ليست شهداي دفاع مقدس (ج)

غلامعلي در پرتو آفتاب تابيده بر سرزمين پاک ايران متولد شد، کودکي را در ميان دوستان و همسالان خود سپري کرد تا اينکه به شوق آموختن علم راهي مدرسه شد و تا پايان سال پنجم دبستان به کسب علم پرداخت زمانيکه امام خميني (ره) عليه ظلم نظام پهلوي قيام نمود، همراه خيل کثير ياوران ايشان در خيابان فرياد الله اکبر سر داد و در تصرف پادگانهاي دولتي با تمام توان حضور يافت. بعد از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج کارخانه بوتان درآمد. جعفري در زمان جنگ تحميلي عاشقانه به ديار نور شتافت و با سمت تک تيراندازي به دفاع از حريم ايران اسلامي پرداخت.او سرانجام در سال 1359 در سوسنگرد به ديدار حق شتافت.از او 5 فرزند به يادگار ماند.

منبع:پرونده شهيد در حوزه 1 ناحيه سيدالشهدا بسيج اسلامشهر

سال 1344 بود که سهراب (حسين) چشمان خود را به روي دنيا گشود کودکي را در ميان دوستان خود در روستاي دارنگون شيراز سپري کرد و در سايه سار دستان پينه بسته پدر به مدرسه رفت. اما در ضمن آن همراه پدر به صحرا رفت تا در تأمين معاش خانواده او را ياري نمايد. سال اول دبيرستان بود که براي اولين بار مردانه فرياد مرگ بر شاه سر داد و بي‌محابا به خيل سربازان روح‌الله پيوست.پس از پيروزي انقلاب به شوق حمايت از دستاوردهاي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن نمود و به مبارزه عليه ضد انقلاب و منافقين پرداخت. او علاوه بر شرکت در عملياتهاي متعدد در کارخانه فجر سپاه نيز خدمت نمود. حسين با سمت جانشين اطلاعات و عمليات تيپ لشگر (33 المهدي (عج) در عمليات والفجر2 حاضر شد و فرماندهي عمليات هوايي با هلي‌کوپتر را بر عهده گرفت تا شايد بتواند سربازان محاصره شده سپاه خميني را نجات دهد. اما در پروازي سرخ بر فراز قله‌هاي لاجوردي در «حاج عمران» و «برد زرد» در تاريخ 1/5/1362 در سن 18 سالگي به ديدار حق شتافت بقاياي پيکر مطهرش بر شقايقزاران خاک غرب فرو ريخت تا همچنان بي‌قرار دل نگران مردان در حصار مانده حاج عمران باشد.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها

قاسم در سال 1341 در دامان پر مهر خانواده‌اي متدين و مستضعف به دنيا آمد و در سايه‌سار محبت پدرو مادري مهربان و کشاورز پرورش يافت. 7 ساله بود که راهي مدرسه شد و تحصيلات خود را تا سال چهارم دبيرستان ادامه داد، در همين دوران بود که به صف مجاهدان راه حق پيوست و در جريان فعاليت‌هاي انقلابي حضوري فعال و چشمگير داشت اعلاميه‌هاي حضرت امام را تکثير و پخش مي‌کرد و روي ديوارها شعارهاي انقلابي مي‌نوشت .بعد از به بار نشستن تلاشهاي جوانان مؤمن و انقلابي و شکوفه دادن نهال انقلاب قاسم با عضويت در بسيج به پاسداري از ارزشهاي انقلاب اسلامي پرداخت ،مدتي بعد با شروع جنگ تحميلي در سال 1359 از طريق سپاه پاسداران محلات عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گشت و در عمليات غرورآفرين فتح‌المبين حضوري درخشان داشت در همين عمليات بود که از ناحيه پا مجروح گشت اما عشق دفاع از ميهن او را دوباره به جبهه‌هاي نبرد کشاند. مدتي بعد به اصرار دوستان به جمع سبزپوشان سپاهي پيوست و فرماندهي بسيج شهر کوچک نراق را بر عهده گرفت .در همين دوران بود که به سنت پيامبر ازدواج کرد وکه حاصل اين پيوند فرخنده يک دختر است.اما هيچ‌کدام از مظاهر دنيوي نتوانست روح عاشق و پرشور او را در قفس تن نگه دارد. سرانجام پس از بارها شرکت در عملياتهاي مختلف و حضور در مراحل مختلف جنگ روز سوم بهمن ماه سال 1365 مزد سالها عشق‌بازي در راه حق را دريافت کرد و در حاليکه فرماندهي گروهان در عمليات کربلاي 5 را بر عهده داشت از جبهه شلمچه در سن 24 سالگي به سوي عرش برين پر گشود.

