ليست شهداي دفاع مقدس (ت)

در سال 1324، در خانواده‌اي مذهبي و ولايت‌مدار در شهرستان بافق چشم به جهان گشود.
در چهار سالگي از نعمت پدر محروم شد. پس از تحصيلات مقطع ابتدايي براي کار به تهران مهاجرت کرد و چند سالي در آن‌جا بود.
در سال 1348 ازدواج کرد و پس از آن به زادگاهش بازگشت و در سنگ آهن بافق مشغول به کار شدو هم‌زمان با اوج‌گيري انقلاب به يزد مهاجرت نمود تا بتواند در فعاليت‌هاي انقلابي شرکت فعال داشته باشد.
تا آن‌جا که در يکي از تظاهرات‌ها وي را دستگير و به زندان انداختند و چون مدرک جرمي از وي نيافتند به ناچار او را آزاد نمودند. پس از پيروزي انقلاب به خدمت سپاه درآمد و در کرستان دلاوري‌هاي زيادي از خود نشان داد و به خاطر همين رشادت ‌ها به عنوان فرمانده گردان انتخاب گرديد. بنا به گفته دوستان، اين فرمانده رشيد براي شناسايي خطوط دشمن تا قلب بصره پيش مي رفت. سرانجام در حين اجراي مأموريت در شب 22 ماه مبارک رمضان، در منطقه شلمچه، پيکر عاشق خويش را سپر مين‌هاي شکفته در خاک نمود و به فتح دولت عشق نايل آمد.

منبع:مجله‌ي الغديريان   -  تاریخ:  1388 -  شماره مجله: 38-  صفحه: 36

در گرماي تابستان سال 1345 در روز نهم تيرماه کودکي از سلاله زهراي اطهر (س) پا به عرصه گيتي نهاد، سيد محمد دوران کودکي را در زادگاهش شيراز سپري کرد و در سن هفت سالگي بعد از اتمام کلاس اول دبستان به تهران مهاجرت نمود، اما بعد از اتمام دوره دبستان به زادگاهش بازگشت، سال 1360 با وجوديکه هنوز نوجوان بود، به ميدان رزم شتافت و سال اول دبيرستان را در مجتمع آموزشي رزمندگان به پايان رساند و ديگر از ادامه آن انصراف داد تقوا در همين سال لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد، و مسئوليت‌هاي بيشماري همچون : جانشيني اطلاعات، معاونت طرح و برنامه قرارگاه نوح نبي (ع) را پذيرفت.و بارها در ميدان جهاد با بعثيان مجروح گشت.به طوريکه از ناحيه دست و پا مورد اصابت ترکش قرار گرفت، و در عملياتي ديگر گازهاي شيميايي او را به بستر بيماري انداخت.تقوا سرانجام در منطقه سردشت آخرين زخم نياز را بر جان پذيرفت.و با تني مجروح از اصابت ترکش به بيمارستان امام خميني تبريز انتقال يافت.بيست و پنجم مردادماه سال 1366 روز وصل سيد بود، محمد در سن 21 سالگي سبکبال و آرام به آسمان پر کشيد، پيکر مطهر او را طي مراسمي باشکوه در شيراز در گلزار دارالرحمه به خاک سپردند.

