ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

کرامت در سال 1336 ديده بر دنياي هستي گشود؛ پدر و مادرش مردماني مؤمن و متعهّد بودند و او را بر اساس آموزه‌هاي دين مبين اسلام تربيت کردند.
روزهاي زيباي کودکي و خردسالي او در روستاي ماشمي ( استان کهکيلويه و بويراحمد ) سپري شد و در سال‌هاي جواني همراه و همسفر خود را يافت و زندگي تازه‌اي را آغاز کرد.
پورعلمي چندي بعد در کسوت بسيجيان جان بر کف لشکر اسلامي به ميدان رزم شتافت تا اراده‌ي پولادينش لرزه بر اندام کفر و استبداد جهاني بيندازد.
او مردانه جنگيد و سرانجام در سنّ 30 سالگي در سال 1366 به بي‌کران آسمان بال گشود و خون سرخش منطقه‌ي ماووت را زينت داد.

منبع:ماهنامه وصال سال دوم شماره 17

انگار همين ديروز بود که اهل خانه به بدرقه‌اش رفتند،‌ همه علي را مي‌شناختند. او عاشق امام (ره) بود. لذا با شنيدن نداي ياري او، دل از همه بريد. سلاح بر دوش گرفت و آماده جهاد في سبيل الله شد.
سال 1346 به دنيا آمده بود و آن روزها تازه آرزوهاي جواني را تجربه مي‌کرد، هيچ کس به پروازش فکر نمي‌کرد، چرا که پدر براي او آرزو داشت اما انگار تقدير بر آن بود که او لباس سربازي فرزند زهرا (س) خميني کبير (ره) را بپوشد و به قلب دشمن بتازد. او سرانجام در روز بيست و دوم بهمن ماه سال 1364 در سن 18 سالگي عاشقانه به سوي کوي دوست رخت بربست. پيکر پاکش را از اروندعراق به گلزارشهداي روستاي سراب تاوه (ياسوج) انتقال داده و به خاک سپردند.

منبع:كتاب خاطرات نور   -  صفحه: 40

محمدابراهيم پورعلي در روز دوم تيرماه سال 1339 هـ .ش در شهرستان اهر ديده به جهان هستي گشود. تحصيلات مقدماتي را در زادگاه خود با موفقيت به پايان رساند. در آزمون سراسري سال 1364 دانشگاه‌ها در رشته‌ي «طراحي جامدات» دانگشاه تبريز پذيرفته شد.
پورعلي از ابتدا به نداي امام (ره) لبيک گفت و انقلاب اسلامي را همراهي نمود. با شرکت در راهپيمايي‌ها و تظاهرات مردمي (قبل از پيروزي انقلاب اسلامي) و حضور در فعاليت‌هاي اجتماعي (بعد از پيروزي) در حدّ توان به وظيفه ملي و اسلامي خود عمل نمود. اگرچه در ابتداي جنگ به عللي توفيق همراهي رزمندگان را نيافت، ولي در سال‌هاي پاياني جنگ با حضور مداوم در جبهه، قصور قبلي خود را جبران نمود. وي بعد از ماه‌ها ايثار و جهاد در ميادين نبرد به تاريخ 22/1/1366 در سن 27 در منطقه‌ي شلمچه به ديدار معشوق شتافت و به فيض عظيم شهادت نايل آمد.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز

بديل پورعلي‌آبادي در سال 1342 در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف در روستاي «کود» از بخش شهرکي و نارويي از توابع شهرستان زابل ديده به جهان هستي گشود. در هشت سالگي از نعمت پدر محروم گشت و سرپرستي خانواده بر دوش مادر افتاد. تحصيلاتش را با زحمت و مشقّت فراوان تا سوم راهنمايي ادامه داد. براي تأمين هزينه زندگي خود و مادر و دو برادرش، از هيچ کار و تلاشي دريغ نمي‌ورزيد و در شهرهاي يزد و کرمان و ... کارگري مي‌کرد.
در زمان اوج‌گيري انقلاب اسلامي با پخش اعلاميه‌ها و پيام‌هاي حضرت امام (ره) و همچنين نوشتن شعارهاي ضد رژيم پهلوي بر روي ديوارها، در نابودي رژيم شاه نقش فعّالي داشت. حتي يک بار دستگير شد و مورد شکنجه و آزار ساواک قرار گرفت. پس از پيروزي انقلاب براي گذراندن دوران مقدس سربازي به ارتش جمهوري اسلامي پيوست و پس از طي آموزش‌هاي اوليه نظامي به ميادين حق عليه باطل رهسپار شد. سرانجام پس از هشت ماه حضور مستمر در جبهه و ابراز فداکاري‌ها و شجاعت‌هاي بسيار در تاريخ 15/8/64 در پايگاه پل شکسته در سن 22 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 67

