ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

شاهپورپارسه درسوم ارديبهشت‌ماه سال 1343 در شهرستان رودسر و در خانواده‌اي مذهبي ومتقي ديده به جهان گشود. مدتي پس از تولّد وي خانواده از شهرستان رودسركوچ كرده و در روستاي ديماسراي سياهكل مشغول به زندگي شدند. شاهپور كه فرزند دوم خانواده بود، در دوران كودكي به علت سرخجه به سختي بيمار شد و خانواده نگران از دست دادنش بودندكه با عنايت خداوند، وي دوباره به آغوش گرم خانواده بازگشت.
پارسه تحصيلات ابتدايي خود را در مدرسه‌ي قدس طي نمود. وي بسيار درسخوان و باهوش بود؛ حتي در دوران تحصيلش به خاطر كسب نمرات عالي از طرف مدرسه، هدايايي نقدي و غيرنقدي فراواني دريافت مي‌كرد. پدر وي كه مستخدم ساده‌ي مدرسه بود، تمام تلاشش را صرف تربيت صحيح فرزندانش مي‌نمود.
هم‌زمان با شكل‌گيري انقلاب اسلامي، پارسه در مقطع اول راهنمايي مشغول به تحصيل بود؛ او كه حضرت امام (ره) و انقلاب را شناخته بود، سر از پا نمي‌شناخت و در كنار ديگر نوجوانان اين مرز و بوم در تظاهرات شركت مي‌جست. وي تحصيلات خود را تا مقطع دوم راهنمايي در مدرسه‌ي ثارالله سياهكل به صورت ناتمام رها كرد و در سنّ پانزده سالگي با پوشيدن لباس بسيجي با ثبت‌نام در سپاه لاهيجان و گذراندن آموزش‌هاي لازم نظامي به مدت يك ماه در بندر انزلي عازم جبهه‌هاي حق عليه باطل شد.
شاهپور پارسه كه عشق به وطن را در سر مي‌پرورانيد، با سن كم خود نداي رهبر زمانشان را به خوبي شنيد و لبيك‌گويان به جمع ديگر رزمندگان اسلام پيوست. وي از سال 59 تا 61 در روستاي ازبرم به عنوان كارگر ساده‌ي كارخانه مشغول به كار بود. بسيار مهربان و مؤدب بود. صله‌ي رحم و احترام به بزرگ‌ترها را هيچ‌گاه فراموش نمي‌كرد و از شوخي‌ها و هر چه كه او را از ياد خدا غافل مي‌كرد، دوري مي‌جست. او كه روح بلند و نوجوانانه‌اش غرق در الطاف لايزال الهي شده بود، پس از دو ماه حضور در جبهه‌هاي جنوب كشور به بزرگ‌ترين آرزويش دست يافت و در تاريخ 15/2/1361 در منطقه‌ي طراح اهواز در عمليات غرورآفرين بيت‌المقدس پس از يك روز اسارت در سنّ 18 سالگي شهد شيرين شهادت را نوشيد و براي هميشه همانند حضرت فاطمه زهرا (س) جاويدالاثر شد.
اما در گلزار روستاي برفجان سياهكل يادبود مزار ايشان زيارتگاه عاشقان و رهروان شهداست كه دل هر عاشقي را با ياد او گره مي‌زند.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  شماره مجله: 46

جواد پارسي در سال 1349 در شهرستان زاهدان در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در دامان پر مهر پدر و مادر سپري نمود. و در سن 8 سالگي به انجام فرايض دين اسلام همت گماشت. تحصيلات ابتدايي را در دبستان ملي خرد و دوران راهنمايي را در مدرسه شهيد رجايي سپري نمود. در سال 1365 جهت گذراندن دوران متوسطه وارد هنرستان فني شد. عشق و علاقه وافر جواد به جبهه و جنگ موجب شد که به بسيج بپيوندد. مدت 35 روز آموزش نظامي ديد و سپس همراه برادرش عازم جبهه گرديد. در عمليات کربلاي پنج شرکت جست و سرانجام در تاريخ 21/10/1365 در منطقه عمليات شلمچه در سن 16 سالگي بر اثر اصابت ترکش به فيض شهادت نائل گرديد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد1 صفحه 116

محسن در سال 1371 در روستاي اركواز شهرستان ملكشاهي به دنيا آمد؛ تولّدش شور و شعفي را در ميان اهل خانه پديد آورد.
خنده‌هاي محسن دل پدر و مادر را شاد مي‌كرد؛ اما انگار تقدير، پرپر شدن او را به انتظار نشسته بود. او در روز هجدهم اسفندماه سال 1381 در حالي كه 10 سال بيشتر نداشت، بر اثر انفجار مين‌هاي به جا مانده از جنگ تحميلي در شهر مهران از شراب طهور الهي سرمست شد.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 178

