ليست شهداي دفاع مقدس (ج)

علي‌اصغر نعمتي‌جودي، در دوم شهريور ماه سال 1342، به دنيا آمد..
او که دررضائيه اروميه مي‌زيست، هر روز که از دوران کودکي‌اش مي‌گذشت آثار هوش و ذکاوت و ادب و ايمان در وجودش نمايان‌تر مي‌شد. او با شروع شور انقلاب، در حالي که 15 سال سن داشت، با شرکت در راهپيمايي‌ها، پخش اعلاميه، و تشکيل انجمن اسلامي در مدرسه در زمره‌ي ياران جوان امام خميني قرا گرفت.
پس از پيروزي انقلاب، جودي به اين فرموده‌ي امام که «خدمت در سپاه، عمل به وظيفه است» جامه عمل پوشاند. .
در سال 1361 رسماً به عضويت سپاه پاسداران درآمد و مشتاقانه عازم پيرانشهر شد. .
در سال 1362 در درگيري با ضدانقلاب، مجروح شد و در همان سال، ازدواج کرد، هر چند نگران بود که اين کار، موجب کوتاهي در انجام وظيفه شود. او در سال 1365 با توصيه حضرت امام، براي ارتقاي سطح علمي جوانان در کنکور دانشگاه شرکت نمود، و در رشته مديريت دولتي دانشگاه علامه طباطبايي تهران، پذيرفته شد؛ وي در طي مدت تحصيلات دانشگاهيش در دفعات مکرر در جبهه حضور پيدا مي‌کرد. تنها هم و غم او، انجام تکليف الهي بود و هميشه مي‌گفت: «اگر خداوند شهادت را براي انسان بپسندد، ديگر نمي‌پرسد که ديپلم داري يا نه.» وي دوباره به کردستان اعزام شد و يک شب پيش از قبول قطعنامه از سوي ايران در يک عمليات شناسايي در قلب محل تجمع نيروهاي بعثي در محور دوپازا (سردشت) در سحرگاه 26 تير سال 1367 در سن 25 سالگي بر اثر اصابت گلوله به سينه و پا به فيض شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي اروميه قرار دارد. .

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه علامه طباطبايي  

فرهاد در پانزدهم شهريورماه سال 1346 در تنکابن به دنيا آمد. دو ساله بود که خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند. دوران سختي را همراه با آنان در خانه‌هاي اجاره‌اي تهران سپري کرد؛ بعد به خاورشهر نقل مکان نمود. سال‌ها گذشت و او به عضويت بسيج درآمد و راهي جبهه‌ها شد. تحصيل را توانست تا پايان دوره‌ي راهنمايي ادامه دهد و پس از آن روزگارش در جبهه‌ها سپري مي‌شد.
غروب يک روز باراني، فرهاد و چند تن از هم‌رزمانش مورد حمله قرار گرفتند. خمپاره‌ها و رگبار بي‌امان دشمن همه را زمين‌گير کرده بود. آن روز فرهاد از ناحيه‌ي شکم مجروح شد و به تهران برگشت. اين سومين باري بود که به جبهه آمده بود. فرهاد به تهران برگشت و پزشکان معالج طحال و روده‌ي او را عمل کردند با اين وجود فهميدند که ديگر اميدي به بهبودي نيست.
پس از آن‌که توانست سرپا بايستد، دوباره راهي جبهه شد. به پدر و مادرش گفت که نمي‌خواهد در بستر بميرد؛ مادر و پدر مي‌دانستند با اين شيوه که فرهاد پيش گرفته، بالاخره شهيد مي‌شود. اين بود که با او مدارا مي‌کردند. فرهاد راهي شرق دجله شد. به جبهه که آمد، حس مي‌کرد هيچ زخمي در بدن ندارد. اين را هم‌رزمانش از حرکات و کلماتش مي‌فهميدند. همه شنيده بودند که پزشکان از خوب شدن فرهاد قطع اميد کرده‌اند اما رفتار فرهاد از چيز ديگري حکايت مي‌کرد.
چيزي نگذشت که فرهاد در شرق دجله ترکش خورد و زودتر از آن که از نداشتن روده و طحال از دنيا برود، در تاريخ 23/12/1363 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سنّ 17 سالگي به شهادت رسيد. مزار پاکش در بهشت زهرا (س) قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 248

