ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

فاطمه پيرو، فرزند فرج‌الله در شانزدهم فروردين ماه سال 1326ش در خانواده‌اي مذهبي و با ايمان در بندر ديلم ديده به جهان گشود.
وي به مدرسه نرفت، اما به فراگيري قرآن و احکام دين پرداخت و به تدريج به تلاوت قرآن روي آورد تا اين‌‌که در قراعت اين کتاب آسماني به تبحر و مهارت دست يافت. وي سنت حسنه‌ي ازدواج را که سفارش رسول خدا (ص) بود، انجام داد.
سرانجام اين بانوي پرهيزکار در ششم مهرماه سال 1359، در روزهاي آغازين جنگ، در منزل شخصي خود در شهر اهواز در اثر انفجار بمب هواپيماهاي بعثي در سن 33 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گرديد.
از او 6 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب تولدصبح صفحه 21

در سال 1348 در شهرستان اردکان از توابع استان فارس کودکي به نام محمد در خانواده متدين و مذهبي پيروزبخت پا به عرصه هستي نهاد. دوران پر نشاط کودکي را در کنار خانواده سپري کرد و با فرا رسيدن هفتمين بهار زندگي جهت آموختن علم و دانش راهي مدرسه گشت .دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي او مصادف با اوج‌گيري مبارزات انقلابي مردم بر عليه رژيم پهلوي بود، با پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي او در حاليکه بيش از 13 بهاراز زندگانيش نمي‌گذشت در سال 1361 پا به عرصه جهاد و مبارزه گذاشت و دوشادوش ساير هموطنان مبارز در صف مبارزان دفاع از کيان اسلامي قرار گرفت و از طريق بسيج سپيدان به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت اعزام گرديد و با پذيرفتن مسئوليت‌هاي مختلف در عملياتهاي متفاوت برگ سبزي از صفحات زندگيش را با رشادت و دليري ورق زد و تحصيلاتش را نيز تا سال سوم دبيرستان و در رشته تجربي ادامه داد. محمد در سالهاي نخستين جنگ به عنوان يک بسيجي ساده به انجام خدمت پرداخت ولي با ادامه جنگ و با شايستگي و رشادتهايي که از خود بروز داد وظايف خطيري را عهده‌دار گرديد و در بسياري از عملياتها با عنوان مسئول محور به انجام امور محوله پرداخت. سرانجام در تاريخ 4/3/1367 در منطقه عملياتي شلمچه پيکر مطهرش آماج تيرهاي رژيم بعث عراق قرار گرفت و به درجه رفيع شهادت نائل آمد روحش شاد و يادش گرامي باد

منبع:كتاب خلاصه خوبيها ج2

اول تيرماه سال 1327 آخرين فرزند محمد و زينب به دنيا آمد. غلام‌رضا در محله‌ي وحدتيه‌ي بوشهر رشد نمود و احکام و فرايض دين مبين اسلام را آموخت. پنج ساله بود که در مکتب‌خانه، الفباي عربي و فارسي را فرا گرفت، اما به علت فقر حاکم بر خانواده نتوانست به مدرسه برود و چون پدر خود را از دست داده بود، به ناچار به کار کشاورزي و چوپاني پرداخت.
مدتي بعد غلام‌رضا به کويت مهاجرت کرد و در سال 1354 همراه و همسفر خود را يافت و زندگي جديدي را آغاز نمود. پيروزنام در زمان قيام ملت مسلمان ايران به وطن بازگشت و همراه خيل کثير ياران امام (ره)، فرياد عدالت‌خواهي سر داد. با پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه‌پاسداران را بر تن کرد و راهي ميادين نبرد گشت.
وي در ميدان جنگ مردانه جنگيد و سرانجام در تاريخ 18/2/1361 در سنّ 34 سالگي در جرگه‌ي شاهدان قرار گرفت و نامش در ميان شهداي عمليات بيت‌المقدس ثبت شد.
پيکرش را از خرمشهر به وحدتيه انتقال دادند و به خاک سپردند.
از او 3 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد2 صفحه 137

