ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

اسماعيل در سي‌ام فروردين‌ماه سال 1342 در روستاي خاتون‌آباد شهرستان پاكدشت به دنيا آمد. روزهاي كودكي را پشت‌سر گذاشت و آموختن را تجربه نمود. اسماعيل بعد از اخذ مدرك ابتدايي، به دليل فقر مالي درس و مدرسه را رها كرد. او كه دل از همه‌ي تعلّقات بريده بود، با اجازه از والدينش عازم خطوط مقدم رزم شد تا حماسه‌اي پرشكوه بيافريند.
پازوكي سرانجام در روز شانزدهم ارديبهشت‌ماه سال 1361 در عمليات بيت‌المقدس در خرمشهر در سن 19 سالگي بر اثر اصابت گلوله به سر و سينه به شهادت رسيد.
مزار پاكش در گلزار شهداي پاكدشت قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 168

علي در شهريورماه سال 1347 ديده به جهان هستي گشود. مثل همه‌ي كودكان در سايه‌ي پدر و مادري فرزانه بزرگ شد و به مدرسه رفت تا توشه‌اي از علم روز بردارد. او بعد از اخذ مدرك سيكل در دوره‌ي دبيرستان تصميم گرفت در جرگه‌ي ياران و ياوران امام (ره) راهي خطوط مقدم رزم گردد.
پازوكي در جبهه مردان جنگيد و در عمليات والفجر 8 بر اثر اصابت تركش در روز بيست و يك بهمن‌ماه سال 1364 در سنّ 17 سالگي از شراب طهور بهشتي سرمست شد.
پيكر پاكش را از منطقه‌ي ام‌الرصاص به بهشت زهرا (س) انتقال داده و به خاك سپردند.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 160

نامش را "‌رضا " گذاشتيم و براي سلامتي و سعادتش به درگاه ايزد يكتا دعا نموديم. روزها از پي هم مي‌گذشت و او در مقابل چشمانم بزرگ مي‌شد و من با تمام وجود نظاره‌گر باليدن او بودم.
قامت من خم مي‌شد و قامت او بلند و كم‌كم او دلاورمردي رشيد گشت. روز دوم آبان سال 1342 خانه‌ي كوچك ما ميزبان حضورش گشت و 7 سال بعد دستان كوچكش در دستان خسته‌ي من جاي گرفت تا در يك برگ‌ريزان پاييزي او را به مدرسه ببرم.
رضا جوان بود و رشيد كه در خيل ياران امام (ره) فرياد مرگ بر شاه سر داد و با پيروزي انقلاب در كسوت رزمندگان اسلام به مصاف باطل رفت. وي سرانجام در اثر اصابت تركش خمپاره در سنّ 18 سالگي در روز بيست و پنجم آذرماه سال 1360 جان به جان‌آفرين تسليم كرد و مرا براي هميشه داغدار رعنا قامتم نمود و حسرت ديدار دوباره‌اش بر دلم ماند.
مزار پاكش در گلزار شهداي پاكدشت قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 152

نورالله پازوكي در روز دوم مرداد سال 1347 در بخش پاكدشت ورامين و در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. از همان كودكي به مسجد و روحانيت انس و علاقه‌اي خاص داشت. هنگامي كه نورالله تحصيلات خود را در مقطع راهنمايي ادامه مي‌داد، حركت‌هاي انقلابي در گوشه و كنار كشور به رهبري امام خميني (ره) جهت براندازي رژيم پهلوي آغاز شده بود.
هنگامي كه نصرت‌الله برادرش به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل پيوست و به اسارت دشمن درآمد، او با خودش عهد كرد كه تا آخرين لحظه به راه برادر و پيمان خويش با امام امت پايدار بماند؛ به همين دليل به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد.
او مدتي در كردستان با سمت فرمانده‌ي گردان حمزه و لشكر 27 محمد رسول‌الله (ص) درآمد و در عمليات خيبر، بدر، والفجر 8، كربلاي 1، كربلاي 5، كربلاي 8، بيت‌المقدس 2 و بيت‌المقدس 4 شركت داشت و چندين بار مجروح شد؛ اما هر بار هنوز بهبودي كامل پيدا نكرده بود كه با همان حالت بيماري عازم جبهه‌ها مي‌شد.
بعد از پايان آتش‌بس و برقراري صلح و آرامش ميان ايران و عراق، در آخرين روزهاي جنگ جهت سركوبي منافقين از خدا بي‌خبر در عمليات پيروزمند مرصاد شركت كرده و در روز پنجم مرداد سال 1367 در سنّ 20 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش كه همان شهادت بود، دست يافت. پيكر پاك او را در گلزار ده امام پاكدشت به خاك سپردند.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 148

