عنوان : دارو و درمان
نوع اصطلاح :آداب و رسوم
وفور بيماري و شيوع محيطي آن، كه از عوارض طبيعي زندگي در جنگ است و دسترسي نداشتن به پزشك و دارو در اسرع وقت، در كنار مشكلات گاه و بي گاه تداركاتي و ملاحظات و جدائي سبب بيماري بسياري مي شد. بيماران بعد از مراجعه به بهداري و مصرف دارو و حاصل شدن بهبود، از اين داروها مثل جيره ي جنگي مواظبت مي كردند تا درصورت مبتلا شدن برادران به همان بيماري، بتوانند به موقع دراختيارشان قرار دهند.
گاهي براثر جابه جايي و به هم ريختگي اوضاع، بعضي مجبور مي شدند سنگر و سوله را زير و رو كنند، تا با معرف داروهاي باقي مانده درد خود را التيام بخشند و اين غير از شرايطي بود كه دو،سه نفر با هم به مرضي دچارمي شدند و يك نفربه بهداري مي رفت و همه از همان داروي او و دستور نسخه اش استفاده مي كردند.
التفات به داروهاي گياهي در غير بيماري هاي مزمن، در مقايسه با داروهاي شيميايي بيش تر بود، خاصه داروهايي كه در طبيعت منطقه يافت مـي شد، نـظير بـرگ درختان اوكاليپتوس در جنوب ـ منطقه ي انديمشك و اهوازـ ؛درختاني شبيه بيد، كه با قراردادن برگ هاي آن درظرف آب جوش روي چراغ خوراك پزي، محيط چادر و سنگر را موقع خواب ضد عفوني مي كردند و بالاخره نوعي بخور گياهي كه سرماخورده ها را شفا مي داد از شيوع ويروس سرما خوردگي جلوگيري مي كرد.