منبع:كتاب صحيفه عاشقان نور

احمد جعفريان در سال 1344 در بخش دهدز از توابع شهرستان ايذه (استان خوزستان) متولد شد و در آغوش پر مهر خانواده پرورش يافت.تحصيلاتش را تا دوره دبيرستان ادامه داد و در دوران نوجواني به انجام فرامين و فرائض الهي همت گماشت. در زمان مبارزات ملت غيور ايران همراه ياران و عاشقان روح‌الله (ره) به مبارزه عليه شاه پرداخت و بعد از پيروزي انقلاب در کميته انقلاب اسلامي به حمايت از دستاوردهاي انقلاب روي آورد. با شنيدن فرمان امام خميني (ره) مبني بر تشکيل بسيج 20 ميليوني در تاريخ 1/10/1365 در بسيج ثبت نام کرد و بعد از طي دوره آموزشي خود به عنوان مربي مشغول کار شد او ضمن فعاليتهاي فرهنگي به عنوان فرمانده يکي از گروهانها، قسمتي از عملياتها را هدايت نمود و در عمليات والفجر 4 مجروح گشت. جعفريان پس از اخذ مدرک ديپلم به شهر مقدس قم رفت تا علوم ديني را در اين شهر فرا بگيرد. احمد معتقد بود علم بايد در جهت رسيدن به خدا قرار بگيرد و اگر باعث غرور شود و يا آنقدر در مسائل علمي سرگرم شويم که از هدف غافل بمانيم خود اين علم مضر مي‌شود». حجه‌الاسلام جعفريان به ياري دوستان خود سپاه پاسداران منطقه دهدز را تشکيل داد و به علت توانايي بسيار او، اين نهاد فعاليت خود را آغاز نمود. او ضمن تحصيل در حوزه علميه در سنگر جهاد حاضر بود و براي جبران دروس عقب مانده شبها به مطالعه مي‌پرداخت. دوره غواصي فرماندهي گروهان و گردان را گذراند و علاوه بر مسئوليت نظامي‌اش به عنوان مبلغ، فعاليت کرد. احمد در زمان جنگ از طرف تيپ رزمي – تبليغي امام جعفر صادق (ع) جهت طي دوره‌هاي فرماندهي به تهران اعزام گشت و سپس به کردستان رفت و ضمن فعاليت فرهنگي، فرماندهي عمليات نظامي را پذيرفت.او سرانجام در تاريخ 24/12/1366 سرزمين ماووت را وعده‌گاه عروج به حق نمود و در سن 22 سالگي در عمليات والفجر 10 با سمت فرمانده گروهان به آسمان پر گشود. پيکر پاکش را در ايذه به خاک سپردند.

منبع:cd كنگره شهداي استان خوزستان

حسن جعفريان در خانواده‌اي مذهبي در سال 1339 ديده به جهان گشود و از همان طفوليت تحت تأثير مناجات و نماز و روزه پدر و مادر قلبش از نور ايمان آکنده شد. تحصيلات ابتدايي را در دبستان محل به اتمام رساند و براي ادامه تحصيل دوره راهنمايي در مدرسه آرش نام‌نويسي کرد و بعد از اين دوره به دبيرستان رفت و سال چهارم دبيرستان بود که مبارزات ملت خداجوي ايران عليه نظام شاهنشاهي به اوج خود رسيده بود و او هم در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد تا انقلاب به پيروزي رسيد.
او در سال 1361 براي انجام خدمت مقدس سربازي به مشهد مقدس اعزام شد و در لشکر 77 پيروز خراسان دوره سه ماهه آموزشي را گذراند. پس از گذراندن دوره آموزشي براي ادامه خدمت، جبهه‌هاي نور عليه ظلمت را انتخاب کرد و به منطقه‌ي کوشک (جاده اهواز _ خرمشهر) روانه شد و پس از 5 ماه خدمت در جبهه‌هاي جنوب به منطقه‌ي حاجي عمران ( شهر مرزي پيرانشهر) رفت و در عمليات والفجر 2 ( منطقه‌ي حاجي‌عمران) که در مرداد 62 انجام شد نقش عمده‌اي داشت با توجه به اين‌که دسته‌ي خدمتي او بهداري بود براي مداواي بيماران و مجروحين از هيچ کوششي دريغ نمي‌کرد و در يکي از شب‌ها گلوله خمپاره 120 به سنگر فرماندهي اصابت کرد به او خبر دادند که فرمانده به شدت آسيب ديده است و او بدون آن‌که فرصت را از دست بدهد خود را به سنگر فرماندهي رساند و بعد از انجام کمک‌هاي اوليه فرمانده را بر دوش انداخت تا او را به جايي که براي فرود بالگرد در نظر گرفته‌اند انتقال دهد که ناگهان خمپاره‌اي ديگر در کنار پايشان منفجر شد و آن دلاور راست قامت در تاريخ 19/5/1362 در سن 23 سالگي به همراه فرمانده‌اش به شهادت رسيد.
او هميشه به قدرت لايزال الهي ايمان داشت تا آن‌جا که در وصيت‌نامه‌اش نوشت: «صابر باشيد که نصر و فتح خداوند نزديک مي‌باشد.»