محمدعلي در يکي از روزهاي زيباي سال 1340 در روستاي کويتاني از توابع شهرستان دزفول پا به عرصه گيتي نهاد، سالهاي پرشور کودکي را در کنار خانواده‌اي مهربان و مذهبي گذراند و با تعاليم الهي اسلام آشنا شد .محمدعلي تحصيلات خود را از دبستان محل زندگي آغاز کرد و تا سال دوم دبيرستان ادامه داد و بعد از آن به نيروي هوايي رفت و به استخدام ارتش درآمد. با اوج‌گيري قيام مردمي انقلاب اسلامي به رهبري قائد عظيم‌الشأن حضرت امام خميني (ره) از مقام دنيوي چشم پوشي کرد و با استعفا از نيروي هوايي عاشقانه به سيل خروشان ملت پيوست و در فعاليت‌هاي انقلابي حضوري فعال داشت.
پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي با شور و شوقي مضاعف، دوباره به ارتش جمهوري اسلامي ايران پيوست. با آغاز جنگ تحميلي محمدعلي که به عنوان گروهبان سوم در تيپ 3 لشگر 92 اهواز مشغول به خدمت بود و به صف رزمندگان راه حق در جبهه الله‌اکبر پيوست و در عمليات امام مهدي (عج) شرکت کرد ،در همين عمليات بود که زخم سرخ گلوله را به جان خريد و حدود يکماه در بيمارستان يزد بستري بود اما شوق حضور در ميان خاکريزهاي مقدس جبهه در جانش شعله کشيد و او را دوباره به ميان سنگرهاي خون و شهادت کشاند و در عمليات افتخارآفرين فتح‌المبين شرکت کرد. مدتي بعد با همسري مؤمن و مهربان پيوند زندگي بست و کمتر از يک ماه بعد براي شرکت در عمليات بيت‌المقدس رهسپار خونين‌شهر شد و سرانجام روز بيستم ارديبهشت ماه سال 1361 در سن 21 سالگي نبردي خونين با دژخيمان رژيم نداي ملکوتيان لاهوت را لبيک گفت و عاشقانه از خاک سرخ خونين شهر به سوي عرش اعلي پر گشود.

منبع:كتاب شهداي دزفول صفحه 106

علي‌رضا در سال 1344 در آغوش پرمهر خانواده‌اي متديّن به دنيا آمد؛ مادر براي تربيت اسلامي او تلاش وافري انجام داد و او در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ خانواده پرورش يافت. علي‌رضا در سنّ 7 سالگي به مدرسه رفت. هنوز دانش‌آموز بود كه جنگ تحميلي آغاز شد و او در صفوف جهادگران راه حق به مصاف باطل شتافت.
پورغلام سرانجام در تاريخ 24/1/1362 در منطقه‌ي شرهاني در سنّ 18 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه قدس  