نقي در روز دوم تيرماه سال 1339 در آغوش پرمهر خانواده‌اي صبور و بردبار جاي گرفت. روزهاي كودكي‌اش را در شهرستان پاكدشت سپري كرد. آموختن علم را در 7 سالگي آغاز نمود و توانست تا اخذ مدرك ديپلم تحصيل نمايد؛ بعد از آن به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
پازوكي با پيروزي انقلاب، به عضويت بسيج درآمد و به منظور دفاع از كيان ايران اسلامي به فرمان امام لبيك گفت و با سمت آر. پي. جي. زن در لشكر 27 محمد رسول الله(ص) خدمت كرد. نقي در روز بيست و دوم اسفندماه سال 1363 هنگام عمليات بدر از شراب طهور بهشتي سرمست شد.
وي در سنّ 24 سالگي مهمان خوان ملايك گشت و پيكرش براي هميشه چون گوهري ناب در صدف خاك پنهان ماند.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 186

در روز دوم خردادماه سال 1347 در محله‌ي «کهوردان» در خانواده‌اي مذهبي و عاشق خاندان عصمت و طهارت (ع) ديده به جهان گشود، پدرش به خاطر علاقه‌ي شديدي که به پيامبر عظيم‌الشأن اسلام داشت، نام او را محمد نهاد. در کودکي به مکتب‌خانه رفت و روخواني قرآن را فرا گرفت. دوره‌ي ابتدايي را در دبستان شهيد صفايي کهوردان و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي شهيد اندرزگوي لامر ادامه داد. سال سوم راهنمايي براي دفاع از کيان اسلام و انقلاب راهي ميدان‌هاي نبرد شد و مدت سه ماه در جبهه‌هاي عين‌خوش و دشت‌عباس با تجاوزگران پيکار کرد. اوقات فراغتش را بيشتر به مطالعه و ورزش مي‌گذراند و به دعا و نيايش به ويژه نماز اول وقت علاقه داشت. در سال 1364 براي بار دوم راهي مناطق عملياتي غرب شد و با اراده‌اي قوي‌تر به مبارزه با دشمن پرداخت. در رمضان همان سال، براي آخرين بار با خانواده وداع کرد و در حالي‌که‌ هاله‌اي از معنويت چهره معصومانه‌اش را پوشانده بود به جبهه‌ي دهلران رفت، در تاريخ 19/4/64 در عمليات قدس 3 که در جنوب دهلران انجام شد، شرکت کرد و روز بعد پس از نبردي قهرمانانه با دشمن، در نزديک شهرک طيب عراق در سن 17 سالگي نخل اقامتش نقش بر زمين شد و خون مقدسش درخت انقلاب اسلامي را آبياري نمود.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 104

احمد پاسبان در سال 1347 در خانواده‌اي تهيدست در شهرستان زاهدان ديده به جهان گشود. تحصيلاتش را تا سال چهارم دبيرستان ادامه داد. در دوران تحصيل يکي از اعضاي شوراي مرکزي اتحاديه دانش‌آموزان بود و مسئووليت امور اجتماعي اتحاديه را بر عهده داشت. پس از مدتي مسئووليت انجمن اسلامي دبيرستان را بر عهده گرفت. با تشکيل بسيج مستضعفان، وي با وجود کمي سن به عضويت اين نهاد مردمي درآمد و به فراگيري آموزش‌هاي نظامي پرداخت. او که از مشاهده منکرات رنج مي‌برد، عده‌اي از بچه‌هاي رزمنده را براي مبارزه با مفاسد، سازماندهي کرد. در سال 1361 به مدت سه ماه به جبهه اعزام گرديد. بار ديگر در سال 62 به جبهه رفت؛ در عمليات « والفجر هشت » دو تن از دوستانش را از دست داد که موجب تحول عظيم روحي وي گرديد. خود نيز در اين عمليات مجروح گرديد. در عمليات بدر از خود شجاعت و رشادت فراوان نشان داد و توجه فرماندهان را به خود جلب کرد. سرانجام در تاريخ 4/10/65 در عمليات « کربلاي چهار » در جزيره « ام‌الرصاص » به فيض شهادت نايل آمد. پيکرش را پس از يازده سال در زادگاهش به خاک سپردند.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 1 صفحه 119

پنجمين روز از بهار سال 1347 بود، که عبدالله ديده بر جهان هستي گشود کودکي او در روستاي نوغاب شهرستان گناباد سپري شد، شوق آموختن علم عبدالله را به مدرسه کشاند و او تا پايان دوره‌ي ابتدايي تحصيل نمود.
انقلاب و خيل عظيم ياران امام (ره) همه آنان که در دلشان نوري از حق هنوز هم مي‌تابيد را به مبارزه فرا خواند. فرياد مرگ بر شاه عبدالله ستون‌هاي کاخ استکبار را لرزاند و با تلاش اين يلان غيور مسلمان انقلاب پيروز شد. پاسبان در اولين روزهاي تشکيل بسيج به عضويت اين نهاد مردمي درآمد و در سال 1361 درس و مدرسه را در کلاس دوم راهنمايي رها کرد و براي طي دوره آموزش نظامي به کاشمر رفت. پايان ارديبهشت سال 1361 قدم به ميدان جهاد گذارد و در تيپ 21 امام رضا (ع) به نبرد با دشمن بعثي پرداخت عمليات رمضان نقطه رهايي عبدالله از قفس تنگ دنيا بود. روز سوم مردادماه سال 1361 رعنا قامت 14 ساله استان خراسان در شلمچه به خون خويش کفن شد و عاشقانه به عرش اعلي پر گشود. مزار پاک و مطهرش در روستاي نوغاب قرار دارد.

