ليست شهداي دفاع مقدس (ت)

تک‌زارع در سال 1335 در يکي از روستاهاي محروم و خانواده‌اي مذهبي در ساوجبلاغ چشم به جهان گشود، دوران تحصيلات را در زادگاهش سپري کرد، و موفق به اخذ مدرک ديپلم گشت،‌ و به عنوان سپاهي دانش وارد آموزش و پرورش شد و به يکي از روستاهاي دورافتاده کشور رفت، صفر پس از پيروزي انقلاب و شروع جنگ تحميلي به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام شد و سرانجام در تاريخ 14/9/1359 در سن 24 سالگی به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

غلام‌رضا در سال 1341 چشم بر زيبايي‌هاي جهان هستي گشود و در دستان خسته و پينه‌بسته پدر جاي گرفت. کودکي او در سايه لطف خداوند متعال و مهرباني‌هاي مادر سپري گشت. 7 ساله بود که به مدرسه رفت و توانست مدرک ديپلم خود را در رشته برق دريافت نمايد. در همين زمان به خيل ياوران انقلاب پيوست و با فرياد مرگ بر شاه از استبداد رژيم پهلوي بيزاري جست و با پخش اعلاميه امام (ره) را در پيشبرد نهضت ياري رساند.
تکلو با پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد و عاشقانه به پاسداري از دستاوردهاي اين نهضت خونين برخاست. وي چندي بعد مسئوليت گزينش سپاه پاسداران را پذيرفت و در سال 1359 جهت تکميل آموزش فنون نظامي به تهران رفت و با پايان اين دوره راهي ميادين نبرد حق عليه باطل کشت.
غلام‌رضا در جبهه حميديه مجروح گرديد. سال 1361 به دانشکده تربيت مربي سپاه در قم راه يافت و سه سال در قم ماند و نه فقط در تابستان‌ها در ميادين نبرد حق عليه باطل حاضر مي‌شود. سال 1364 در آزمون سراسري دانشگاه‌ها پذيرفته شد و در پاييز سال 1365 تحصيل در دانشگاه تهران را آغاز کرد. تکلو در جبهه به تدريس احکام و آموزش قرآن در قرارگاه‌هاي خاتم‌الانبيا و قرارگاه نجف و نوح مشغول بود. در عمليات والفجر 8 مجروح شد اما از پاي ننشست و باز هم به جبهه بازگشت.
عمليات کربلاي 5 در شلمچه معراج غلام‌رضا بود. همه با حضور او مخالف بودند اما گفت:«اگر به جبهه نروم نمي‌توانم درس بخوانم و سرانجام در روز هفتم اسفندماه سال 1365 در سن 24 سالگي در جرگه‌ي مقربان بارگاه الهي قرار گرفت».

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

علي تل‌سرخي در سال 1344 بود که در روستاي «بنجو» به دنيا آمد و بعد با تمام آرزوهايي که داشت به مدرسه رفت اما فقري که تا استخوان‌هايش ريشه دوانيده، او را از مدرسه جدا مي‌کند. علي در دامان پدر و مادري پاک بزرگ مي‌شود ؛ به عضويت گروه مقاومت در مي‌آيد و شب‌ها را نگهباني مي‌دهد. او به ايماني که از خلوص پدر و از نجابت مادر به ارث برده، تکيه مي‌کند و به مردان دريا مي‌پيوندد تا روزي خويش را از پهنه بيکران و زلال دريا به دست آورد.
ولي روزگار به شيوه‌اي ديگر رخ مي‌نماياند و علي طعمه مين‌هاي دريايي مي‌شود و از آن پس در سحرگاه يا شامگاهي که مرغان دريايي آواز غريب خويش را با تپش اندوه‌بار خليج فارس يکي مي‌کنند. در سال1363 در سن نوزده سالگي به سوي ابديت پرواز مي‌کند. مزار پاکش در بهشت موسي بن جعفر روستاي سالم‌آباد قرار دارد.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  تاریخ:  1384/11 -  شماره مجله: 27-  صفحه: 24

باراني در سال 1337 به دنيا آمد؛ روزهاي كودكي‌اش را در روستاي ماشمي استان كهكيلويه و بويراحمد گذراند و خيلي زود همراه پدر به كار كشاورزي مشغول شد.
تلاج در سنين جواني ازدواج كرد و با پيروزي انقلاب، به عضويت بسيج درآمد. زماني كه جنگ تحميلي آغاز شد، باراني در صف جهادگران راه حق قرار گرفت و براي دفاع از خاك كشور، از جان خويش گذشت.
وي سرانجام در روز ششم تيرماه سال 1366 در كردستان در سنّ 29 سالگي از شراب طهور بهشتي نوشيد. مزار پاكش در گلزار شهداي روستاي ماشمي‌زيلايي قرار دارد.

منبع:ماهنامه وصال   -  شماره مجله: 15

حسن در سال 1341 هـ . ش در شهرستان اروميه متولّد شد؛ کودکي پاک و مهربان که در سايه‌ي دستان نوازش‌گر خانواده رشد نمود.
حسن در کودکي علاقه‌ي خاصي به علوم اسلامي داشت، لذا در حوزه‌ي علميه به تحصيل پرداخت.
تمکين در زمان جنگ تحميلي به ميدان رزم شتافت و سرانجام در روز بيست و پنجم دي‌ماه سال 1365 در سنّ 24 سالگي شهد شيرين شهادت نوشيد.
عمليات کربلاي 5 در خاک شلمچه او را به وصال حضرت حق رسانيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي 5 خرداد 82 صفحه 3

نامش را " حميد " گذاشتند؛ روز چهارم مردادماه سال 1344 به دنيا آمد و در شهرستان پاکدشت استان تهران بزرگ شد.
حميد به سنّ 7 سالگي که رسيد، به مدرسه رفت و تا اواسط دوره‌ي راهنمايي تحصيل نمود. اما در همين زمان درس و مدرسه را رها کرد و به عضويت بسيج درآمد.
حميد به همراه برادرش رضا با آغاز جنگ تحميلي عازم خطوط مقدم رزم شد و بعد از نبردي مردانه در روز بيست و سوم آبان‌ماه سال 1361 در سنّ 17 سالگي در منطقه‌ي سومار به شهادت رسيد.
مزار پاکش در پاکدشت ورامين قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 220

جنگ تحميلي گل‌هاي انقلاب را يكي پس از ديگري پرپر مي‌كرد اما اراده‌ي ديگر جوانان پر شور انقلاب را نه تنها نمي‌كاست بلكه آنان را براي جان‌فشاني محكم‌تر و مصمم‌تر مي‌كرد. يكي از اين جوانان كه به صف رزمندگان پيوست رضاعلي تميزي بود. او در روز پنجم شهريورماه سال 1343 در روستاي ريشخوار درگز به دنيا آمد.
تحصيلات را تا چهارم دبستان در همان روستا ادامه داد. شغل آبا و اجدادي‌اش كشاورزي و دامداري بود. اونيز جهت كمك مالي به خانواده و امرار معاش به دامداري پرداخت.
با اغاز جنگ تحميلي و يورش ناجوان‌مردانه‌ي رژيم بعثي با حمايت اربابان خارجي‌اش به ايران اسلامي او نيز هم‌چون هم‌سن و سالانش جهت دفاع از كيان و ناموس كشور براي خدمت مقدس سربازي به جبهه‌ها اعزام شد. او و هم‌رزمانش در لشكر زرهي 81 كرمانشاه كه پرورش يافته‌ي مكتب عاشورا بودند آن‌چنان حماسه‌‌اي رقم زدند كه تاريخ جهان كمتر به خود ديده است.
سرانجام رضاعلي تميزي در تاريخ 2/5/1365 در اثر اصابت تركش خمپاره‌ي دشمن بعثي به صورت و سينه‌ در منطقه‌ي ميمك در سن 22 سالگي نداي حق را لبيك گفت و به خيل عظيم كاروان شهدا پيوست.
مزار پاكش در گلزار شهداي روستاي رشتخوار قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد 10 صفحه 86

سال 1336 خانواده تميمي به شوق تولد فرزندشان اعضاي فاميل را دعوت نمودند، پدر بعد از قرائت اذان و اقامه نامش را عبدالعلي نهاد و او را در سايه فرامين نبي اکرم (ص) پرورش داد.او از هوش بالايي برخوردار بود به همين علت براي دوستانش کلاس‌هاي فوق‌العاده گذاشت تا در آموختن درس آنها را ياري نمايد.در دوران نوجواني فعاليتش را در مسجد آغاز نمود، و مبارزه با بي‌حجابي را سرلوحه کار خويش قرار داد، پخش اعلاميه و نوارهاي حضرت امام (ره)تخريب اماکن فساد در سطح شهر آبادان مانند تخريب سيک‌بار و ساخت مواد منفجره از جمله اقدامات او بود، تميمي در همين جريان دوستش سيد رياض موسوي را از دست داد. پس از پيروزي انقلاب عبدالعلي با همکاري جوانان انقلاب کميته را به راه انداخت و در اکثر مأموريت‌هاي آن عليه منافقين شرکت نمود.چندي بعد لباس سبز سپاه را بر تن نمود و مسئوليت اداره زندان شهرستان آبادان را پذيرفت، با آغاز غائله ضدانقلاب و انفجار خط لوله به جزيره مينو رفت و توانست عملياتي موفقيت‌آميز انجام دهد، در سال 1360 عبدالعلي ازدواج کرد و فرماندهي سپاه جزيره مينو را پذيرفت.ساخت خانه براي عشاير و کمک به آنان در جمع‌آوري محصول و دستگيري از فقرا از خصوصيات بارز او به شمار مي‌رفت، تميمي در هنگام حمله رژيم بعثي به ايران به عنوان نماينده سپاه آبادان در ستاد جنگ معرفي شد و نقش مهمي در هماهنگي ارتش و سپاه ايفاء نمود.سپس به عنوان مسئول محور ذوالفقاري به دفاع از ايران اسلامي پرداخت.وي تا اوايل سال 1360 دراين منطقه ماند و در عمليات ثامن‌الائمه به جاده ماهشهر آبادان رفت و با تلاش بسيار آنجا را از محاصره دشمن بيرون آورد. در نيمه دوم سال 1360 مسئوليت عمليات سپاه آبادان را پذيرفت و عمليات بيت‌المقدس را با سمت فرماندهي محور کارون بر عهده گرفت، فرمانده تيپ بعثت در عمليات‌هاي بسياري شرکت کرد و سرانجام با انتقال به لشکر 32 انصارالحسين (ع) و پذيرفتن سمت جانشين ستاد و مسئول پادگان آموزش آبي – خاکي به ميدان رزم شتافت و در تاريخ 29/12/1364 در عمليات والفجر8 مجروح گشت، روز سوم ارديبهشت ماه سال 1365 روز شهادت سردار 29 ساله ايران اسلامي بود.

منبع:cd كنگره شهداي خوزستان