ليست شهداي دفاع مقدس (ت)

غلام مهدي تناکي فرزند محمدحسين،‌ در سال 1348 در شهر سربيشه در خانواده‌اي کشاورز و مذهبي چشم به جهان گشود.تحصيلاتش را تا سال سوم دبيرستان در زادگاهش ادامه داد اولين بار در شانزده سالگي داوطلبانه عازم جبهه شد.مدتي پس از بازگشت از جبهه، دوباره عزم سفر کرد و به عنوان تخريبچي در لشگر ويژه شهدا به خدمت مشغول شد.همزمان با غلام، دو برادر ديگرش نيز در جبهه خدمت مي‌کردند.وقتي به او سفارش مي‌شد که براي کمک به خانواده‌ات به پشت جبهه برو، مي‌گفت:«هدفم خدمت به اسلام است، و مي‌خواهم در جبهه خدمت نمايم». سرانجام در تاريخ دوازدهم شهريورماه سال 1365 در منطقه‌ي عملياتي حاج عمران در سن 17 سالگي در عمليات کربلاي 2 بر اثر اصابت ترکش، به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت.پيکر پاک شهيد پس از تشييع در بيرجند در سربيشه به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند

سپيده‌دم 26 خردادماه سال 1329، محمدجواد در جنوب تهران به دنيا آمد. قدومش مايه برکت و وجودش روشني‌بخش محفل خانواده بود. دوران کودکي‌اش مصادف بود با يکي از بحراني‌ترين سال‌هاي تاريخ ايران. جواد قبل از اينکه به مدرسه برود، شب‌ها همراه پدر به مسجد مي‌رفت و با قرآن آشنا مي‌شد. او که قبل از ورود به مدرسه نام شهيد نواب صفوي را شنيده بود، با نام «غلامرضا تختي» نيز در دبستان آشنا گرديد. و اين دو عزيز الگوي محمدجواد شدند. دوران تحصيل جواد رنگي از رفاه نداشت، و او بيشتر مخارج تحصيلش را از راه تدريس رياضي، عربي و زبان انگليسي تأمين‌مي‌نمود. در سال 1342 اعلاميه‌اي از سوي حضرت امام (ره) تحولي عظيم در روحیه اين نوجوان 13 ساله ايجاد کرد. جواد به آساني از سد کنکور گذشت و در دانشگاه‌هاي تهران‌، شيراز و صنعت نفت آبادان قبول شد و به دليل علاقه به رشته مهندسی پالایش، با جلب رضايت خانواده راهي آبادان گشت. وي با جستجو در ميان دانشجويان، توانست با جوانان مسلمان و مذهبي مرتبط گردد و روحي تازه به انجمن اسلامي دانشکده نفت بخشد. به دليل فعاليت‌هاي اسلامي و تشکيل جلسات محرمانه به منظور مبارزه با رژيم طاغوت از سوي ساواک تحت نظر گرفته شد و مأمورين پس از 5 سال تلاش براي جمع‌آوري مدرک عليه او توانستند در سال 1352 او را دستگير کنند و به مدت يکسال تحت سخت‌ترين شکنجه‌ها قرار دهند. اما او در زندان هم دست از مبارزه برنداشت و ضمن اينکه سطح مطالعه‌اش را بالا برد به آموزش زندانيان و زندانبانان روی آورد. پس از آزادي از زندان باز هم به فعاليت‌هاي پنهاني‌اش ادامه داد تا روزي که پرچم نظام جمهوري‌اسلامي ايران برافراشته شد و عمال رژيم دستشان از کشور کوتاه شد.
پس از پيروزي او را به مديريت کارخانه پارس توشيبا برگزيدند و يازده ماه بعد به وزارت نفت بازگشت. سرانجام اراده خداوند بر اين قرار گرفت که از جانب رئيس جمهور وقت محمد علي رجايي به عنوان وزير نفت به مجلس معرفي گردد. جواد در دوران وزارت از هيچ کوششي براي رفع نياز کشور از کمکهاي بيگانگان کوتاهي نکرد و هميشه سعي داشت به جاي تصميم‌‌گيري از راه دور در صحنه باشد همين روحيه‌اش او را به مناطق نفتي جنوب که مورد حمله نظاميان رژيم عراق بود کشاند، در همان سفر به اسارت بعثيان درآمد و پس از تحمل سال‌ها اسارت و سخت‌ترين شکنجه‌ها به شهادت رسيد.
يازده سال بعد يعني در 29 آذر سال 1375 پيکر پاک و رنجديده‌اش بر دوش مردم داغدار تشييع شد و در بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد و هنوز هم تاريخ شهادت او در پرده‌اي از ابهام قرار دارد.