عباس در سال 1346 در شهرستان تهران ديده به جهان گشود. کودکي او در دامان پر مهر خانواده سپري شد و همراه کودکان زادگاهش در سن 7 سالگي به مدرسه رفت. تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ابتدايي ادامه داد. سپس هرماه ارتشيان غيور لشکر روح‌الله (ره) جهت انجام خدمت نظام وظيفه به ميدان رزم شتافت. سرانجام اين رعنا جوان 21 ساله در منطقه حلبچه به خون سرخ خويش کفن شد مزار پاکش در امامزاده عقيل (ع) اسلامشهر قرار دارد.

منبع:پرونده شهيد در پايگاه حمزه سيدالشهداء حوزه 277 ابوحمزه ثمالي بسيج اسلامشهر- اطلاعات دريافتي از بنياد شهيد منطقه استان تهران

در سال 1310 ه.ش در روستاي دودانلو از توابع شهرستان درگز استان خراسان پا به عرصه هستی نهاد. دوران پور شور و نشاط کودکي را در ميان جمع مهربان خانواده گذراند او در سنين جواني به شغل باغباني روي آورد و به نشان پيروي از سنت حسنه پيامبر با دوشيزه‌اي پارسا و پاکدامن از اهالي همان روستاي زادگاهش عقد ازدواج بست. مدتي بعد از تولد دومين فرزندش براي مداواي او به شهر مشهد رفت و علاقه وافرش به امام رضا (ع) او را نيز در همان شهر ماندگار کرد و به عنوان حسابدار يک شرکت باربري مشغول به کار شد. با شروع حرکتهاي انقلابي مردم او نيز به خيل پيروان خميني (ره) پيوست مدتي هم حفاظت از منزل آيت‌الله شيرازي را که يکي از مراکز هماهنگ کننده مردم انقلابي بود بر عهده داشت. با شروع جنگ ددمنشانه دشمن بعثي امام به جمع سبزپوشان سپاه روح‌الله پيوست و به مبارزه با تجاوزگران پرداخت و به علت شايستگي فراوان که از خود نشان داد به عنوان فرمانده گروهان حضرت علي اصغر تيپ ويژه شهدا انتخاب شد. غلامحسين پس از سالها مبارزه و دلاوريهاي فراوان در سن 54 سالگي و در تاريخ 24/4/1364 در جريان عمليات قادر1 در ارتفاعات گوشينه منطقه سيدگان عراق به شهادت رسيد و پيکر پاکش پس از شش سال ماندن در خاک غربت در سال 1370 به ميهن اسلامي بازگشت.

منبع:كتاب حريف شب صفحه 169

در دوم ارديبهشت ماه سال 1366 در روستاي «کمردشت» چشم به جهان گشود. دوران شيرين کودکي او در ميان دشت‌هاي زيباي زادگاهش سپري شد و براي آموختن علم راهي روستايي پاکدشت گشت. با پايان سال سوم دبيرستان (1351) تحصيل را رها کرده و به ياري پدر شتافت. کار در مزرعه، کارگاه آهنگري و شرکت او را از مطالعه کتاب بازنداشت به طوريکه تمام اوقات فراغت اسدالله به مطالعه مي‌گذشت. پازوکي براي مدتي کوتاه در ارتش فنون تکاوري و چتربازي را آموخت و با اوج‌گيري انقلاب اسلامي در صف سربازان روح‌الله (ره) قرار گرفت. پس از پيروزي انقلاب به عضويت نهاد مقدس سپاه درآمد و حفاظت از بيت امام (ره)‌را بر عهده گرفت. غائله کردستان پازوکي را به جبهه‌هاي غرب کشاند وي پس از مراجعت از کردستان با دوشيزه‌اي مؤمنه ازدواج کرد و براي قرائت خطبه عقد به نزد امام خميني (ره) رفت. او در سال 1361 به عنوان فرمانده گردان صف در عمليات والفجر1 شرکت نمود. و دست راست خويش را بر اثر اصابت تير از دست داد. (1) وي براي مدتي در سنندج خدمت نمود. اما بار ديگر به لشگر 27 محمدرسول‌الله (ص) پيوست و فرماندهي گردان حمزه (ع) را در عمليات خيبر بر عهده گرفت. پازوکي در طول سال‌هاي دفاع مقدس در عمليات‌هاي بي‌شماري با سمت‌هاي مختلف حماسه آفريد. سرانجام جوان غيور ايران پاک اسلامي فرمانده محور عمليات در تاريخ 10/12/1364 در عمليات والفجر8 در ميان نواي الله‌اکبر مؤذن در منطقه فاو بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 28 سالگي به شهادت رسيد. پيکر پاک اسدالله را در شهرستان وارمين به خاک سپردند.
1-پازوکي در اين عمليات دست راستش را از دست داد.