صفرعلي پيري در سال 1340 در قريه « بزي » در خانواده‌اي مذهبي و تهيدست متولد شد. او در کودکي از نعمت پدر و مادر محروم شد و از همان ابتداي زندگي با سختي‌ها و مصايب بسياري روبه‌رو گرديد. ولي با اين وجود تحصيلاتش را تا پايه سوم راهنمايي ادامه داد. در جريان انقلاب، او نيز به همراه ديگران در اجتماعات مذهبي و سياسي حضور مي‌يافت، با شروع جنگ تحميلي وارد سپاه پاسداران شد و پس از دو سال خدمت در چابهار داوطلبانه راهي جبهه گشت. چندي بعد در عمليات غرورآفرين آزادسازي بستان (طريق القدس) در آذرماه سال 1360 در سن 20 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 1 صفحه 131

ميرزاجعفر در سال 1346 در روستايي به نام "خاتونبان" از استان کرمانشاه پا به عرصه‌ي گيتي نهاد و در سنّ 7 سالگي به مدرسه رفت و بعد از اخذ مدرک سيکل و ورود به دبيرستان در سال 1360 به عضويت بسيج درآمد و با شدت گرفتن صحنه‌هاي نبرد، از سنّ 16 سالگي راهي خطوط مقدم رزم شد.
نورانيت قلبي و شجاعت و شهامتش چنان زبانزد فرماندهان گرديد که او را به سمت فرمانده‌ي گروهان انتخاب کردند. جعفر همواره مي‌گفت: « مي‌مانيم با امام و فرزندان امام در جبهه‌ها خدمت ميکنيم نه در غير جبهه، چون الآن موقع برگزيدن غير جبهه نيست. » وي چندي بعد به عضويت سپاه پاسداران درآمد و همواره به پاسداري و پاسدار ماندن افتخار مي‌کرد.
در دفاع از کرامت‌هاي انساني و فضايل اخلاقي در محل مسکوني‌اش غيور بود؛ او در تاريخ 1/12/1364 بعد از کسب تخصص پدافند شيميايي به تيپ 23 نصرت مأمور شد و فرماندهي گردان خيبر را عهده‌دار گرديد و همواره در عمليات‌هاي مختلف حضور داشت.
در عمليات کربلاي 5 در دفاع همه جانبه جاري‌تر از آب و پوينده‌تر از باد از مرزهاي خاکي مي‌گذشت. در همين عمليات بود که از ناحيه‌ي پا مجروح گرديد.
بعد از آن حادثه و بهبودي نسبي در ظرف چند روز مجدداً عازم جبهه شد و سرانجام بعد از سال‌ها تلاش خستگي‌ناپذير در تاريخ 9/7/1366 در منطقه‌ي عمومي بوالفتح عراق در سنّ 20 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1382/4/31

در روز پنجم ارديبهشت ماه سال 1328 در روستاي صادره چشم بر دشت پوشيده از نرگس سفيد گشود. ايام شيرين کودکي را در کانون گرم خانواده گذراند و درس عشق و محبت را از مردم خونگرم و صميمي زادگاهش فرا گرفت. کمبود امکانات تحصيلي و فقري که گريبان‌گير بود، مانع درس خواندن وي گرديد و از دوازده سالگي همراه پدر به کشاورزي و دامداري مشغول شد. در نوجواني هربار يک جزء قرآن را با خود به صحرا مي‌برد و به تلاوت کلام الهي مي‌پرداخت.
توسن رهوار درونش در پي کشف جمال دوست آرامش نداشت. او مانده بود تا در روزگار سرگشته‌ي امروز با سرانگشتان عقل و دل گوهر يقين را به چنگ آورد. خدمت نظام را در پاييز ديرپاي حکومت شاهنشاهي سپري کرد. چندي بعد سوار بر زورق سرنوشت به آن سوي آب‌هاي نيلگون خليج فارس رفت و در گرماي نفس‌گير شهر ابوظبي رحل اقامت افکند. در همين ايام به حج رفت و با کوله‌باري از ايمان به وطن بازگشت. جنگ، تازه دامن گسترده بود که به سپاه پيوست. در عمليات رمضان فعالانه شرکت جست. سپس در عمليات خيبر که در مناطق هورالهويزه و جزاير مجنون انجام شد، شرکت کرد. سرانجام پيکر پاکش در طلايه از تير و ترکش دشت شقايق شد و روح بلندش در عالم معني صلاي آمدن سر داد. روز بيست و هفتم اسفندماه سال 1362 پاسدار 34 ساله سپاه خميني به آسمان پيوست.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 110

