ليست شهداي دفاع مقدس (ت)

عبدالاحد تائبي در سال 1343 در خانواده اي متدين و مذهبي ديده به جهان گشود و تحت توجهات پدر و مادري مهربان تربيت يافت وي بعد از گذراندن دوران طفوليت وارد مدرسه شد و قدم در راه کسب علم و دانش نهاد. تائبي پس از اتمام تحصيلاتش گام در راه علم و تعليم نهاد تا نيازي از اين مرز و بوم را در زمينه آموزش برطرف سازد. همزمان با اوج گيري انقلاب اسلامي به جمع خروشان مردم پيوست و مردانه در تمام تظاهراتها فرياد مرگ بر شاه سرداد. وي در تاريخ 10/9/1365 گام در طريق جهاد نهاد تا در سنگري ديگر به مبارزه با استکبار بپردازد و دشمن را به خاک مذلت نشاند. تائبي سرانجام دل بيقرار و سر پرشورش را در سال 1365 در منطقه شلمچه و در سن 22 سالگي بر زانوان قرب الهي نهاد و هستي آسمانيش در خاک تجلي يافت.

منبع:كتاب ياديادآوران

علي تاج‌آبادي در آغازين روز بهار سال 1341 در روستاي تاج‌آباد از توابع شهرستان سبزوار و در خانواده‌اي مستضعف و مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در روستاي زادگاه خود و تحصيلات راهنمايي را در روستاي "ناسن" كه در مجاورت روستاي خود بود، سپري كرد و براي ادامه‌ي تحصيل به سبزوار عزيمت كرد و وارد هنرستان فني شد و در سال 59 موفق به اخذ ديپلم در رشته‌ي مكانيك گرديد.
هم‌زمان با اوج مبارزات مردم مسلمان ايران، به صفوف انقلابيون پيوست و در صف پيكار با رژيم ستم‌شاهي قرار گرفت. پس از پيروزي انقلاب وارد كميته‌ي انقلاب اسلامي شد و مدت شش ماه با كميته همكاري داشت؛ سپس وارد جهادسازندگي سبزوار شد كه وي از بنيان‌گزاران جهاد سبزوار محسوب مي‌شد.
پس از جنگ تحميلي و تجاوز رژيم بعثي به ايران اسلامي به جبهه‌ها عزيمت كرد و بارها با سمت فرمانده‌ي گروهان مهندسي رزمي در كنار رزمندگان اسلام به دفاع از كيان نظام پرداخت تا اين‌كه در تاريخ 7/12/65 در سنّ 24 سالگي در منطقه عملياتي کربلاي 5 به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
مزار پاكش در گلزار شهداي سبزوار قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 207

در سال 1315 مردي از تبار حسينيان زمان در شهرستان قزوين به دنيا آمد. بر وي نام " علي‌اکبر " نهادند.
او در خانواده‌ي مذهبي با الفباي قرآني و اسلام آشنا گرديد. هنوز چند بهار از عمرش نگذشته بود که راهي ديار غربت، يعني تهران شد. در دوران کودکي با مشکلاتي که در پيش‌رو داشت، دست و پنجه نرم کرد.
در سنّ نوجواني و جواني فعاليت‌هاي سياسي را آغاز کرد و با شهيد اندرزگو آشنا شد. بعد از چندي توسط ساواک بازداشت و مجدداً آزاد شد. با اوج‌گيري انقلاب اسلامي در سال 1357 هر روز بيش از پيش در صحنه‌ حضور فعال داشت تا سهم کوچکي در پيروزي انقلاب و شکل‌گيري آن داشته باشد.
با شروع جنگ تحميلي به حسب وظيفه‌ي شرعي مغازه‌ي خود را رها کرد و وارد بسيج شد و سپس به سپاه پيوست. در سال 1361 در عمليات غرورآفرين آزادسازي خرمشهر شرکت کرد و بعد از سال‌ها فعاليت در سنّ 46 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1379/3/19 -  صفحه: 13