منبع:كتاب بيكرانه ها  

شهيد مسعود پازوكي

نقي پازوکي در سال 1339 در خانواده‌اي مذهبي در پاکدشت به دنيا آمد. دوران تحصيل خود را با موفقيت به پايان رساند. از همان ابتداي کودکي در انجام فرائض ديني و عبادي تلاش مي‌کرد و اخلاق پسنديدة او زبانزد مردم بود، او در تمام تظاهرات‌هاي ضد رژيم شرکت نمود و با شروع جنگ تحميلي به جبهه‌ها اعزام شد و يکبار در عمليات خيبر مجروح گشت و پس از معالجه مجدد به جبهه بازگشت و سرانجام در عمليات بدر در منطقه شرق دجله در تاريخ 22/12/1363 در سن24 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل گشت.

منبع:كتاب ياديادآوران

محمود در روز بيست و ششم مردادماه سال 1338 در پاکدشت به دنيا آمد. روزهاي کودکي را با شادي پشت سر گذاشت و به آموختن علم پرداخت.
محمود مثل تمامي اعضاي خانواده‌اش فرهنگي بود و شغل شريف معلمي را اختيار کرده بود. پيش از آن‌که موج اعتراضات مردمي در قالب انقلاب شکل بگيرد، يکي از فعالان مبارزات بود و اعلاميه‌ها و بيانيه‌هاي رهبر انقلاب را پخش مي‌کرد و در راه‌پيمايي‌هاي ضد رژيم پهلوي شرکت داشت.
با پيروزي انقلاب اسلامي، به يک شخصيت محوري در منطقه تبديل شد و با شرکت در تأسيس و اقدام‌هاي عملي دفتر تبليغ معارف اسلامي پاکدشت و پذيرش مسئوليت پايگاه مقاومت بسيج منطقه، دوباره در صحنه‌هاي جدي انقلاب حاضر شد و بي‌چشمداشت مالي، اوقات خود را صرف فعاليت‌هاي شبانه‌روزي در دفتر تبليغ و پايگاه بسيج مي‌کرد، تا اين‌که جنگ تحميلي آغاز شد و عاشقان و واصلان را به سوي خود خواند. او نيز يکي از آنان بود:
او عشق را دريافت و چونان پرنده‌اي آزاد از قفس، دست از شهر و ديار و خانواده‌اش کشيد، سنگر علم و تدريس را رها کرد و در سنگر مبارزه با دشمن جاي گرفت.
بعد از شرکت در عمليات بيت‌المقدس در عمليات والفجر مقدماتي، از ناحيه نخاع و و ستون فقرات آسيب ديد و به طور موقت فلج شد. خانواده نگرانش بودند و پيدا و پنهان از شدت اندوه اشک مي‌ريختند؛ اما او با نفس مطمئنش به آنان دلداري مي‌داد و مي‌گفت:
« من از خدا خواسته‌ام خوب شوم و بتوانم تا رسيدن به سعادت شهادت بجنگم. مي‌دانم که دعايم مستجاب مي‌شود».
و چنين شد. خيلي زود حالش خوب شد. مادر از فرصت استفاده کرد و آرزوي قلبي‌اش را بر زبان آورد: «پسرم چرا دختري خوب و مؤمن را انتخاب نمي‌کني و ازدواج نمي‌کني؟»
در مرام او شکستن دل مادر نبود. همان جا قول داد اين بار که برگردد به خواسته‌ي مادر تن در دهد. در دلش عشق الهي، بيش از عشق به انسان‌‌ها موج مي‌زد.
محمود عاقبت در عمليات والفجر يک، در منطقه فکه، در حالي که بيست و چهار بهار از عمرش مي‌گذشت به شهادت رسيد و عمرش را با عشق به پايان رساند.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 150

