ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

مصطفي در يکي از روزهاي آفتابي سال 1337 در جمع گرم و صميمي خانواده‌اي مذهبي به دنيا آمد، عشق به تعاليم اسلامي همواره در وجودش موج مي‌زد و عطش فراگيري معارف الهي را با شاگردي در محضر شهيد محراب آيت‌الله مدني فرو نشاند. در سالهاي اوج انقلاب به صف مجاهدين راه حق پيوست ،سال 1355 بود که براي ورود به قوه قضائيه استخاره کرد اما جواب منفي بود و مصطفي به نداي دروني‌اش پاسخ داد و به عشق مبارزه و مجاهده در راه حق وارد دانشکده افسري شد .در همان دوران بود که پيام پير و مقتدايش روح‌الله کبير را لبيک گفت و با اسلحه از پادگان فرار کرد و در کوههاي شميران مخفي شد تا در فرصت مناسب به موج قيام مردمي بپيوندد و خشم انقلابي خود را فرياد کند.
پس از پيروزي انقلاب با همان اسلحه به پادگان بازگشت و به خيل سربازان لشگر اسلام پيوست و از بنيانگذاران لشگر 58 ذوالفقار شد ،او که خود فرماندهي گردان 183 لشگر 58 را به عهده داشت ،موفق شد در اولين حمله لشگر ارتفاعات استراتژيک شياکوه را آزاد کند و خود پذيراي ترکش‌هاي خمپاره از ناحيه چشم و دست و سينه شد .فرمانده اش معتقد بود که اين تکاور شجاع و دلاور قادر است به تنهايي يک لشگر را اداره کند، عملياتهاي فتح‌المبين، بيت‌المقدس، ثامن‌الائمه، آزادسازي ارتفاعات گيلان غرب، پاکسازي جزاير مجنون، کربلاي 4و6، تنگه چزابه و طريق القدس، همه شاهد دلاوريها و رشادتهاي اين سرباز دلير اسلام بوده‌اند. در سال 1363 طبق سنت پيامبر اکرم (ص) ازدواج کرد و همان سال مأمور انتقال فنون نظامي به دانشجويان دانشکده افسري شد اما روح بيقرار مصطفي نمي‌توانست همرزمانش در جبهه‌ها را تنها بگذارد و با اصرار فراوان به فرماندهان ،رزمنده 30 ساله اسلام دوباره عازم سفري شد که هرگز بازگشتي نداشت. سرانجام روز 31 تيرماه سال 1367 زخم سرخ گلوله را به جان خريد و عاشقانه به سوي ملکوت آسمانها پرواز کرد.

منبع:كتاب صحيفه ابرار صفحه 27

سال 1338، روستاي هشتجين خلخال، پذيراي نوزادي شد كه نامش را عمران نهادند. وي پي از طي دوران كودكي، مقطع ابتدايي و راهنمايي را با نمره‌هاي عالي و درخشان، در زادگاهش سپري كرد و به دليل كسب امتياز برتر، او را براي ادامه تحصيلات به اردبيل فرستادند. در سال 1357، در رشته رياضي فيزيك ديپلم گرفت. اخذ مدرك ديپلم و متعاقب آن، قبولي عمران در رشته جامعه شناسي دانشگاه تهران، حاصل تلاش چندين ساله در كسب علم و دانش بود. در روزهاي پرتلاطم انقلاب، او نيز همگام با امت مبارز، در همه راهپيمايي‌ها و تظاهرات شركت نمود، به طوري كه سهم به سزايي، جهت تقويت روحي جوانان هشتجين و خلخال داشت و به همين دليل، تحت تعقيب مأموران ژاندارمري قرار گرفت. عمران، پس از پيروزي انقلاب شكوهمند ايران، دوباره به تهران بازگشت و در زمره ياران و پيروان خالص امام (ره)، در تسخير لانه جاسوسي آمريكا نقش حساسي را ايفا نمود. با تشكيل سپاه پاسداران، جامه مقدس سپاه را بر تن كرد و در واحد گزينش اين نهاد، به زيبايي درخشيد. براي تشكيل جهاد سازندگي با جمعي از دانشجويان به خلخال رفت و با آغاز جنگ تحميلي در لباس بسيجي به مبارزه ادامه داد. در عمليات والفجر مقدماتي در سمت معاونت گردان جعفر، به جهاد پرداخت و بعد از مدتي، در عمليات والفجر 3، شركت نمود. در عمليات والفجر 4 مجروح شد و پس از بهبودي نسبي در بهمن 1362 با يكي از خواهران مؤمن و متعهد، پيوند مقدس ازدواج بست. تنها يك هفته از آغاز اين پيمان گذشته بود كه دوباره روانه سرزمين خون و جهاد گشت. عمران پستي ، فرمانده صميمي‌ و صادق گردان حبيب ابن مظاهر، در سال 1362 در عمليات خيبر و منطقه پل طلائيه، بر اثر اصابت گلوله، به درجه رفيع شهادت رسيد. يادش جاودان و راهش پررهرو باد.

