ليست شهداي دفاع مقدس (ج)

محمدرضا جامعي‌فريماني فرزند محمد در تاريخ 10/6/1344 در شهرستان فريمان در خانواده‌اي مستضعف و متديّن به دنيا آمد. دوران کودکي و نوجواني را همراه پدر و مادرش گذراند، سپس به مدرسه رفت و با استعدادي که داشت، توانست تحصيلات خود را تا سال چهارم دبيرستان، ادامه دهد و در رشته‌ي اقتصاد اجتماعي ديپلم بگيرد.
پس از سپري شدن دوره‌ي دبيرستان، وي ضمن انجام کارهاي انتفاعي و همکاري با خانواده، در کنکور سراسري دانشگاه شرکت کرد و در مرحله‌ي اول قبول شد؛ اما به علت علاقه‌اي که به جبهه و جنگ داشت، در تاريخ 6/4/1363 جهت ياري رساندن به نيروهاي ايران، از طريق ستاد پشتيباني جنگ جهادسازندگي خراسان به عنوان نيروي مردمي به جبهه اعزام گرديد.
محمدرضا جامعي‌فريماني در يکي از حملات، پس از اعلام آماده‌باش، براي آماده کردن قايق به کنار رودخانه رفت؛ اما از آن‌جا که عمليات لو رفته بود، نيروهاي دشمن به سوي او خمپاره پرتاب کردند که به بدن وي اصابت کرد و پس از 21 روز حضور در جبهه، در تاريخ 27/4/1363 در رودخانه‌ي کارون غرق و در سنّ 19 سالگي به شهادت رسيد.
پيکر محمدرضا جامعي‌فريماني در شهرستان فريمان به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 13

اسماعيل جان احمدي گل، فرزند علي در سال 1344 در روستاي «گل» از توابع شهر خوسف شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در زادگاهش گذراند آنگاه جهت ادامه تحصيل به شهرستان بيرجند عزيمت نمود تحصيلاتش را تا سال سوم دبيرستان در رشته فرهنگ و ادب ادامه داد در اين زمان شوق و شور حضور در جبهه و لبيک به دعوت امام امت او را بر آن داشت تا کلاس و درس را رها نمايد پس از حضوري فعال و مؤثر در جبهه‌هاي نبرد به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درامد و با عشقي که به اسلام و حراست از انقلاب اسلامي داشت بارها در صحنه‌هاي نبرد و خطوط مقدم جبهه حضور يافت. اسماعيل مدتي بعد ازدواج نمود و صاحب 2 فرزند شد.بيشتر دوره خدمت را در جبهه‌ها گذراند و مجموعا حدود سي ماه از عمر بابرکتش را در مصاف با دشمن و در خطوط مقدم جنگ سپري کرد يک بار در عمليات نصر در منطقه سليمانيه عراق بر اثر اصابت ترکش به دست چپ مجروح گرديد اما استراحت در پشت جبهه برايش ملال‌آور بود چنان که خيلي زود به جبهه بازگشت و به جنگ با دشمن پرداخت. سرانجام در تاريخ بيست و هفتم فروردين ماه سال 1366 در حالي که فرماندهي گروهاني از گردان امام حسين (ع) لشکر ويژه شهدا را بر عهده داشت در سن 22 سالگي در عمليات کربلاي 10 به شهادت رسيد.پيکر پاک شهيد بعد 7 سال در خرداد ماه سال1373 در شهرستان بيرجند تشييع شد. سپس او را به زادگاهش منتقل کردند وبه خاک سپردند.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد1

عليرضا جان بر کف فرزند حسين در سال 1344 در روستاي «خشک» از توابع شهرستان قاين چشم به جهان گشود. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش به پايان رساند و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک سوم متوسطه در بيرجند ادامه داد. از مداحان اهل بيت (ع) بود و در کليه مراسم دعا و مجالس سوگواري ائمه اطهار (ع) حضوري فعال داشت. يکبار از طريق بسيج سپاه پاسداران در 19 سالگي عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد با تجربه و معرفتي که در اين دوره کسب نمود پس از بازگشت به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد.پس از آن ازدواج نمود و يک دختر و يک پسر از خود به يادگار گذاشت. . بارها در صحنه‌هاي نبرد حاضر شد و دلاورانه به مصاف با دشمن بعثي پرداخت. او که مسئول خدمات در لشگر 5 نصر بود سرانجام در تاريخ بيستم تيرماه سال 1364 در سن 20 سالگي در منطقه عملياتي جزيره مجنون و در عمليات خيبر بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسيد.پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند، به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند

نعمت‌الله جان‌محمدي در تاريخ 12/1/1340 ديده به جهان گشود. نام پدر او کوچک بود. اهالي مسجد محل او را به تديّن و تقوا مي‌شناختند و مظلوميتي معصومانه، انگار کسي صداي او را بلند نشنيده بود. همسر و فرندانش در دوران کوتاهي که با او زندگي میکرند، جز مهرباني و عطوفت و صبر در مقابل دردهاي ناشي از مجروحيت فک و کمر چيزي از او نديده بودند.
از فعاليت رسمي در کميته‌ي انقلاب اسلامي گرفته تا مسئوليت فرهنگي بنياد شهيد پاکدشت و همکاري با بسيج و نيروهاي انقلاب، همه کارهايي بودند که نعمت‌الله با جان و دل و عشق انجام مي‌داد اما حضور او در جبهه با يک عشق و علاقه‌اي ويژه همراه بود.
نعمت‌الله بسيار کم‌حرف بود و در گفتار و اعمالش همواره رضاي خدا را در نظر داشت. هم‌رزمانش در جبهه مي‌گفتند کمتر مي‌شد او حاضر به بازگشت به منزل شود. زماني هم که به پاکدشت بازمي‌گشت، حضور در بنياد شهيد، ديدار با والدين و يادگاران معظم شهدا از خصوصيات او بود و انسي ديرينه با اهل بيت شهيد و شهادت داشت. او همواره از جدايي و فراق دوستانش در گردان حمزه سيدالشهداء از لشکر 27 محمد رسول‌الله که به رضوان الهي راه يافته بودند، صبور بود و گويي به او الهام شده بود که او هم به فيض شهادت نايل خواهد شد.
در شب عمليات کربلاي 5 در منطقه‌ي شلمچه مسئوليت دسته‌اي از گروهان شهدا را به عهده داشت. وقتي از او شروع به عکس گرفتن کردند، گفت: « فيلم ‌هايت را نگه دار براي لحظه‌ي پرواز » و در روز بعد يعني 3/11/1365 در آغوش همسنگرش حاج حسين مظفر به آرزوي ديرينه‌ي خود که شهادت در راه خدا بود،نايل آمد و در سنّ 25 سالگي به سوي شهدا پرواز کرد. مزار پاکش در گلزار شهدای پاکدشت قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 227

کوچه هاي کاهگلي اصفهان در سال 1341 به حضور نوزادي مزين گشت. که با اولين گريه خود شور و نشاطي را به جمه خانواده آورد اما هنوز از عطر گلهاي محمدي و آغوش پر مهر مادر سيراب نشده بود که دستان کوچکش را بر قبر مادر نهاد و با اشک هاي ديده مزار او را شستشو داد. در سن هفت سالگي قدم بر وادي علم نهاد و بعد از سه سال ترک تحصيل کرد و در يک کارگاه نجاري به کار پرداخت. ظلم و جور نظام استبداد پهلوي مرتضي را به صحنه انقلاب کشاند، تا همراه سربازان خميني کبير (ره) فرياد الله اکبر سر دهد و نام اسلام و قرآن را در ايران سر افراز سازد. وارد سپاه پاسداران شد و براي مدتي به بروجن رفت تا از دستاوردهاي اين حماسه خونين محافظت نمايد. زمانيکه به اصفهان بازگشت با آگاهي از غائله کردستان سلاحش را در دست گرفت و به جنگ با منافقين پرداخت. جنگ تحميلي برگ زرين ديگري از مردانگي و رشادت او بود. مرتضي پس از زيارت ثامن الائمه (ع) و امام امت (ره) به آبادان رفت و دو ماه مردانه در مقابل دشمنان بعثي ايستادگي نمود. هشتم مهر ماه سال 1360 روز طلوع دوباره مرتضي بود و او در سن 19 سالگي جبهه دار خوئين را به خون سرخ خويش آراست.