ناخدا حسن خسته و کوفته از سفر دريا مي‌آمد که پسرکي دويد جلو و گفت: ناخدا قدم نورسيده مبارک. ناخدا حسن تمام خستگي‌اش را فراموش کرد و خودش را رساند به خانه تا پسرکش را ببيند.
بعد قرآنِ روي تاقچه را برداشت و گوشه‌ي آن با خطي کج و معوج از هيجان نوشت: رضا متولد دوم شهريور 1339. روزها و سال‌هاي بعد ناخدا اولين چيزي که کنار اروند بعد از بازگشت از سفر مي‌ديد، رضاي خودش بود پس از اين‌که رضا در دبستان رودکي درس را تمام کرد و به مدرسه کاوه رفت، گاهي اوقات او را به زمين کشاورزي که گوشه زمين‌هاي مينوحي بود، مي‌برد. رضا بالاخره ديپلم علوم‌اجتماعي را گرفت و بعد دست به هر کاري زد؛ تعمير لوازم صوتي و الکترونيکي، بنايي، نجاري و ...
با آغاز جنگ تحميلي، خانواده راهي گناوه شدند ولي رضا آن‌جا ماند. کار زمين کشاورزي را هم خودش مي‌کرد و براي خانواده پول مي‌فرستاد. تا اين‌که آذرماه سال 1359 به خدمت نظام سربازي درآمد. بعد از طي دوران آموزشي به عنوان خمپاره‌انداز و بي‌سيم‌چي به جبهه رفت و سرانجام در چهارمين روز از بهار سال 1360 در ذوالفقاريه آبادان بر اثر اصابت خمپاره به سنگر مجروح شد. او را به بيمارستان انتقال دادند تا تحت عمل جراحي قرار بگيرد اما برق‌ها يک‌باره قطع شد. پزشکان تصميم گرفتند که بدون بي‌هوشي او را عمل کنند اما قبل از عمل، رضا سبک‌بال و آرام در سن 21 سالگي به آسمان لايتناهي شهادت پيوست.

منبع:كتاب كبوتروكلاه آهني صفحه 51

اکبر تاجمير رياحي در سال 1335 در روستاي نصرآباد در يک خانواده کشاورز و زحمتکش ديده به جهان گشود دوران کودکي را با شور و شعفي کودکانه پشت سر نهاد و در آغوش خانواده‌اي ساده و صميمي پرورش يافت با فرا رسيدن هفتمين بهار زندگي جهت آموختن علم و دانش راهي مدرسه شد و دوران ابتدايي را در همان روستاي زادگاهش به پايان رساند اما به علت مشکلات اقتصادي ترک تحصيل نمود و به کار کشاورزي را آغاز کرد تا در تأمين معاش کمکي کوچک براي خانواده‌اش باشد. پرداختن به کار و فعاليت او را از تحصيل بازنداشت و به صورت شبانه به ادامه تحصيل پرداخت در سال 1354 به خدمت سربازي رفت اکبر از همان سالهاي ورود به ارتش با شناخت کاملي که از رژيم پهلوي داشت مخالفت خود را به صورتهاي مختلف ابراز مي‌نمود و حتي هنگامي که براي بوسيدن پرچم شاهنشاهي سربازها را جمع کرده بودند او خود را به بيماري زد تا از انجام اين کار خودداري ورزد.با آغاز فعاليتهاي انقلابي مردم بر عليه رژيم پهلوي او نيز به خيل مبارزان روح‌الله قرار گرفت و در بسياري از راهپيمائيها و تظاهراتهاي مردمي حضوري فعال داشت با پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي در حفظ دستاوردهاي اين نهضت عظيم تلاش وافري نمود تا اينکه جنگ تحميلي آغاز شد نداي پيشوا و رهبرش را بار ديگر لبيک گفت و جهت اعزام به جبهه ثبت نام کرد و به آموزش توپخانه و ساير سلاحهاي سنگين پرداخت.سرانجام پس از مدتي به جبهه اسلام‌آباد غرب و تپه‌هاي ميمک اعزام شد و بعد از 5 روز در وز نوزدهم ديماه سال 1359 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 24 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب اسوه‌هاي شهادت در اصفهان

