاده با آغاز جنگ تحميلي به همراه برادرش محمدحسين به جبهه رفت و در عمليات‌هاي بي‌شماري حماسه آفريد. سرانجام نيز در روز شانزدهم مردادماه سال 1366 هنگام عمليات نصر 7 در منطقه‌ي سردشت بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سنّ 18 سالگي به بيکران آسمان بال گشود.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1382/4/22 -  صفحه: 13

حسن حسن‌زاده در يك خانواده متدين و معتقد به اسلام در سال 1346 در شهرستان جويبار ديده به جهان گشود. او مقطع ابتدايي را در شهرستان جويبار به اتمام رسانيد ولي به علت فقر مالي در سال دوم راهنمايي ترك تحصيل نمود و به ناچار جهت كمك به معيشت خانواده مشغول كار آزاد گرديد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و با شروع جنگ تحميلي، حسن‌زاده با الهام‌گيري از رهنمودهاي بنيان‌گذار انقلاب اسلامي به عضويت بسيج مستضعفان در آمد و با شدت گرفتن آتش جنگ به عنوان بسيجي از سپاه قائمشهر عازم جبهه‌هاي عشق و ايثار گرديد و به جنوب كشور اعزام شد. حسن با مسئوليت اطلاعات عمليات در گردان مسلم لشكر 25 كربلا انجام وظيفه مي‌نمود تا اين‌كه در تاريخ 23/7/64 در سن 18 سالگي در منطقه عملياتي هورالعظيم و در محلي به نام شط علي در اثر اصابت تركش خمپاره به سر و سينه به درجه رفيع شهادت نائل آمد و پيكر مطهرش را دو روز بعد با استقبال فراوان مردم تشييع و در مزار بالا محله جويبار به خاك سپردند.

منبع:پايگاه اطلاع رساني سبز سرخ  

غلامرضا حسن زاده فرزند محمد، در سال 1342 در روستاي «گز» از توابع شهرستان بيرجند، در خانواده‌اي متدين و مذهبي به دنيا آمد.دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش گذراند.سپس چون در روستا مدرسه راهنمايي وجود نداشت براي ادامه تحصيل به تربت حيدريه رفت و نزد عمويش ماند.دو سال را در تربت گذراند.سپس به بيرجند رفت و در اين شهر ديپلم گرفت.چندي بعد در مرکز تربيت معلم پذيرفته شد و براي ادامه تحصيل به تربت حيدريه عزيمت نمود. از کودکي با قرآن انس داشت و مداح اهل‌بيت عليهم السلام بود.وي بيشتر اوقات فراغت خود را در روستا مي‌گذراند.ضمن کمک به والدينش در امر کشاورزي، در برپايي مجالس دعا فعاليت چشمگيري داشت.پس از طي دوره آموزش نظامي، عازم جبهه شد. سه بار اعزام و در مجموع به مدت 10 ماه و 22 روز در صحنه‌هاي دفاع مقدس حضور داشت.هرگاه به مرخصي مي‌آمد، بيشتر وقتش را به تبليغ براي حضور جوانان و مردم روستا در جبهه مي‌گذراند شبها ضمن برگزاري مجالس دعا، براي مردم از صحنه‌هاي نبرد صحبت مي‌کرد و آنها را به دفاع از اسلام و سرزمينهاي اسلامي ايران تشويق و تهييج مي‌کرد. او که به عنوان خدمه خمپاره انداز در لشگر ويژه شهدا خدمت مي‌نمود، در تاريخ بيست و ششم ارديبهشت ماه سال 1366 در منطقه پدافندي سومار در سن 24 سالگي بر اثر اصابت ترکش دعوت حق را لبيک گفت و به ديدار معبودش شتافت.پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند، به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1