منبع:كتاب روايت سي مرغ  

سيد مهدي پشت مسجدي در سال 1348 در اصفهان ديده به جهان گشود. پس از گذراندن دوره کودکي راهي دبستان شد و دوران تحصيلات راهنمايي را با اخذ مدرک سيکل به پايان رساند و در سال 61 و در سن 13 سالگي جهت آموزش نظامي به پادگان رفت و پس از آن جهت انجام ماموريت به کردستان اعزام شد. پس از سه ماه به خانه مراجعت کرد و اين بار راهي جبهه جنوب شد و در لشگر امام حسين (ع) مشغول خدمت گرديد. فروتني و دوري از تهمت و افتراء و انجام واجبات و به جا آوردن مستحبات از خصوصيات اخلاقي و مذهبي ايشان بود، به خانواده و والدين خود احترام زياد مي‌گذاشت. پشت مسجدي در عمليات پيروزمندانه خيبر حماسه آفريد و سرانجام در روز يازدهم اسفندماه سال 1362 در سن 14 سالگي در جزيره مجنون به درجه رفيع شهادت نايل آمد.مزار اين شهيد بزرگوار در گلزار شهداي رهنان قرار دارد روحش شاد و راهش پر رهرو باد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 2 صفحه 17

سال 1342، سال طلوع انقلاب، سال شکفتن سيدجواد بود، کودکي او در منطقه رهنان شهر اصفهان گذشت، در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک سيکل به تحصيل پرداخت. در همين سال‌ها قرآن کريم را فرا گرفت و در اوج جواني شغل استيل سازي را رها کرد و به جبهه رفت تا از دين و آيين خويش دفاع کند. چند مرتبه داوطلبانه در ميادين نبرد حق عليه باطل حضور يافت،‌ در آخرين مرخصي 15 روز به زيارت حضرت علي بن موسي الرضا (ع) مشرف گشت. سپس به منظور شرکت در عمليات رمضان راهي جنوب شد. سيد جواد سرانجام در بيست و پنجمين روز از تيرماه سال 1361 در سن 19 سالگي شاهد بزمگاه عشق گشت و براي هميشه پيکرش در آن‌جا ماند. تا چون ستاره‌اي درخشان چراغ هدايت جوانان اين ديار گردد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد 1 صفحه 229

پشت مشهدي در سال 1332 در يک خانواده‌اي مذهبي در ورامين چشم به جهان گشود، دوران تحصيلات خود رابا موفقيت به پايان رساند در جريان پيروزي انقلاب اسلامي و تظاهرات ضد رژيم شاهنشاهي در منطقه نقش مهمي ايفا نمود، او بعد از پيروزي انقلاب اسلامي جهت مبارزه با ضد انقلاب به کردستان رفت، ابراهيم بيشتر وقت خود را در جبهه‌ها سپري کرد و سرانجام در عمليات کربلاي5 در تاريخ 25/10/1365 در سن 33 سالگی رداي سبز شهادت را بر تن نمود.