سال 1341 در روستاي قوهه به دنيا آمد، روزهاي کودکي را پشت سر گذاشت و آموختن علم را در شهرستان پاکدشت آغاز کرد و در تهران به پايان رساند و به تعمير لوازم الکتريکي مشغول شد. مجيد بعد از اخذ مدرک ديپلم در رشته متالوژي دانشگاه صنعتي شريف به تحصيل پرداخت. در جريان مبارزات ملت غيور ايران در خيل ياران امام (ره) قرار گرفت.
مجيد پس از پيروزي انقلاب به کردستان رفت و بارها زخم عشق را به جان خريد. پس از آن در عمليات فتح‌المبين و بيت‌المقدس شرکت کرد.
عمليات کربلاي 5 در شلمچه معراج پرواز مجيد بود و او در تاريخ 21/10/1365 در سن 24 سالگي در حالي که آرپي‌جي بر دوش داشت بر اثر اصابت گلوله تانک به زمين افتاد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1  

در سي مهر سال 1336 در شهر تهران پسري ديده به جهان گشود که پدر و مادرش بر او نام نصرالله نهادند. اين کودک کم‌کم رشد کرد و باليد و در دامان پدر و مادر دلسوز و با ايمانش دوران تحصيلي خود را پشت سر گذاشت. کودک متولد ماه مهر مهرورزي به هموطنانش را با انتخاب تحصيل در دانشسراي آموزش و پرورش و دوره تربيت معلم پي گرفت و در خدمت به نهاد مقدس آموزش و پرورش کمر همت بست. او هم‌چنان که شيوه و آيين آموزگاري مي‌آموخت، به عبادات و تمرين‌هاي معنوي‌اش هم مي‌پرداخت. نماز شب به جاي مي‌آورد، قرآن تلاوت مي‌کرد، دعا مي‌خواند، مراسم دعاي کميل و توسل برپا مي‌کرد. در مبارزات سراسري مردم ايران که عليه رژيم پهلوي شروع شد، به پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام (ره) و اطلاعيه‌هاي انقلابي پرداخت. وقتي انقلاب به پيروزي رسيد در انجمن‌هاي اسلامي، شوراهاي محل و پاکسازي افراد اخلال‌گر حضوري پررنگ داشت.
به زودي هنر بيان و خط زيباي نصرالله باعث شد که به فعاليت‌هاي فرهنگي در دفتر معارف اسلامي پاکدشت بپردازد. ديوارنويسي، پلاکاردنويسي، تدارک فرهنگي مراسم يادبود شهدا و... بر عهده او گذاشته شد.
اما همه مي‌دانستند که توانايي نصرالله بيش از انجام چنين فعاليت‌هايي است. برنامه‌ريزي و مديريت قوي او باعث شد که به عنوان مسئول مقطع راهنمايي آموزش و پرورش ورامين انتخاب شود.
اما نصرالله آموزگار عرصه‌ي زندگي بود. مرد حماسه و ايمان. مسئوليت‌ها و کسب رتبه‌هاي اداري او را از هدف و مرام اصلي‌اش باز نداشت. در سال 1360 تصميم گرفت به جبهه برود و در سنگري بزرگ‌تر و حياتي‌تر خدمت کند. عقيده‌ي او اين بود و بر اين عقيده ايستاد که بندگان با خداي خويش پيمان بسته‌اند و بس.
«خداوندا! هرکس با تو نقض بيعت کند به خود زيان کرده است و هرکس به پيماني که با تو بسته، وفا کند به زودي پاداش بزرگي خواهد گرفت. خدايا! به کرم و لطف و بزرگي‌ات سخت اميدوارم و جز اين راهي به سعادت نمي‌يابم».
خانواده نصرالله به حال و احوال خاص و رازآميز او پي برده بودند، اما هيچ کس را ياراي افشاي آن راز نبود. پيماني که هر روز و هر لحظه بين نصرالله و خداي او تجديد مي‌شد، پيمان طلب و وصال بود. روزي از روزها که براي تبريک و تسليت يک شهيد، پلاکارد مي‌نوشت به برادرش گفت: «برادر! زماني مي ر‌سد که براي من هم بايد پارچه‌اي بنويسيد».
وقتي به جبهه‌ مي‌رفت، مادرش را براي وقايع بعد از آن آماده کرد. مادر از او پرسيد: «نصرالله جان کي برمي‌گردي.»
نصرالله گفت: «منتظرم نباشيد. هر وقت صداي در را شنيديد، هر وقت مرا پشت در ديديد، آن وقت بدانيد که من آمده‌ام».
سه روز از سال نو و بهار سال 1361 گذشته بود که در باغ شهادت باز شد. در جبهه رقابيه در حالي که گل‌هاي رنگارنگ، دشت و صحرا را زينت داده بودند گلوله‌اي بر قلب نصرالله مي‌نشيند و قلب مشتاق و آرزومند او را براي سربلندي دين و ايمان و کشورش براي هميشه از تپيدن باز مي‌دارد.
مزار پاکش در گلزار شهداي پاکدشت قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 155

روز بيست و دوم شهريورماه سال 1338 به دنيا آمد و در شهر تهران بزرگ شد و آموزه‌هاي دين مبين اسلام را فراگرفت. 7 ساله بود كه به مدرسه رفت و بعد از اخذ مدرك ديپلم در سال 1361 به دانشكده‌ي افسري ارتش راه يافت و در سال 1363 درجه‌اش را دريافت نمود.
پازوكي در اين زمان در لشكر 21 حمزه سيدالشهدا (ع) به خدمت پرداخت و به مصاف متجاوزين بعثي رفت. او در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل مردانه جنگيد و سرانجام در حالي كه فرماندهي گروهان يكم را بر عهده داشت، در هفدهم مهرماه سال 1366 در سنّ 28 سالگي در منطقه‌ي شرهاني به شهادت رسيد.
مزار پاكش در گلستان شهداي پاكدشت قرار دارد.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 183

شهيد جواد پازوكي

محسن در روز دوازدهم بهار سال 1336 به دنيا آمد. هفت ساله بود كه پدرش را از دست داد و از آن به بعد در دامان پرمهر مادر فداكارش پرورش يافت. هيچ‌گاه فقر و محروميت از وجود پدر را بهانه نكرد؛ تا پايان مقطع متوسطه را با موفقيت پشت‌سر گذاشت اما از آن‌جا كه بار زندگي خود و برادرانش را بر دوش مادر احساس مي‌كرد، پس از فارغ‌التحصيلي از دبيرستان، به استخدام كارخانجات شيميايي پارچين درآمد.
از سال 1355 به بعد كه او ديگر جواني 19 ساله بود، براي فراگيري تعاليم مذهبي و آسماني به جلسات ديني قدم گذاشت. در نتيجه‌ي شركت در اين محافل، آرام‌آرام در مسير مبارزه با رژيم پهلوي قرار گرفت. محسن تكاليف ديني‌اش را با دقت بسيار انجام مي‌داد و به فراگيري علوم ديني علاقمند بود.
به منظور آزادي ملت مسلمان و بيدار ايران از بند رژيم شاه، به پخش اعلاميه‌هاي بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران، " امام خميني (ره) " پرداخت و به همين دليل تحت تعقيب نيروهاي حفاظت و امنيت ساواك قرار گرفت و دستگير شد. چهار روز زير شكنجه‌هاي مأموران ساواك قرار داشت درحالي‌كه هيچ‌كدام از اعضاي خانواده‌اش از سرنوشت او اطلاعي نداشتند. او شكنجه‌هاي بسياري را تحمل كرد اما هم‌چنان خاموش ماند. مأموران وقتي مقاومت و ايستادگي محسن را ديدند، او را رها كردند؛ در حالي‌كه آثار شكنجه و ضرب و شتم بر سر و صورت وي هويدابود، به خانه بازگشت.
محسن در ادب، اخلاق و نوع‌دوستي زبانزد همه‌ي اقوام و آشنايان بود. بعد از پيروزي انقلاب و شروع جنگ در كردستان محسن دست از پا نمي‌شناخت. او براي شركت در مبارزه عليه ضدانقلابيون، دوره‌هاي نظامي را طي كرد. با آغاز يورش دشمن بعثي، سرنوشت ديگري براي او رقم خورد از همان ابتداي جنگ دلاورانه در جبهه‌هاي جنوب حاضر شد.
محسن بارها به مادرش، كه اغلب در غياب پدر تنها دل نگران او بود، گفت: « اگر اين‌جا بنشينيم و تماشا كنيم، بايستي روزي شاهد از دست دادن خاك وطن و ناموسمان باشيم ... نبايد دست روي دست بگذاريم و همين‌طور نگاه كنيم و اجازه بدهيم كه دشمن خاك ما را تسخير كند و مملكتمان را از دستمان بگيرد. »
سرانجام محسن در همان ابتداي جنگ با نبردي جانانه تعداد زيادي از دشمنان را به هلاكت رساند و خود نيز در 19/8/1359 در سوسنگرد به شهادت رسيد و نامش را به عنوان يك بسيجي جان بر كف در سن 23 سالگي به ثبت رساند. مزار اين شهيد والامقام در گلزار شهداي پاكدشت است.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 171