منبع:اسوه هاي شهادت در اصفهان

حسين در يکي از روزهاي بهاري سال 1339 در روستاي زيباي "ماصده سفلي" از توابع "کهمده سرخي" در استان فارس متولد شد. کودکي را در دامان پر مهر مادر وزير سايه لطف پدر گذراند ،7 ساله بود که راهي سنگر علم و دانش شد .سال سوم دبيرستان او مصادف با اوج‌گيري قيام مردمي به رهبري امام خميني (ره) بود و او نيز مانند ساير جوانان غيور اين مرز و بوم به سيل خروشان امت پيوست و فعالانه در راهپيمائي‌ها و تظاهرات شرکت کرد، پس از پيروزي انقلاب حسين دوباره به ادامه تحصيل روي آورد و بعد از اخذ مدرک ديپلم به عشق خدمت به فرزندان ميهنش رهسپار دانشسراي تربيت معلم شد و پس از پايان دوره تحصيلات به عنوان معلم در مناطق محروح و در بين عشاير سيار بختياري مشغول به تدريس شد.
سال 1360 با تعطيلي مدارس و آغاز جنگ تحميلي، براي دفاع از حريم ميهن عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد و مدتي بعد از اتمام دوره ماموريت به خدمت در روستاهاي محروم بم پرداخت.اما شوق حضور در ميان رزمندگان اسلام در دلش زبانه کشيد و او را دوباره به سرزمين خون و شهادت کشاند .در همين ايام بود که با همسري مهربان و مؤمن ازدواج کرد و در ناحيه 3 آموزش و پرورش شيراز بخش کوار مشغول به تدريس شد .همزمان با تدريس به ادامه تحصيل روي آورد و در دانشگاه آزاد رشته معارف مشغول به تحصيل شد اما نه کار و نه تحصيل عطش خدمت و عشق آتشين او به رهبر انقلاب و رزمندگان جان بر کف را فرو ننشاند و حسين بي‌آنکه به مقام دنيوي و خانواده و تحصيل دل بسته باشد اين بار عاشقانه راهي جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گشت و سرانجام روز بيست و چهارم ارديبهشت ماه سال 1365 در منطقه شرهاني و در حاليکه 26 سال داشت آرزوي سرخ شهادت را در آغوش کشيد و همراه فرشتگان آسماني به سوي عرش پر گشود، از او آثار ادبي و مقالات و داستانهاي مختلفي به يادگار مانده است.

منبع:كتاب لاهوت ذوق ملكوت شهادت

يوسف در سال 1298 چشم بر جهان هستي گشود. کودکي او در سايه‌ي پرمهر خانواده سپري گشت و تعليمات دين مبين اسلام را از آنان فرا گرفت.
جان‌فشان‌نوبري خيلي زود درس ايثار و جوان‌مردي را از مکتب سرخ سيدالشهدا آموخت و دل‌بسته‌ي سيره‌ي اهل‌بيت (ع) گشت.
وي با آغاز جنگ تحميلي در جرگه‌ي سربازان لشگر اسلام به مصاف با بعثيان پرداخت و سرانجام در سال 1365 در شهر انديمشک از شربت طهور بهشتي نوشيد و در سنّ 67 سالگي شهيد راه حق شد.

منبع:مجله‌ي اوج

وحيد جاهد در سال 1340 در تهران به دنيا آمد. ديپلم خود را در سال 58 – 57 در رشته‌ي رياضي از دبيرستان مرآت گرفت. اخلاق خوب و اسلامي وحيد در گفتار و کردارش نمايان بود.
يک سال قبل از انقلاب، فعاليت‌هاي مذهبي خود را با شرکت در مساجد و کلاس‌هاي قرآن و تفسير و سخنراني‌ها آغاز کرد. او که هميشه دلش مي‌خواست به اسلام و انقلاب اسلامي خدمت کند، در سال 1359 به عضويت کميته‌ي انقلاب اسلامي درآمد و با آغاز جنگ تحميلي عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد. سرانجام در تاريخ 16/7/1360 با شهادت در راه خدا در سنّ 20 سالگي به آرزوي ديرينه‌ي خود نايل گرديد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1379/5/1 -  صفحه: 13