منبع:كتاب زنده عشق

محمدعلي در سال 1330 در شهرستان بوشهر ديده به جهان گشود کودکي را در سايه پر مهر خانواده سپري کرد و همانند ديگر کودکان آن ديار در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا پايان سال دوم دبيرستان ادامه داد. وضعيت نامساعد مالي خانواده باعث شد او و برادرش حميد در گروه موزيک نيروي دريايي مشغول به کار شوند. در جريان مبارزات امام امت محمدعلي که او را ماشاءالله صدا مي‌زدند، به ياري مبارزين شتافت و با گردآوري افراد مذهبي و تشکيل جلسات ديني به تبليغ دين و آرمانهاي انقلابي روي آورد حتي گروهي تشکيل داد تا به صورت منسجم نوارها و اعلاميه‌هاي امام (ره) را به دست مردم برساند.
ماشاء‌الله رفتارش براساس موازين دين و آيات الهي قرآن بود. آن روزها صندوق خيريه‌اي تشکيل داد و هر ماه مبلغي را در آن مي‌گذاشت تا اينگونه به فقرا کمک کند.7 ماه شبها تا صبح با خدا راز و نياز کرد به قرائت، ترجمه قرآن علاقه داشت بعد از پيروزي انقلاب به کشف و انهدام خانه‌هاي تيمي همت گماشت و آنها را از ادامه فعاليت و جنايت بازداشت.
ماشاء‌الله 2 مرتبه در جبهه‌هاي نبرد با دشمن بعثي جنگيد و سرانجام در عمليات فتح‌المبين در آغازين روز از بهار سال 1361 در سن 31 سالگي برات زيارت حق را دريافت نمود و در منطقه زعن شوش به شهادت رسيد. پيکرش را 7 روز بعد به عقب انتقال داده و در بوشهر به خاک سپردند.
از او سه فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب نردبان توحيد جلد 2 صفحه 69

علي‌اکبر تنها فرزند محمدتقي در سال 1338 در شهر مشهد در خانواده‌اي مذهبي به دنيا آمد.
خانواده‌ي او وضعيت مالي مناسبي نداشت. پس از طي دوران کودکي وارد دبستان شد و تا کلاس ششم ابتدايي درس خواند. وي ديگر نتوانست به تحصيل ادامه بدهد و به شغل مکانيکي مشغول شد. پس از شروع حرکت انقلاب، در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد. او که هميشه به فکر مستمندان و نيازمندان بود، در قبل از انقلاب تا پاسي از شب به خانه‌ي پيرمردان و پيرزنان مستضعف نفت حمل مي‌کرد.
تنها بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران به خدمت سربازي اعزام شد. با پايان يافتن خدمت زير پرچم به عنوان نيروي رسمي، وارد جهادسازندگي گرديد. وي با جديت و پشتکار به عنوان مکانيک و کارگر راهسازي در اين نهاد انجام وظيفه مي‌کرد. او به امام و انقلاب عشق مي‌ورزيد و به جبهه علاقه‌ي زيادي داشت.
علي‌اکبر تنها در 2/7/1360 از طريق جهادسازندگي از شهر مشهد به جبهه اعزام شد. سرانجام در حالي که با لودر مشغول کار بود، مورد حمله‌ي دشمن قرار گرفت و در تاريخ 7/8/1360 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در بهمن‌شير در سنّ 22 سالگي به شهادت رسيد. پيکر اين شهيد در بهشت رضا (ع) شهر مشهد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 126

مهدي در بهار سل 1336 در روستاي سليمان آباد استان کرمان متولد شد. کودکي را در دامان پرمهر خانواده سپري کرد. چندي بعد به روستاي روح آباد مهاجرت نمود، در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تا پايان دروه دبستان در روستا تحصيل نمود. آنگاه براي ادامه تحصيل به شهر زرند مهاجرت کرد او در تابستان براي تأمين معاش خانواده به شرکت ذوب آهن و يا کارخانه قاليبافي و يا دکان نانوايي دامادشان مي رفت تا بخشي از هزنيه خانواده را تأمين نمايد. انقلاب و موج خروشان تظاهرکنندگان او را به سمت مبارزه با شاه کشاند و به ياري سربازاين روح الله ريشه ظلم را در کشور سوزاند. تهامي بعد از پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن نمود. با شروع جنگ تحميلي پا در ميدان جهاد نهاد و چند مرتبه از ناحيه پا و دست مجروح شد. تهامي چندي بعد فرماندهي سپاه سيرجان را پذيرفت و فعالانه به حمايت از مرزهاي ايران اسلامي پرداخت. سرانجام مهدي براثر اصابت گلوله به آمبولانس حامل وي با پيکري بي سر به ديدار حق شتافت. از او 2 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب زير باران

