شهید چمران : آه - آه - آه - از ظلمت جهل و آتش شکنجه و طوفان تهمت و افترا...

قربانی عشق - سوختن - خاکستر شدن - فنا شدن برای کسی که در آتش غم و درد می سوزد، سوختن حیات اوست - رنج کشیدن طبیعت ثانویه او شده است - عادت دارد در غم و درد و ظلم و ستم و فساد می گذرد آنجا که می خواهد در آغوش معشوق بسوزد - برای معبود خود را فدا کند، از درد و رنج عالم برهد چه لذت بخش است - چه سهل و ساده است - چقدر گوارا و مطبوع است سوختن و محو شدن و قربانی شدن در آغوش محبوب .

کسی که همه روزه به استقبال مرگ می رود - ولی مرگ از مقابل او می گذرد - همه روزه می خواهد به افتخار شهادت نایل آید - از زیر بار کوه غم و درد برهد - اما قضا و قدر اجازه نمی دهد - آنجا آتش عشق بر او می وزد و سراپای او را می سوزاند - و او را آزاد می کند تشنه ایثار، پروانه وار به دور شمع شهادت می گردد.

آه - آه - آه - از ظلمت جهل و آتش شکنجه و طوفان تهمت و افترا...