منبع:كتاب يادياران

سال 1323بود كه حسن به دنيا آمد و در سايه‌سار دستان نوازشگر والديني مهربان و صبور بزرگ شد. انقلاب تحوّلي عظيم در بطن جامعه‌ي ايران بود و خيل كثير جوانان، دل‌بسته‌ي سيره‌ي روحاني امام (ره) گشتند.
او در زمان جنگ تحميلي كارش را در شركت برق منطقه‌اي خراسان رها كرد و راهي خطوط مقدم رزم گرديد. حسن پل شکسته سرانجام در سال 1366 در سنّ 43 سالگي در شلمچه از شراب طهور بهشتي نوشيد.

منبع:روزنامه قدس  

بهرام در سال1341در منطقه عشايرنشين حومه نورآباد ممسني ديده به جهان گشود. در سال 1345 خانواده‌اش به گچساران آمده و در روستاي ماهور باشت ساکن شدند.
16ساله بود که انقلاب اسلامي به پيروزي رسيد و با تمام وجود عاشق اسلام، قرآن و رهبر بت‌شکن نظام اسلامي، حضرت روح الله (ره) شد.
در عمليات بيت‌المقدس برادر بزرگترش از ناحيه شکم و دست راست مجروح شد و بهرام بدون اطلاع خانواده در همان ايام دفترچه آماده به خدمت دريافت نمود و به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد.
پناهپوري هفته قبل از شهادت نامه‌اي نوشت و گفت: «هر چند زمان زيادي نمي‌گذرد که من به جبهه آمده‌ام، اما راضيم به رضاي خدا، زيرا در اين مکان مقدس افراد بزرگي آرميده‌اند و با عهدي که با خداي خود بسته‌اند، عمل کرده‌اند. بنده نيز انشاالله از همان افراد هستم.» سرانجام در پنجم تير ماه سال1362 بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 21 سالگي به شهادت رسيد. پيکر پاکش را پس از تشييع در روستاي ماهور باشت در گلزار شهداي گچساران به خاک سپردند.

منبع:كتاب شقايق هاي آسماني جلد 1   -  صفحه: 114

مطلب در سال 1340 ديده به جهان هستي گشود. سال‌ها گذشت و پناهنده به استخدام سپاه پاسداران درآمد. او به نماز و روزه اين دو فريضه الهي اهميت زيادي مي‌داد. او امام (ره) را دوست داشت و پيرو اوامر او بود و در پخش اعلاميه‌ها و شرکت در راهپيمايي‌ها با ديگر مردم انقلاب همراه بود. به ائمه اطهار (ع) به ويژه سيدالشهدا علاقه خاصي داشت و از هر فرصتي براي برگزاري مراسم و مجالس عزاداري آن حضرت استفاده مي‌کرد.
بي‌ريا و مخلص بود و در برخورد با آن‌ها به گونه‌اي رفتار مي‌کرد که بتواند بر روي آن‌ها تأثير بگذارد.
عشق و علاقه به اسلام و امام و انقلاب و ائمه باعث شد به عاشقان ديگر بپيوندد. بر همين اساس چندين بار راهي جبهه‌هاي حق عليه باطل گرديد. مطلب سرانجام در روز شانزدهم اسفندماه سال 1365 در شلمچه بر اثر اصابت ترکش در سن 25 سالگي به بيکران آسمان بال گشود.
مزار پاکش در گلزار شهداي دهدشت قرار دارد.

منبع:كتاب خاطرات نور   -  صفحه: 46

عيسي در سال 1340 به دنيا آمد و در سايه‌سار دستان خسته و پينه‌بسته پدر بزرگ شد. او مثل همه‌ي کودکان به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ديپلم ادامه داد. سپس به دانشگاه تهران راه يافت اما آغاز جنگ تحميلي باعث شد درس و مدرسه را رها کرده و عازم ميدان رزم گردد. وي چندي بعد به مجموعه عظيم سپاه پيوست و با چهره‌ي بسيجي و فارغ از زرق و برق دنيوي درس‌هاي معلم عشق را با تقديم خونش به بهترين وجه پاسخ گفت.
پناهي سرانجام در روز پنجم مهرماه سال1360در فياضيه آبادان هنگام عمليات ثامن الائمه (ع) به آرزويش رسيد. پيکر پاک اين پاسدار 20 ساله اسلام را در گلزار شهداي گچساران به خاک سپردند.