مصطفي در يکي از روزهاي سال 1343 در جمع گرم و صميمي خانواده‌اي مذهبي در شهر تبريز متولد شد. روزهاي پر نشاط کودکي را کنار پدر و مادري مهربان گذراند و با معارف والاي اسلامي آشناشد، حضور در مجالس مذهبي و شرکت در محافل انس با قرآن او را براي جانبازي در راه حق آماده مي‌ساخت. با شروع انقلاب اسلامي مصطفي نوجوان عاشقانه به جمع مبارزين راه حق پيوست و بعد از پيروزي انقلاب با اينکه تنها 15 سال داشت به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد. با شروع جنگ تحميلي عاشقانه به نداي پير جماران و رهبر فرزانه لبيک گفت و جزو اولين نيروهاي اعزامي وارد جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد و به رزمندگان پرشور و هميشه پيروز لشگر 31 عاشورا پيوست. لياقت و شجاعت بي‌نظير مصطفي سبب شد که پس از مدتي فرماندهي گردان امام حسين اين لشگر را بر عهده بگيرد و با اخلاص و عشق، رزمندگان راه حق را هدايت و رهبري مي‌کرد. سرانجام لحظه وصل فرا رسيد و روح بيقرار اين فرمانده 22 ساله قفس تن را شکست تا در آسمان آبي به وصال معشوق برسد. روز بيست و پنجم دي‌ماه سال 1365 در عمليات کربلاي 5 در شلمچه شاهد اين وصل آسماني بود.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي  

در گرماي سخت و طاقت‌فرساي پنجم مردادماه سال 1330 در شهر ساحلي و شرجي بندرانزلي کودکي به پاکي آسمان پا به عرصه گيتي نهاد، احمد در سايه حمايت خانواده و تلاش‌هاي وافر خود به تحصيل پرداخت و توانست مدرک ديپلم خود را دريافت نمايد، درسال 1352 به علت علاقه به خلباني به هوانیروز رفت و در ارتش استخدام شد، او بعد از فراگيري آموزش‌هاي نظامي و زبان انگليسي به دانشکده پرواز رفت و با اخذ گواهينامه پرواز بالگرد رسماًَ کنار ديگر خلبانان به انجام وظيفه پرداخت، در دوران آموزش در شهر اصفهان با شهيدان کشوري، شيرودي، سهيليان آشنا شد. هاديان با درجه ستوانيار سوم در پايگاه هوانيروز کرمانشاه فعاليت خود را آغاز نمود،‌ شروع جنگ تحميلي احمد را به ميدان رزم کشاند و او بدون استثناء در تمام درگيري‌هاي منطقه غرب کشور نقش اساسي ايفا کرد تا جائيکه در عمليات بازي‌دراز در سال 1360 دشمن را به ستوه آورد، و در هنگام محاصره پادگان سرپل‌ذهاب همراه شهيد شيرودي دشمن بعثي را به عقب راند، هاديان پس از اين ماجرا به «آقا شيره» معروف شد، اما اين دلاور عرصه‌هاي نبرد به خانه که مي‌رسيد تمامي خستگي‌هايش را به آسمان غمگين شهر مي‌سپرد و مهربانانه در کنار همسر و فرزندانش قرار مي‌گرفت، با شهادت سهیلیان و کشوري ارتباط صميمانه‌اي ميان احمد و شيرودي شکل گرفت، اما بعد از شهادت شيرودي هاديان ديگر تاب ماندن در دنياي مادي را نداشت، بارها با ناراحتي گفت:«من در حال پرواز هستم،‌ دوستان من همه شهيد شده‌اند، من جسمم اينجاست، ولي روحم پيش آنهاست». هاديان سرانجام در تاريخ 5/11/1366 مزد 8 سال جهاد خود را از خداوند دريافت کرد. احمد در سن 36 سالگي عاشقانه به ديدار خدا رفت، پيکر پاکش را در شهرستان انزلي استان گيلان به خاک سپردند.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان پيش‌شماره چهارم