منبع:سايت سبزسرخ

محمودرضا جغتايي فرزند ميرزايحيي در تاريخ 1/6/1341 در يکي از روستاهاي اطراف شهرستان سبزوار ديده به جهان گشود. او در اوايل نوجواني پدرش را از دست داد. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي خود را در زادگاهش گذراند و سپس وارد دبيرستان شد. پس از طي دوران دبيرستان در کنکور سراسري شرکت نمود و با استعداد خوبي که داشت، در رشته‌ي پزشکي پذيرفته شد و به دانشگاه راه يافت.
با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران که ايام دانشجويي را سپري مي‌کرد، چندين بار به جبهه اعزام شد و در عمليات‌هاي مختلفي شرکت داشت. او در مرحله‌ي آخر از طريق جهادسازندگي سبزوار به عنوان نيروي مردمي به مناطق جنگي اعزام گرديد. محمودرضا در تاريخ 22/2/1361 در جبهه‌ي جنوب، منطقه‌ي عملياتي بستان و در محل جفير بر اثر اصابت گلوله در سنّ بيست سالگي به شهادت رسيد و پيکرش در شهرستان سبزوار به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 329

محمدحسن جلال‌زاده‌شهري در روز پانزدهم ارديبهشت‌ ماه سال 1347 در شهر مقدس مشهد و در خانواده‌اي متدين و مذهبي ديده به جهان گشود..
تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت گذراند. هم‌زمان با اوج‌گيري انقلاب شکوهمند اسلامي در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت نمود. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و آغاز جنگ تحميلي از طريق جهادسازندگي مشهد عازم مناطق جنگي شد و پس از مدتي جهاد و مبارزه در راه اسلام و دفاع از ارزش‌هاي انقلاب و نظام در تاريخ 13/3/1367 در شلمچه بر اثر اصابت گلوله در سن 20 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 494

استوار دوم علي جلالي در آغاز ارديبهشت‌ماه سال 1339 در روستاي جواران از توابع بافت کرمان در خانواده‌اي مستضعف و مذهبي چشم بر جهان هستي گشود. دوران خردسالي را پشت‌سر گذاشت و آماده‌ي رفتن به مدرسه شد تا توشه‌اي از علم روز بردارد. بعد از اتمام دوره‌ي ابتدايي در مرکز بخش « رابر » به ادامه‌ي تحصيل پرداخت.
علي هم‌زمان با حرکت الهي مردم ايران عليه رژيم ستم‌شاهي به خيل تظاهرکنندگان پيوست و بعد از پيروزي انقلاب به استخدام ارتش درآمد و بيش از 5 سال در خط مقدم جبهه‌هاي غرب و شمال غرب مردانه ايستاد. در اين زمان فرزندش محمدمهدي به بستر بيماري افتاد. وقتي علي به ديدار و ملاقات فرزندش رفت، دير رسيد و فرزند را در بستر خاک ملاقات کرد.
جلالي سرانجام در سپيده‌دم روز بيست و چهارم دي‌ماه سال 1365 هنگام عمليات کربلاي 6 در منطقه‌ي سومار بر اثر اصابت گلوله به پيشاني در سنّ 26 سالگي به ملاقات حق شتافت. فرزند دومش مريم در لحظه‌ي شهادت پدر، بيست روزه بود و هيچ‌گاه لبخند مهربان پدر و دست نوازشگرش را حس نکرد.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1367/5 -  صفحه: 35