منبع:كتاب شقايق هاي آسماني جلد 1   -  صفحه: 55

عباس پناهي در سال 1344 در شهرستان همدان ديده به جهان گشود. روزهاي کودکي او در هاله‌اي از درد و رنج سپري شد چرا که ظلم و استبداد رژيم پهلوي مجالي براي آسوده زيستن به مردم نمي‌داد.
سال‌ها گذشت و نهال نوپاي انقلاب شکل گرفت. اما دشمنان که طاقت ديدن بالندگي اين درخت را نداشتند، تجاوز به خاک مقدس ايران را آغاز کردند.
عباس که رادمردي دلير بود، راهي ميدان نبرد شد و در شلمچه در سال 1364 در سن 20 سالگي شراب طهور بهشتي نوشيد و در جوار حق مأوا گزيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي 24/3/80

اکرم در سال 1342 به دنيا آمد. روستاي کوخدان ( بويراحمد ) تا هميشه به خود مي‌بالد که محل تولّد و زندگي اکرم بوده است. دوران ابتدايي و راهنمايي هم، ميزبان آن مرد خدايي بود. هنوز عطر وجودش در کوچه‌هاي روستا جاري است.
ايشان در سال تحصيلي دوم دبيرستان در حالي که مصلحت را در دفاع از وطن مي‌ديد، سراي علم و تربيت را رها کرد تا در مکتبي ديگر به تحصيل عشق و ايمان معنويت و عبوديت مشغول شود؛ لذا در تاريخ 13/2/60 داوطلبانه از طرف بسيج سپاه به جبهه‌هاي حق شتافت و بعد از گذراندن دو ماه دوره‌ي عمومي در منطقه‌ي 9 شيراز پادگان شهيد مسگر سپاه‌پاسداران براي گذراندن اولين دوره‌ي آموزش زرهي سپاه‌پاسداران جهت تشکيل گروهان زرهي به مرکز آموزش زرهي شيراز اعزام گرديد.
اين دوره‌ي آموزشي حداقل يک سال بايد طول مي‌کشيد لذا به خاطر عشق و علاقه‌ي فراوان و کمبود وقت به صورت خيلي فشرده در مدت سه ماه اين آموزش را با کسب بهترين نمره به پايان رسانيد و در واحد اطلاعات عمليات گردان به خدمت مشغول و در عمليات‌هاي بستان، آزادسازي دشت آزادگان، هورالهويزه، سوسنگرد شرکت نمود.
در تيپ‌هاي امام سجاد، فاطمه الزهرا، المهدي، امام حسين، پشتيباني زرهي لشکر 19 فجر خدمت کرد و پس از شرکت در عمليات بيت‌المقدس و آزادسازي خرمشهر بالاخره در سوم خرداد 61 در اين عمليات در شهرک وليعصر حدود ساعت 4 الي 5 بر اثر اصابت ترکش گلوله‌ي تانک در سنّ 19 سالگي به همراه سه نفر از هم رزمان خود به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت.

منبع:ماهنامه وصال شماره 21

روز نهم آذرماه سال 1341 در شهرستان اردبيل کودکي پاک به نام اسحاق، متولد شد؛ روزهاي پر نشاط کودکي او در ميان مردم زادگاهش سپري گشت و او در آغازين روزهاي پائيز سال 1348 به مدرسه رفت و آموختن را تجربه نمود. پناهي بعد از اخذ مدرک ديپلم به استخدام ارتش درآمد و با آغاز جنگ تحميلي راهي ميدان نبرد گشت. سرانجام اين دلاور لشگر روح الله(ره) در تاريخ 12/3/1364 در سن 23 سالگي در منطقه‌ي سردشت شهد شهادت نوشيد و به عرش پر گشود. مزار پاکش در امامزاده عقيل (ع)‌( اسلامشهر) قرار دارد.