نادعلي پورفاطمي فرزند رجب‌علي در 22/6/1333 در روستاي جزين از توابع بخش بجستان شهرستان گناباد در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف به دنيا آمد.
او به علت فقر مادي و گرفتاري کاري نتوانست به تحصيل بپردازد؛ اما از استعداد خوبي برخوردار بود. پدرش کشاورز بود. نادعلي يار و مددکار وي بود و به همراه ديگر برادرانش در کنار او به کار در مزرعه مي‌پرداخت.
او در نوجواني همانند ساير نوجوانان روستا، جهت کمک به امرار معاش خانواده‌اش به شهرستان تهران عزيمت نمود و در يک نانوايي مشغول کار شد. وي در همين مدت و ه‌زمان با کار کردن، در کلاس‌هاي پيکار با بي‌سوادي شرکت کرد و موفق شد که در مدت چهار ماه سواد خواندن و نوشتن را بياموزد. وي اوقات فراغت خود را به مطالعه‌ي کتاب‌هاي مذهبي و به خصوص رساله‌ي امام خميني (ره) مي‌پرداخت. او به ورزش کوهنوردي علاقه‌ي زيادي داشت. گاهي اوقات از صبح زود تا پاسي از شب را به اين ورزش اختصاص مي‌داد.
پورفاطمي ارتباط زيادي با مجالس روضه‌خواني و جلسات برگزاري ادعيه، مخصوصاً دعاي کميل داشت. او حتي در شهرستان تهران هفته‌اي يک‌بار در منزلش مجلس روضه‌خواني برپا مي‌کرد.
وي در هنگام اوج‌گيري حرکت انقلاب در شهرستان تهران زندگي مي‌کرد.او باعضويت در گروه مقاومت مسجد اصفهانک اين شهرستان، در کلاس‌هاي آموزش نظامي و عقيدتي شرکت فعال داشت و به نوارهاي سخنراني امام خميني (ره) گوش مي‌داد. وي با شروع تظاهرات و راهپيمايي‌ها، همگام با ساير مردم در اين‌گونه اجتماعات فعالانه شرکت مي‌کرد. تا جايي که کارش را تعطيل مي‌نمود او پس از پيروزي انقلاب اسلامي به زادگاهش بازگشت.
پس از مراجعت به روستاي جزين، مدت يک سال راننده‌ي ميني‌بوس بود. سپس با سرمايه‌ي اندکي که پس‌انداز کرده بود،مغازه‌ي کوچکي راه انداخت و در کنار آن به کار کشاورزي نيز مشغول بود. او در 20/10/1360 به عضويت جهادسازندگي بخش بجستان درآمد و به عنوان راننده‌ي تراکتور مشغول فعاليت گرديد. وي در کار خود جدي و سخت‌کوش بود و هر کاري را که به او محول مي‌شد، به نحو احسن انجام مي‌داد. او در تشکيل پايگاه مقاومت در روستايش فعاليت زسادي داشت و در مقابل افراد ضدانقلاب به شدت جبهه‌گيري و مقاومت مي‌کرد. وي هميشه با اين افراد درگيري داشت و با هر کس که بر عليه انقلاب و اسلام صحبت مي‌کرد، به کلي قطع رابطه مي‌نمود.
پورفاطمي در تاريخ 22/12/1360 از طريق جهادسازندگي و به طور دوطلبانه به مدت چهل و پنج روز به جبهه اعزام گرديد. او در جبهه به عنوان آرپي‌جي‌زن انجام وظيفه مي‌کرد و سرانجام در تاريخ 22/1/1361 در سن 28 سالگي در منطقه‌ي تنگه‌ي چزابه بر اثر اصابت گلوله مستقيم به ناحيه‌ي سر، در هنگامي که آماده‌‌ي پرتاب گلوله‌ي آرپي‌جي‌ بود، به شهادت رسيد. پيکر وي در شهرستان بجستان به خاک سپرده شد. از او دو دختر و يک پسر به يادگار مانده است.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 323

روز بيست و سوم بهمن‌ماه سال 1348 ديدگان پدر به تولّد فرزندش روشن گشت. آن روزها خانواده‌ي پورفخر در تهران زندگي مي‌كردند و حميدرضا در همين شهر آموختن را آغاز كرد.
سال سوم راهنمايي را كه به پايان رساند، حرفه‌ي خياطي را ياد گرفت و براي كسب، درآمد به كار پرداخت؛ اما آغاز جنگ تحميلي او را بر آن داشت لبيك‌گويان به فرمان امام (ره) راهي خطوط مقدم رزم گردد.
حميدرضا در جبهه مردانه جنگيد و سرانجام سردار بي‌سر لشكر عشق شد؛ او در روز چهارم مردادماه سال 1367 در شلمچه به خون سرخ خود كفن گشت. پيكر پاك اين رادمرد 19 ساله را در بهشت‌زهرا (س) قطعه 27 به خاك سپردند.

منبع:كتاب حيات جاويد جلد1   -  صفحه: 191

محمديار در سال 1323 به دنيا آمد و در روستاي تونه‌عليا استان ايلام پرورش يافت. محمديار در سايه‌سار خانواده‌اي مهربان بزرگ شد و در سنين جواني ازدواج کرد و صاحب 6 فرزند شد.
محمديار با پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت بسيج درآمد، و آماده رزم با دشمن بعثي شد.
پورقاسمي سرانجام در عمليات والفجر 10 در شاخ‌شميران به شهادت رسيد و در سن 43 سالگي در تاريخ 23/12/1366 به آسمان بيکران شهادت بال گشود.

منبع:كتاب لاله هاي افروختني   -  صفحه: 132

قاسمي در سال 1374 در خانواده‌اي مذهبي در يکي از روستاهاي شهريار به دنيا آمد، تحصيلات خود را با ورود به دانشسراي مقدماتي به پايان رساند و در همان دوران تحصيل جهت ياري رزمندگان به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام شد و در تاريخ 13/2/65 در سن 18 سالگی به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

پورقاسمي در سال 1340 در يکي از روستاهاي شهريار متولد شد، و تحصيلات خود را در زادگاهش به پايان رساند و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در مراسم و جلسات مذهبي به فعاليت پرداخت سپس در دانشکده تربيت معلم تحصيلاتش را ادامه داد، چندين مرحله به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام شد و سرانجام در تاريخ 15/8/1362 در عمليات والفجر4 در منطقه عمومي پنجوين در سن 22 سالگی به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