منبع:خلاصه خوبي‌ها ج2

محمدنبي تقوائي در سال 1339 متولّد شد. قبل از دبستان در دامان پرمهر و محبت و کانون گرم خانواده‌اش نماز خواندن را فرا گرفت. او به مسائل مذهبي علاقه‌اي خاص داشت. و اکثر استعداد خود را در اين راه به کار مي‌گرفت. وي در جلسات قرآن و تفسيرها شرکت مي‌نمود و به سرور آزادگان حضرت حسين بن علي عليه‌السلام عشق مي‌ورزيد و در مراسم عزاداري اهل بيت به نوحه‌سرائي مي‌پرداخت.
او تحصيلات ابتدائي خود را در دبستان فرهنگيان جهرم و دوره‌ دبيرستان را در مدرسه‌ي پاسداران انقلاب در رشته‌ي خدمات با موفقيت پشت‌سر گذاشت. محمد فعاليت خود را قبل از انقلاب با شرکت در تظاهرات و پخش اعلاميه‌هاي امام شروع کرد و پس از پيروزي انقلاب در پادگان آموزشي جهرم مشغول نگهباني و حراست و فراگيري فنون نظامي شد. او شخصي باغيرت، جوانمرد و پرتحرک بود. فنون ورزش رزمي را به خوبي مي‌دانست و به اکثر دوستان خود اين فن را آموخت. در تابستان‌ها او با پدرش به کارگري مشغول مي‌شد؛ حتي روزهاي تعطيل و جمعه‌ي زمان مدرسه در کنار پدرش به کار مي‌پرداخت.
هنگام شروع جنگ تحميلي وي در جزيره‌ي خارک بود که کار روزانه‌ي خود را رها کرده و خود را در اختيار رزمندگان قرار داد و در يگان‌هاي پدافند هوايي مشغول حراست از اسلام و کشور اسلاميمان شد. پس از مدتي خدمت در يگان فوق به جهرم مراجعت نمود و در سال چهارم رشته‌ي خدمات ادامه‌ي تحصيل داد. او ضمن تحصيل، در بسيج شرکت مي‌کرد و سرپرست بسيج مدرسه نيز بود. در سال 1360 با موفقيت دوره‌ي دبيرستان را پشت‌سر گذاشت. بعد از اخذ ديپلم فعاليت خود را در حزب‌الله ادامه داد و در آموزش نظامي و عمليات دفاع شخصي به برادران حزب‌الله کمک‌هاي بي‌نظير نمود.
هنگامي که دستور بسيج عمومي داده شد، او با ديگر دوستانش عازم جبهه‌ي حق عليه باطل شد و در عمليات طريق‌القدس با ديگر دوستانش از جبهه‌ي بستان به مزدوران بعثي حمله کردند. وي که با دل و جان اين راه خونين را انتخاب کرده بود، بعد از حمله ،موقعي که با ديگر دوستانش به پشت جبهه مراجعت مي‌نمود، با اصابت ترکش خمپاره در سنّ 21 سالگي در سال 1360 جان به جان‌آفرين تسليم کرد و به لقاءالله پيوست.

منبع:كتاب شهيدان گلگون كفن جهرم   -  صفحه: 205

حسين فرزند ابراهيم در تاريخ 1/7/1333 بخش فاروج شهرستان قوچان در يک خانواده‌ي مذهبي ديده به جهان گشود.
وي دوران کودکي را در کنار پدر و مادر گذراند. او بعد از اخذ مدرک ابتدايي تحصيلات خود را در حوزه‌ي علميه‌ي فاروج آغاز کرد و به مدت پنج سال دروس حوزوي را ادامه داد تا اين که پدرش فوت کرد و وي براي رسيدگي به امور زندگي خانواده به کارهاي انتفاعي پرداخت.
او بعد از رسيدن به سنّ قانوني به خدمت سربازي فرا خوانده شد؛ اما از آن‌جا که سرپرستي خانواده را بر عهده داشت، از سربازي معاف شد. وي پس از مدتي براي کار کردن و کسب درآمد بيشتر به کردستان رفت و با انتخاب شغل رانندگي گريدر مدت چهار سال در آن منطقه بود تا اين که انقلاب اسلامي ايران به وقوع پيوست و او به محل سکونت خود بازگشت و در بخش فاروج در جاده‌ي شيرغيان مشغول کار شد.
حسين بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1357 در بخش فاروج در جاده‌ي شيرغيان و داغيان به کار پرداخت تا اين که اين جاده تکميل شد. وي در تاريخ 25/10/1360 به عضويت جهادسازندگي قوچان درآمد و به عنوان راننده‌ي گريدر مشغول به کار در اين نهاد گرديد. او در جهادسازندگي شهرستان قوچان دوره‌ي آموزشي نظامي را گذراند و به عنوان نيروي رزمي به مناطق جنگي اعزام گرديد. وي در تاريخ 11/12/1360 در سنّ 27 سالگي در جبهه‌ي مريوان بر اثر ترکش توپ به شهادت رسيد.
پيکر شهيد تقوايي در بخش فاروج به خاک سپرده شد. از او سه فرزند به يادگار مانده است.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 123