منبع:پرونده‌ي شهيد در بنياد شهيد منطقه‌ي 3 استان تهران

ناصر پنجستوني در سال 1349 در شهرستان مهران ديده به جهان گشود. ايشان دوران کودکي و نوجواني را در محيط گرم خانواده سپري کرد. شور و شوق حضور در جبهه هميشه دل دريايي‌اش را مي‌آشوبيد. او اگرچه سن زيادي نداشت ولي هربار که سيل کاروان عاشقان به جبهه را چه از نزديک و چه از طريق رسانه‌ها مي‌ديد هميشه متحير و شگفت‌زده مي‌شد و پدرش را بازخواست مي‌کرد که من چرا جبهه نروم و اين حس وطن دوستي باعث شد که او نيمکت درس و مدرسه را رها کند و به سوي جبهه بشتابد. ايشان با اين که سن کمي داشت هنگامي که در پايه سوم راهنمايي مشغول تحصيل بود در صفوف سپاهيان محمد (ص) قرار گرفت و به جبهه شتافت و سرانجام در تاريخ 1/4/1366 در عمليات نصر 4 در منطقه عملياتي کردستان در سن 17 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 48

عباس پهلوان در روز پانزدهم ارديبهشت‌ماه سال 1317 در روستاي الله‌آباد از توابع شهرستان فاروج در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف ديده به جهان گشود. در دوران کودکي به آموختن قرآن در مکتب‌خانه‌ي روستا پرداخت و در کنار پدر دامداري و کشاورزي کرد.
در سنّ نوجواني در سيزده سالگي در کارخانه‌ي قند شيروان مشغول به کار گرديد. در سنّ 20 سالگي ازدواج کرد و تشکيل خانواده داد که حاصل اين ازدواج 6 فرزند مي‌باشد. وي پس از ازدواج نيز مدتي در همان کارخانه‌ي قند شيروان مشغول بود و مدتي نيز براي کار به تهران رفت.
با اوج‌گيري انقلاب اسلامي، به انقلاب و امام علاقه‌مند شد و هميشه آرزو داشت در کنار امام باشد. انقلاب تأثير زيادي در روحيه‌ي او گذاشته بود و متحول شده بود. مي‌خواست در آن ايام به زيارت خانه‌ي خدا برود؛ اما مي‌گفت: تا انقلاب پيروز نشود، به حج نخواهم رفت.
با شروع جنگ تحميلي تصميم گرفت به جبهه اعزام شود و از طريق بسيج دو بار عازم مناطق عملياتي شد و پس از مراجعت، به مشهد رفت و يک دوره ي رانندگي با بولدوز را فرا گرفت. آرزوي شهادت داشت و مي‌گفت: پس از پيروزي در جنگ به زيارت مکه و کربلا مي‌روم.
وي در تاريخ 4/12/65 در عمليات کربلاي 5 بر اثر اصابت ترکش گلوله‌ي توپ در سنّ 48 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي روستاي الله‌آباد قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان در دفاع مقدس صفحه 205

علي‌اکبر پهلوان فرزند صفر در سال 1342 در روستاي «فخران» از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي متدين و کشاورز متولد شد.دوران کودکي را در زادگاهش گذراند و چند سالي در همين روستا تحصيل کرد اما به دليل تعطيلي مدرسه، وي نيز از ادامه تحصيل محروم ماند. چند سالي به کار کشاورزي و قاليبافي مشغول بود. سپس براي گذراندن زندگي و کسب درآمد، به مشهد مقدس مهاجرت نمود.در اين شهر به کارگري و بنايي مشغول شد.سپس به خدمت سربازي فرا خوانده شد پس از آموزشهاي مقدماتي، به لشکر 77 ثامن‌الائمه خراسان پيوست و به جبهه اعزام گرديد. سرانجام در تاريخ هفدهم مهرماه سال 1363 در منطقه پاوه نوسود در سن 21 سالگي بر اثر اصابت ترکش خمپاره دعوت حق را لبيک گفت و به درجه رفيع شهادت نايل گشت. پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1