محمدرضا تاجي در سال 1338 ديدگان خود را به جهان هستي گشود و پس از پشت سر نهادن دوران کودکي با فرا رسيدن هفتمين پائيز زندگي راهي مدرسه شد و پس از گذراندن دوره دبستان و مقطع راهنمايي جهت ادامه تحصيل وارد مقطع دبيرستان گرديد و موفق به اخذ ديپلم شد.
با اوج‌گيري مبارزات مردم مسلمان بر عليه رژيم پهلوي محمدرضا نيز در صفوف مبارزان روح‌الله قرار گرفت و در اکثر تظاهراتها و راهپيمائي‌هاي انقلابي حضوري فعال داشت و در کنار ساير برادران ديني‌اش در جهت احقاق حقوق از دست رفته بارها و بارها بر عليه ابرقدرت‌هاي استعمارگر که هدفي جز غارت هرچه بيشتر منابع مادي و معنوي انسانها دارند فرياد کشيده و با تمام همت و تلاش خود در جهت بيشتر آگاه نمودن توده مردم با مفاسد رژيم و همچنين رسوا کردن حکومت نظامي کوشيد قبل از پيروزي انقلاب اسلامي به خدمت سربازي رفت اما چون نمي‌دانست محيط خفقان و پر از ظلم و استبداد ارتش شاهنشاهي را تحمل کند سربازي را رها نمود و با کوشش بسيار معافيت خود را گرفت و به شغل آزاد پرداخت بعد از پيروزي انقلاب و همچنين فرمان امام خميني مبني بر ياري جوانان با وجود معاف بودن با طي دوره آموزشي به خرم‌آباد منتقل شد و ابتدا داوطلبانه به سنندج رفت و پس از آن به مريوان اعزام شد و با تمام توان خود بر عليه ضد انقلاب تاخت او با روحيه‌اي پر از ايمان و اعتقاد در جهت براندازي افکار و عملکرد ضد انقلاب تاخت او با روحيه‌اي پر از ايمان و اعتقاد در جهت براندازي افکار و عملکرد ضد انقلاب به مدت سه روز و سه شب در پادگاني که توسط نيروهاي مزدوردر محاصره قرار گرفته بود و حتي آب و برق آن نيز قطع شده بود مقاومت کرد و سرانجام بر اثر اصابت ترکش خمپاره در کردستان مورخ 12/2/1360 در سن 22 سالگي شربت شيرين شهادت را از ساقي کوثر ستاند و به لقاء‌الله پيوست.

منبع:كتاب اسوه‌هاي شهادت در اصفهان

فريدون تاجيک در سال 1345 در پاکدشت ورامين ديده به جهان گشود. تقدير الهي قرار بر اين گرفته بود که فريدون در سن هفت سالگي مادر و در سن ده سالگي پدر خويش را از دست بدهد؛ اما او با عنايت خداوندي و روحيه‌ي مقاومي که داشت، تحصيلات خود را ادامه داد تا اين که در سال 1364 موفق به اخذ ديپلم در رشته‌ي تجربي شد.
او در همان سال وارد مرکز تربيت معلم شد و پس از پوشيدن لباس معلمي، در ارشاد و بيداري دانش‌آموزان کوشيد. او در دوران انقلاب در براندازي رژيم منحوس پهلوي نقش به‌سزايي بر عهده داشت.
با شروع جنگ تحميلي به جبهه‌هاي نبرد شتافت و در عمليات‌هاي متعددي از جمله کربلاي 1و والفجر 8 شرکت فعال داشت.
وقتي به فريدون گفته مي‌شد:
تو استعداد خوبي براي تحصيل داري و بهتر است تحصيلات خويش را ادامه دهي، او جواب مي‌داد:
«مگر ما پيمان‌شکن هستيم؟! ما با امام خود تا آخرين قطره‌ي خون پيمان بسته‌ايم و تا آخرين لحظه، انشاالله استوار خواهيم ماند.» او در قسمتي از نگارش عارفانه‌اش مي‌نويسد: «اي خداي بزرگ! خستگي تمام وجودم را فرا گرفته، بدنم به درد آمده، اما تمام اين دردها و خستگي‌ها و رنج‌ها را به جان مي‌خرم؛ زيرا تو فرمان داده‌اي...»
او در پنجم مردادماه سال 1367 در سن 22 سالگي در اسلام‌آباد به شهادت رسيد و بدنش در ده امام پاکدشت ورامين به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 204