نامش قاسم بود؛ دلاوري پاك و صبور از اهالي آسمان كه در ميان مردماني مؤمن و متعهّد پرورش يافت و در جمع آنان عشق به اهل‌بيت (ع) و ولايت اميرمؤمنان (ع) را آموخت.
روزها و ماه‌ها از پي هم گذشت و او در مدرسه مشغول تحصيل شد. قاسم آموختن علم را تا اخذ مدرك ديپلم ادامه داد .سپس در سال 1365 به دانشگاه اميركبير راه يافت و در رشته‌ي مكانيك ادامه‌ي تحصيل داد.
با آغاز جنگ، قديري تاب حضور در شهر را نياورد و عاشقانه سلاح بر دوش راهي خطوط مقدم رزم گشت و سرانجام در تاريخ 5/1/1367 در منطقه‌ي شاخ‌شميران به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت.
مزار پاكش در بهشت‌زهرا (س) قطعه‌ي 28 قرار دارد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه اميركبير  

نهم آذرماه سال 1338 نسيم ملايم پائيزي گونه‌هاي تراب را نوازش کرد، او با شوق فراوان در بخش سنگر شهرستان رشت پرورش يافت،‌ با اتمام دوره دبيرستان به خيل عظيم تظاهرکنندگان پيوست و همراه دوستش شهيد «دانا» فعاليت‌هاي گسترده‌اي در سطح منطقه سازماندهي نمود، پس از پيروزي انقلاب اسلامي به کميته مرکزي رفت و بعد از شکل گيري سپاه رشت به عضويت اين نهاد مقدس درآمد،‌ با گرفتن اولين حقوق خود تمام تلاش خود را مصروف رسيدگي به يتيمان کرد، و بار ديگر خاطره سالها فراق پدر در ذهنش تداعي گشت،‌ همزمان با اوج‌گيري غائله کردستان همراه با گروهي از پاسداران منطقه به آنجا رفت، مدتي بعد جنگ تحميلي پورقلي را به جبهه‌هاي حق عليه باطل کشانيد او که تاکنون فرماندهي عمليات سپاه پاسداران لنگرود و معاونت عمليات سپاه رشت را بر عهده داشت جزء اولين گروه‌هاي اعزامي راهي ديار نور شد و مردانه در مقابل دشمن ايستاد. پورقلي سرانجام در تاريخ 8/7/1359 در منطقه سرپل‌ذهاب در سن 21 سالگي چون پرستويي عاشق به ديدار حق شتافت و گيلان سرافراز اولين شهيد خود را تقديم دفاع مقدس نمود.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان پيش شماره‌ي هفتم صفحه‌ي 4

پس از چهار سال انتظار و اميد، اول فروردين‌ماه سال 1344، بوي خوش عطر بهار و عطر تولّد پسري سالم و زيبا در فضايي پاک و صالح در هم آميخته شد و اله‌کرم پس از حمد خداوند سبحان بنا به عهدي که با خداي خويش بسته بود، نام فرزند را ابراهيم نهاد. هنوز کودکي بيش نبود که مادر فرايض دين اسلام را به او آموزش داد و قراعت کلام‌الله مجيد را در مکتب‌خانه آموخت. 6 ساله بود که در دبستان طالقاني ثبت‌نام کرد و دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي خيام گذراند.
انقلاب و آشنايي با آرمان‌هاي امام (ره) باعث شد فعاليت سياسي را از اين دوران آغاز نمايد و با پخش اعلاميه و حضور در تظاهر‌ات‌ از رژيم شاه بيزاري جويد.
با پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و با آغاز جنگ درس و مدرسه را در سال دوم دبيرستان در رشته‌ي اقتصاد رها کرد و در جست و جوي گم‌شده‌ي خود راهي ميادين نبرد حق عليه باطل گشت. ابراهيم مردانه در جبهه جنگيد. بيست و سوم خردادماه سال 1362 او براي آخرين بار به جبهه اعزام شد و سرانجام در تاريخ 3/5/1362 در حالي‌که 18 سال بيشتر نداشت، در منطقه‌ي حاج‌عمران عاشقانه به خيل شهداي کربلا پيوست.
عمليات والفجر 2 آخرين حماسه‌ي ماندگار اوست.
مزار پاکش در گلزار شهداي وحدتيه قرار دارد.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد1 صفحه 197

چقدر کوچک و نحيف بود نوزادي معصوم که نام فاطمه را براي او برگزيدند. سال 1353 بود که متولد شد آن هم در شهرستان ايوان و چه دنيايي پيش رويش قرار داشت غافل از اين که تنها در يازده سالگي در همان زادگاهش ايوان بر اثر بمباران هوايي توسط رژيم بعث عراق در تاريخ هجدهم خرداد 1364 چشم از دنيا فرو بست و در سن 11سالگي به مقام بالاي شهادت رسيد. روحش شاد.

منبع:كتاب ملكوتيان   -  صفحه: 202