محمدعلي جورين‌سر در خانواده‌اي متدين و مذهبي در روز اول ارديبهشت ماه سال 1345 ديده به جهان گشود. او دوران ابتدايي و راهنمايي را در شهرستان نکا به پايان مي‌رساند و بعد از دوره‌ي راهنمايي ديگر به تحصيل ادامه نداد و به خاطر عشق به انقلاب اسلامي در سال 61 در سن 16 سالگي رهسپار جبهه‌هاي خون‌رنگ غرب کشور و کردستان شد و مدت 3 ماه در جبهه‌هاي کردستان با تمام مشکلات و مصائبش مبارزه مي‌کرد.
محمدعلي مجدداً در ابتداي سال 62 به جبهه جنوب کشور رهسپار شد تا علاوه بر جنگيدن در سرماي آن‌چناني و باد و کولاک جبهه‌هاي غرب، گرماي بالاي 40 درجه جنوب را نيز تجربه کند و در آن‌جا به گروه تخريب مي‌پيوندد و زير نظر محمدرحيم بردبار آموزش تخرب را به همراه هم‌رزمانش به پايان مي‌‌رساند و به جهت شهامت و شجاعتش جزو اولين نيروهايي مي‌شود که از طرف فرمانده خود جهت شناسايي راهي منطقه والفجر 4 در نواحي مريوان مي‌شود تا دين خود را به اسلام عزيز ادا کند و طي اين مدت 2 مرحله از عمليات را پشت سر مي‌گذارد و مرحله‌ي سوم که باز براي شناسايي مي‌رود از ناحيه پا مجروح مي‌شود و هم‌رزمانش وي را از جبهه به عقب منتقل مي‌کنند که مدت دو ماه و نيم در يکي از بيمارستان‌هاي تهران بستري مي‌شود و پس از ترخيص به نکا مي‌رود. روحيه‌ي قوي و ايمان استوارش به او اجازه نمي‌دهد حتي در اين شرايط هم در منزل بماند و مدتي در کارگاه صنعتي ساري مشغول به کار مي‌شود لذا در سال 65 هنگامي که چاوش خوانان حرکت به سوي حرم حسيني سرمي‌دادند به عشق زيارت آقا اباعبدالله الحسين و مرقد پاکش در کاروان کربلاي 5 راهي جبهه‌هاي نور عليه ظلمت مي‌گردد. محمدعلي از آن‌جايي که به تخريب و جو عارفانه و عاشقانه حاکم اين واحد نظامي عشق مي‌ورزيد خود را به اين واحد معرفي کرد و بعد از دوره‌ي آموزش فشرده به جبهه مهران و پس از خاتمه مأموريت مهران با برادرش از تاريخ 5/6/65 به جبهه‌ي فاو مأمور مي‌شود و در حدود دو هفته در فاو مأموريت‌هاي محوله را با قدرت پشت سر مي‌گذارد تا در شب پنجشنبه 20/6/65 ششم محرم‌الحرام در سن 20 سالگي بعد از اجراي مراسم نوحه و سينه‌زني اباعبدالله الحسين جهت انجام مأموريت راهي خط مقدم شد که در اين مأموريت در ساعت 5/11 شب توسط انفجار يکي از مين‌ها و اصابت ترکش‌هاي آن بر چند نقطه از بدنش به ديار معشوق شتافت.

منبع:سايت سبزسرخ

حبيب الرحمن جوزاک در سال 1347 در روستاي قلعه سام از توابع سکوهه زابل ديده به جهان گشود. قرآن و احکام اسلام را نزد پدرش آموخت و در شش سالگي به مدرسه رفت،‌ وي علاقه زيادي به تلاوت قرآن داشت، و به نماز جماعت و روزه اهميت بسيار مي‌داد، علاقه شديد وي به دفاع از ميهن اسلامي موجب شد که به صفوف رزمندگان بپيوندد و چندين مرتبه راهي جبهه گردد. سرانجام آن بسيجي مخلص در سال 1365 در منطقه‌ي عملياتي شلمچه در سن 18 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 1 صفحه 164