محمود در سال 1346 در شهرستان دهدشت استان كهكيلويه و بويراحمد به دنيا آمد. او در كنار خانواده‌اي باايمان پرورش يافت و از آنان رسم دلدادگي و عاشقي را آموخت.
محمود پس از آن‌كه با مكتب سرخ حسيني آشنا گشت، تصميم گرفت نداي فرزندان زهرا (س) را بي‌پاسخ نگذارد؛ لذا با شنيدن فرياد " هل من ناصر " حسين زمان خميني‌كبير (ره)، لباس جهاد بر تن كرد و راهي خطوط مقدم رزم گشت.
تقوي در جبهه مردانه جنگيد و در تاريخ 22/11/1364 در سرزمين فاو هنگام عمليات والفجر 8 در سنّ 18 سالگي از شراب طهور بهشتي نوشيد و در بيكران آسمان جاي گرفت.

منبع:ماهنامه وصال   -  شماره مجله: 13

محمود در روز دهم شهريورماه سال 1344 در خانواده‌اي مذهبي در روستاي «نيرايي» از توابع شهرستان لامرد به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در دبستان ستايش چاه حاج ابول و مقطع راهنمايي را در مدرسه‌ي شهيد اندرزگوي لامرد با موفقيت به پايان رساند. از کودکي نور ايمان و معنويت در سيمايش هويدا بود. در برگزاري مراسم قرآن خواني شب‌هاي رمضان و نوحه‌سرايي ماه محرم و برگزاري دعاي کميل و توسل جهد فراوان داشت. روحيه‌ي معنوي و علاقه‌اش به معارف اسلامي او را به مدرسه‌ي علميه‌ي شهيد دستغيب شيراز کشاند و همزمان به ارشاد مردم و امر به معروف و نهي از منکر مشغول بود. با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران، راهي جبهه‌هاي جنگ شد و پس از شرکت در عمليات کربلاي 4 به عنوان آرپي‌جي‌زن، در عمليات کربلاي 5 شرکت کرد. سرانجام در حالي‌که مشغول شکار تانک‌هاي دشمن بود، در سن 21 سالگي در تاريخ 25/10/1365 مورد اصابت تير کاليبر قرار گرفت و روح بلندش به آسمان پر گشود.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 119

اسکندر در روز سوم فروردين ماه سال 1339 در «اشکنان» زاده شد. در کودکي دست تقدير دامن پر مهر مادر را از او گرفت و به دليل فقر و تنگدستي فرصت سواد آموختن نيافت. آموزه‌هاي ديني را با شرکت در مراسم مذهبي فرا گرفت و خادمي مخلص براي مراسم عزاداري حسين بن علي (ع) بود. با هجوم سربازان متجاوز عراق به مرزهاي کشور به جبهه هاي نبرد عزيمت نمود. حدود 15 ماه از عمر مبارکش را در مبارزه با دشمن گذراند. يک بار در شلمچه مجروح شد و با همان حال به نجات مجروحان شتافت. آن سبکبار عاشق که در وراي ظاهر فريبنده‌ي دنيا، رخ زيباي دولت يار را ديده بود، قبل از عمليات بيت‌المقدس 7 در تاريخ 4/3/67 در سن 18 سالگي مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و به شهادت رسيد. جسم پاکش در سرزمين خونبار شلمچه ماند تا شاهد مظلوميت مدافعان راستين اسلام و ايران باشد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 117