منبع:پرونده شهيد در بسيج مسجد نوغاب

علي در سال 1317 در آغوش پرمهر مادر جاي گرفت و از او فرامين دين اسلام را آموخت. هنوز کودکي بيش نبود که عشق اهل‌بيت (ع) در جانش ريشه کرد و او را با فرهنگ ايثار آشنا ساخت.
پاسباني کم‌کم به خيل کثير ياوران امام (ره) پيوست و سلاح بر دوش به جنگ با متجاوزين عراقي پيوست. وي سرانجام در سال 1365 در حالي که 48 سال داشت، از خاک شلمچه در عمليات کربلاي 5 به ملکوت آسمان پر کشيد.

منبع:مجله‌ي اوج

سال 1345 بود که علي‌حسن فرزندش را در آغوش گرفت و خدا را به پاس سلامت همسر و فرزندش سپاس گفت. روزهاي کودکي علي‌اکبر در شهر کرمانشاه گذشت، همانند ديگر کودکان به مدرسه رفت و پشت ميزهاي کهنه و قديمي دبستان، الفباي زبان فارسي را آموخت وکم‌کم با الفباي زندگي و سياست آشنا شد.
پاشايي بعد از اخذ مدرک ديپلم در آزمون سراسري دانشگاه شرکت کرد و در رشته‌ي بهداشت عمومي دانشکده‌ي ابوريحان مشغول تحصيل شد.
روزها از پي هم گذشت، علي‌اکبر که تاب حضور بيگانگان را در خاک کشور نداشت، راهي ميدان جنگ گرديد. روز پنجم مردادماه سال 1367 علي‌اکبر به آرزويش رسيد، اسلام‌آباد غرب معراج او براي پرواز انتخاب شد و نامش در سنّ 22 سالگي در دفتر شاهدان عمليات مرصاد ثبت گرديد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

هنوز شور جواني را در سرداشت، در جريان انقلاب اسلحه‌اي به دست گرفت، بچه‌هاي محل را جمع کرد و سوار بر نيسان پدر به خيل عظيم ياران امام (ره) پيوست با پيروزي انقلاب سر از پا نمي شناخت. مشتاقانه در کميته‌ي انقلاب مشغول کار شد. حفظ حراست از ايران اسلامي مهمترين دغدغه آن روزهاي او بود.
بعد هم تصميم گرفت لباس تکاوران را بپوشد و در تيپ «23 نوهد» دفاع از ايران را آغاز کند. ولي پدر مخالف بود. شبانه به سراغ مادر رفت اثر انگشت مادر را هنگامي که در خواب بود، روي برگه اجازه نام‌ زد و در سال 1358 به جمع غيورمردان ارتش جمهوري اسلامي پيوست. دست مادر، برکت داشت. اين تکاور جوان موفق شد از آغازين روز نبرد در مقابل دشمن بعثي حاضر شود. او در روز شانزدهم شهريورماه سال 1361 در منطقه شلمچه به آسمان پيوست.
يادگار او، آلبومي پر از عکس است که چشم‌هاي مارا به ياد خاطرات با او بودن مي‌اندازد مزار پاکش در بهشت زهراي تهران قطعه 26 نيز مکان برآورده شدن حاجات ماست.

منبع:كتاب صحيفه ابرار صفحه 23

مجتبي در شهرستان رزن ديده به جهان هستي گشود. روزهاي کودکي او در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ خانواده گذشت و کم کم با فرامين دين الهي اسلام آشنا گشت.
پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي آزمون ارادت ياران امام (ره) بود؛ او در نبرد با بعثيان در جزيره‌ي مجنون در تاريخ 20/6/1365 جان به جان‌آفرين تسليم کرد.

منبع:ماهنامه جاودانه ها   -  تاریخ:  1388/6 -  شماره مجله: 94

جواد در سال 1343 ديده به جهان هستي گشود. تولّدش شور و شعف خاصي را ميهمان خانه‌ي پدر کرد. کودکي او در ميان جمعي باايمان سپري شد و از آنان معارف الهي دين اسلام را فرا گرفت.
او در زمان جنگ تحميلي از استان مرکزي راهي خطوط عملياتي جنوب گشت تا به مصاف بعثيان رود. پاک‌پور در عمليات رمضان حضور يافت و سرانجام در روز پنجم مردادماه سال 1361 در سنّ 27 سالگي شهيد راه حق گشت.
پس از او برادرش مهدي نيز به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي