ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

ولي‌الله در سال 1342، سال آغاز قيام امام امت (ره) ديده به جهان هستي گشود. روزهاي كودكي‌اش را در شهرستان قوچان سپري كرد. 5 ساله بود كه پدرش را از دست داد و اندك زماني بعد، از مادرش جدا شد. اما توكل به خداوند متعال و ايمان به ذات اقدسش باعث شد هيچ‌گاه يأس و نااميدي به دل راه ندهد. پيشگر به علت فقر مالي، در كنار تحصيل به كار نيز پرداخت و تحصيلات خود را تا پايان دوره‌ي متوسطه ادامه داد؛ سپس در سال 1360 وارد ارتش ايران گرديد.
او در دوران خدمت، به علت لياقت و شايستگي كه در جبهه‌ها داشت، هميشه در گردان‌هاي شهادت داوطلبانه حاضر مي‌شد. براي مدتي نيز محافظت از فرمانده‌ي محترم نيروي زميني برادر سرتيپ حسني، را بر عهده گرفت. پس از مدتي مجدداً به جبهه اعزام گرديد و سرانجام در سپيده‌دم روز شنبه مورخ 24/6/1366 در قله‌هاي ميمك در سن 24سالگي به شهادت رسيد.
ولي‌الله در حالي شربت شهادت را نوشيد كه چون حنظله بيش از يك ماه از ازدواجش نمي‌گذشت؛ او رفت و جز نام و خاطره‌اي از آن همه محبت و صميميت و ايثار و افسوس چيز ديگري براي دوستانش به يادگار نگذاشت.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1367/4

عزيز پيکاني در نهم مردادماه سال 1342 در شهرستان ديلم ديده به جهان گشود. شغل پدرش ملواني بود و از طريق سفر به کشورهاي عربي حوزه‌ي خليج فارس امرار معاش ‌کرده و روزي خانواده‌ي خويش را تأمين مي‌کرد.
عزيز در 6 سالگي روانه‌ي دبستان شد. پس از طي دوره‌ي ابتدايي، وارد مقطع راهنمايي گرديد و تا کلاس سوم راهنمايي ادامه‌ي تحصيل داد. سپس به خاطر مشکلات زندگي درس را رها کرده و به کارگري روي آورد.
او در تاريخ 15/10/1362 همراه دلاورمردان نيروي زميني ارتش به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد و پس از 14 ماه خدمت در منطقه‌ي شرق دجله در عمليات بدر پس از نبردهاي مکرر در تاريخ 26/12/1363 در سن 21 سالگي به مقام رفيع شهادت نايل گرديد و نشاني از پيکر مطهرش يافت نشد.

منبع:كتاب تولدصبح صفحه 167

عباس پيكري در سال 1341 در شهر اصفهان چشم به جهان گشود. او از همان سنين كودكي با مسجد و مراسم مذهبي انس گرفت و چندي بعد به عنوان مؤذن و تكبيرگوي مسجد محل شناخته شد. عباس در دوران دبستان به فراگيري قرآن و تكاليف مذهبي پرداخت، به طوريكه در 10 سالگي در روزهاي طولاني و طاقت فرساي تابستان، همپاي ديگر اعضاي خانواده، روزه‌هاي ماه مبارك رمضان را به طور كامل گرفت. سالها بعد، با اوج‌گيري نهضت مقدس اسلامي، با شور و اشتياق به صف جوانان انقلابي اصفهان پيوست و در راهپيمايي‌ها و مبارزات مردمي نقش مؤثري را عهده‌دار شد. پس از پيروزي انقلاب براي حفظ و حراست از دستاوردهاي نهضت اسلامي، به ياري پاسداران ارزشهاي الهي به كردستان رفت و چندين مرتبه از ناحيه پا و سينه مجروح گشت. پيكري در ادامه فعاليت مخلصانه‌اش به سمت جانشين فرمانده بهداري لشگر امام حسين (ع) منصوب گرديد و توانست با مديريت والاي خود و با كمك نيروهاي پرتوان، تحولي چشمگير در امور بهداري لشگر ايجاد كند. سرانجام در عمليات والفجر 8، هنگامي كه با تعدادي از پزشكان در سنگر اورژانس مشغول مداواي مجرومين عمليات بود، بر اثر اصابت گلوله به آرزوي ديرينه خود رسيد و با لبخندي رازآميز دعوت حق را لبيك گفت.

منبع:كتاب فرشتگان نجات

حسن در شهر خاص استان بوشهر به دنيا آمد. روزهاي كودكي را با شادي و نشاط سپري كرد .سال‌ها گذشت و او با پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد.
پيمان عاشقانه تلاش كرد تا محافظ دستاوردهاي اين نهضت عظيم مردمي باشد؛ لذا با آغاز جنگ تحميلي قدم به ميدان جهاد گذارد تا حماسه‌اي پرشكوه بيافريند.
وي سرانجام در روز بيست و يكم دي‌ماه سال 1365 در شلمچه به آرزويش رسيد و نامش در عمليات كربلاي 5 ثبت شد.
مزار پاكش در گلزار شهداي جم قرار دارد.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 23

ستوان يكم بهبود پيماني فرزند غلام‌علي در تاريخ 5/5/1339 در " هشتجين " از توابع شهرستان خلخال در خانواده‌اي متديّن قدم به عرصه‌ي هستي نهاد.
وي پس از سپري كردن دوران كودكي خويش در زادگاه فرهنگي و سرسبز خود، قدم به مدرسه نهاد و با موفقيت مشغول به تحصيل شد. هوش سرشار و نبوغ ذاتي او موجب شده بود تا بهبود همواره در طول دوران تحصيل از دانش‌آموزان ممتاز محسوب گردد و اين در حالي بود كه وي در كنار درس و مدرسه از كار و كوشش در كنار پدر براي تأمين معاش زندگي غافل نبود.
تا پايان مقطع راهنمايي در هشتجين تحصيل نمود و سپس به خلخال رفته، ديپلم خود را با موفقيت و معدل بالا اخذ نمود.
او سپس در سال هزار و سيصد و چهل و شش با قبولي در امتحان ورودي، در دانشكده‌ي افسري تهران مشغول به تحصيل شد و پس از اتمام تحصيلات به جهت توانايي‌هاي فوق‌العاده‌ي فيزيكي و فكري، براي طي دوره‌هاي ويژه عازم آمريكا گرديد و با موفقيت اين دوره‌ي عالي را طي نمود و مجدداً‌ به كشور بازگشت و در لشكر نود و دو زرهي اهواز با درجه‌ي ستوان دومي مشغول به خدمت گرديد.
او هم‌زمان با تهاجم لشكر عراق به مرزهاي جنوبي كشور، به مصاف خصم زبون رفته و پس از مبارزاتي درخشان و سلحشورانه و نشان دادن شجاعتي بي‌نظير در دفاع از مردم و كشور، در بيست و يكم تيرماه سال 1361 در " نهر كتيبان " سر پل ذهاب در سنّ 22 سالگي به فيض شهادت نايل آمد و ديگر هيچ‌گاه پيكر پاك او بازنگشت و به خيل مفقودان پيوست.

منبع:كتاب شوق پرواز   -  صفحه: 114

حسين در سال 1344 در روستاي جائينک ديده بر دنياي هستي گشود. پدرش خورشيد از شيعيان راستين اميرمؤمنان علي (ع) بود و فرزند را بر اساس آموزه‌هاي دين نبي اکرم (ص) پرورش داد.
پيوست با پيروزي انقلاب و حمله رژيم بعثي به ايران در جرگه ياوران امام (ره) قرار گرفت و به دفاع از مرزهاي کشور پرداخت.
او سرانجام در سال 1365 در سن 21 سالگي در شلمچه به خون سرخ خود کفن شد.
مزار پاکش در روستاي جائينک قرار دارد.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 27