محسن جوزداني در سال 1346 در منطقه رهنان شهرستان اصفهان ديده به جهان گشود، جوزداني به مدرسه نرفت و درس نياموخت اما از مکتب ائمه اطهار نکته‌هاي بسيار فرا گرفت و از همان دوران کودکي با توجه به بيماري روحي پدر به کار و تلاش مغشول و با واژه فقر و تنگدستي آشنا شد. محسن به کار کفاشي روي آورد و از اين طريق امرار معاش خانواده را عهده‌دار گشت ،در جريان مبارزات انقلابي، او نيز به همراه ديگر مردان غيور کشور در صف‌هاي تظاهرات حضور يافت تا اينکه جنگ او را به سوي خود کشاند و محسن با اصرار فراوان راهي جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد.
لشگر امام حسين (ع) اولين جايگاه خدمت او بود و عملياتهاي رمضان، محرم نيز شاهد رشادتهايش روز پانزدهم مردادماه سال 1362 مصادف با هفدهم رمضان روز وصل بود. محسن در سن 16 سالگي درجريان عمليات والفجر2 به ديدار حق شتافت و جرعه‌نوش گستره الهي گشت ،پيکر پاکش نيز در گلزار شهداي رهنان به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان (1)

مهدي در سال 1336در شهر آبادان ديده به جهان هستي گشود. حضور در جمع مذهبي خانواده باعث شد از سنّ 9 سالگي به اقامه‌ي نماز خيزد و از سن 10 سالگي روزه بگيرد. مهدي در سايه‌ي حمايت خانواده به تحصيل پرداخت و توانست مدرک ديپلم خود را دريافت نمايد.
سال 1354 در دانشکده‌ي افسري ارتش و رشته‌ي آمار شيراز و فيزيک دانشگاه تهران پذيرفته شد و به دليل اين‌که دوست داشت در کنار برادرش باشد، به شيراز رفت. اما چندي بعد راهي تهران شد و بار ديگر در آزمون سراسري دانشگاه‌ها شرکت کرد و در رشته‌ي ‌اقتصاد به تحصيل پرداخت و ضمن آن در يک کارگاه مکانيکي در مسگرآباد مشغول به کار شد.
جوزي در زمان مبارزات ملت غيور ايران عليه استبداد پهلوي به علت فعاليت‌هاي سياسي دستگير و مورد شکنجه قرار گرفت. با پيروزي انقلاب در مسجد قندي و پنبه‌چي به تربيت جوانان پرداخت و انجمن اسلامي دانشگاه را بنيان نهاد. او در تسخير لانه‌ي جاسوسي نقش مؤثري داشت و در ارديبهشت‌ماه سال 1359 در شکست جريانات ضدانقلابي سعي وافري نمود. تابستان سال 1359 در صداي جمهوري اسلامي براي برنامه‌ها کارگر، آينده‌سازان و پاسداران انقلاب مطلب نوشت. بعد از شهادت دکتر بهشتي برنامه‌ي نفاق، توطئه و ترور‌ را تهيه کرد و با آغاز انتخابات رياست جمهوري بعد از فرار بني‌صدر و افشاي توطئه‌اش، برنامه‌اي براي تبليغات رياست جمهوري و ريشه‌يابي انحرافات بني‌صدر ساخت.
مهدي علاقه‌ي زيادي به حضور در ميدان جنگ را داشت؛ اما مسئولين به او اجازه نمي‌دادند. اول دي‌ماه سال 1360 جوزي به عضويت سپاه‌پاسداران درآمد و سيزده روز بعد در سن 24 سالگي شهد شيرين شهادت را نوشيد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

سروان داوود جوکار در سال 1333 در حسين‌آباد از توابع شهر مقدس قم به دنيا آمد. مادرش که با نذر امامزاده داوود او را از خدا خواسته بود، نامش را داوود گذاشت.
براي تحصيل به همراه برادرش هر روز 9 کيلومتر راه تا ايستگاه نودژ پياده مي‌رفت.
سال دوم دبيرستان از نعمت پدر محروم شد و درس را شبانه ادامه داد و روزها مشغول کار شد. ضمن درس و کار در زمينه‌ي فوتبال هم فعاليت داشت. بعد از اتمام دوره‌ي متوسطه در رشته‌ي خلباني دانشگاه قبول شد ولي به آن علاقه نشان نداد و تصميم گرفت به دانشکده‌ي افسري برود.
پس از ازدواج مدتي را در تهران زندگي کرد. از مهر سال 1357 وارد اداره‌ي راهنمايي و رانندگي قم شد. هنگام شهادت افسر گشت کلانتري دربند تهران بود.
و مدت حضور در جنگ در پايگاه انديمشک حضور فعال داشت. سرانجام در پنجم خرداد 1364 مصادف با پنجم ماه مبارک رمضان در منزل خود در تهران در بمباران هوايي در سن 31 سالگي به همراه همسرش در حالي که در انتظار تولد فرزندشان بودند به شهادت رسيد.
مزار پاکش در امامزاده ابراهيم قرار دارد.

منبع:كتاب سبزقامتان صفحه 75