در سال 1342 غلام‌رضا تهراني در شهر مقدس قم به عالم هستي قدم نهاد. پدر بزرگوارش، مرحوم حاج شيخ حسين کبير تهراني، در مکتب امام صادق (ع) دروس حوزوي آموخته بود و در دوران ستم‌شاهي با تمام وجود به دفاع از حوزه‌ها و طلبه‌ها مي‌پرداخت. غلام‌رضا تحت پرورش و تربيت چنين پدري، در ده سالگي براي تحصيل علوم ديني وارد مدرسه‌ي آيت‌الله گلپايگاني شد و با دروس حوزه و راه و روش طلبگي آشنا گرديد.
با رسيدن روزهاي پر شور انقلاب، تمام فعاليت و تلاش خود را در زمينه‌ي انقلاب قرار داد. او در تظاهرات و راهپيمايي‌ها حضوري گسترده و فعال داشت، به نحوي که شب‌ها دير به خانه مي‌آمد و صبح زود از خانه خارج مي‌شد.
پس از هجوم نيروهاي دشمن به خاک ايران، غلام‌رضا به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت عازم شد.
او که عاشقانه در اين راه قدم گذاشته بود، پس از ماه‌ها خدمت و دفاع از نظام مقدس جمهوري اسلامي در تاريخ 29/7/59 در منطقه‌ي آبادان در سن 17 سالگي به عرشيان پيوست و در جوار حق آرام گرفت.
مزار پاکش در گلزار شهداي شيخان قرار دارد.

منبع:كتاب سبزقامتان صفحه 80

داود در سال 1338 در روستاي "ميانده" پا به عرصه‌ي هستي نهاد و چشمانش را به روي مادر گشود. او در سايه‌‌ي تعليمات عالمانه‌ي خانواده پرورش يافت و در سن 7 سالگي به مدرسه رفت. داود بعد از اتمام دوره‌ي ابتدايي به شهر فسا مهاجرت کرد و توانست با تلاش و کوشش تا اخذ مدرک ديپلم ادامه‌ي تحصيل دهد.
در دوران دبيرستان فرياد مرگ بر شاه سرداد و مبارزات سياسي خود را آغاز کرد. در سال‌هاي بعد از پيروزي انقلاب نيز با مفاسد و گروه‌هاي ضد انقلاب، به مبارزه پرداخت. وي سه ماه پس از حمله‌ي رژيم بعثي در جرگه‌ي بعثي بسيجيان نام‌آور به جبهه رفت و با پذيرفتن مسئوليت‌هاي مختلف در عمليات‌هاي بسياري حماسه آفريد و با سمت مسئول اطلاعات و عمليات تيپ 33 المهدي (عج) در عرصه‌هاي ديگر حضور يافت.
وي بارها در راه دفاع از کشور مجروح شد و سرانجام با سمت جانشين فرمانده‌ي گردان در محور شرق دجله در عمليات بدر شرکت کرد و در بيست و پنجم اسفند ماه سال 1363 در سن بيست و پنج سالگي آسماني شد.

منبع:كتاب خلاصه خوبي‌ها جلد 4 صفحه 43

در يکي از روزهاي سال 1346 در خانواده‌اي متديّن و ساده ساکن جنوب شهر تهران فرزند متولّد شد؛ نام نيکوي " مجتبي " بر او نهادند.
جنگ آغاز شده بود و سيدمجتبي نوجواني 14 ساله بود، تلاش زيادي مي‌کرد تا به کمک ديگر برادران خود بشتابد ولي به دليل کم بودن سنش موفق به حضور در جبهه نمي‌گرديد ولي در پشت جبهه هر آن‌چه که از دستش برمي‌آمد، انجام مي‌داد از جمله: « فعاليت در سنگر مدرسه، بسيج مسجد، راهپيمايي‌ها، نماز جمعه و ... » تا اين‌که در تاريخ 8/2/1362 سيدمجتبي به آرزوي قلبي‌اش که رزم با متجاوزين و پاکسازي منطقه از لوث وجود بعثيان از خدا بي‌خبر بود، دست يافت.
به مدت شش ماه در هواي سرد و برفي کردستان با بعثيون و دمکرات‌هاي پست و جنايتکار شجاعانه مبارزه کرد. هنگامي که عمليات بدر در پيش بود و درخواست نيرو شده بود، سريعاً خود را به پايگاه مالک اشتر معرفي کرد و عازم جبهه‌ي نبرد حق عليه باطل گرديد و وارد لشکر سيدالشهدا شد و به عنوان کمک آر-پي-جي دو، سه ماهي آموزش‌هاي لازم را ديد و خود را براي انجام عمليات آماده کرد و با شروع عمليات بدر در آن شرکت کرد و پس از پيشروي و درگيري با دشمن بعثي مورد اصابت گلوله‌هاي دشمن قرار گرفت و از ناحيه‌ي پهلو و دست مجروح گرديد.
او پس از معالجه با تصرف مجدد مهران توسط عراق عازم جبهه شد و در آزادسازي و پدافند اين شهر در عمليات کربلاي يک شرکت کرد که پس از مدتي پدافند در اين منطقه در علميات کربلاي 4 شرکت کرد. در عمليات کربلاي پنج نيز شرکت کرد و مورد اصابت گلوله قرار گرفت و از ناحيه‌ي پا مجروح گرديد.
سرانجام زمان وصل فرا رسيد و سيدمجتبي يک بار ديگر در آذرماه 1366 عازم جبهه‌هاي غرب گرديد. پس از تصرف اهداف از پيش تعيين شده و درگيري و جنگ تن به تن با بعثيون کافر در سنّ 20 سالگي به آرزويش رسيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1379/8/30 -  صفحه: 13