آشنایی با زیمبابوه
زیمبابوه کشوری است در جنوب آفریقا. پایتخت آن هراره است. مدتی رودزیای جنوبی نامیده می‌شد. این کشور ۱۳٬۳۴۹٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد .
جمهوری زیمبابوه سرزمین آبشار ویکتوریا، یکی از عجایب طبیعی جهان است که در در سال 1970 استقلال خود را به دست آورد.
زیمبابوه از جنوب با آفریقای جنوبی، از جنوب غربی با بوتسوانا، از شمال غرب با زامبیا و از شرق با موزامبیک همسایه است.
این کشور در قرن نوزدهم میلادی مستعمره انگلیس شد. از سال 1965 کم‌کم تلاش‌ها برای استقلال در این کشور آغاز شد و سرانجام در سال 1970 میلادی رسما جمهوری زیمبابوه اعلام موجودیت کرد.
در سال 1980 رابرت موگابه به عنوان نخست وزیر این کشور انتخاب شد. پس از آن در سال 1987 در قانون اساسی این کشور اصلاحاتی ایجاد شد که بر اساس آن موگابه رئیس جمهور شد.
سیاست در زیمبابوه
در زیمبابوه قدرت در دست رئیس جمهور است. موگابه در انتخابات سال 2008 نیز شرکت کرد.
زیمبابوه دو مجلس دارد: مجلس سنا که در سال 2005 دوباره تشکیل شد و مجلس ملی که قانونگذاری را به عهده دارد.
اقتصاد در زیمبابوه
تولید ناخالص داخلی این کشور 186/6میلیارد دلار است. رشد تولید ناخالص داخلی آن در سال 2007 میلادی منفی بود.
سه میلیون و 998 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری درآن 80 درصد است.
68 درصد مردم زیمبابوه زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم آن بیش از صد هزار درصد است. [تورم بیش از صد هزار درصدی در زیمبابوه]
محصولات صادراتی این کشور شامل پلاتینیوم، پنبه، تنباکو، طلا، آلیاژهای آهن و منسوجات است که به کشورهای آفریقای جنوبی (8/24درصد)، جمهوری‌دموکراتیک‌کنگو(6/17درصد)، بوتسوانا (7/15 درصد) و آمریکا (4/10 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، محصولات کارخانه‌ای، مواد دارویی و سوخت است که از کشورهای آفریقای جنوبی (8/40درصد)، زامبیا (6/29درصد) و آمریکا (9/4درصد) وارد می‌شود.
در طی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ ارزش پول این کشور از هر ۳۰۰ واحد یک دلار به یک میلیون و چهارصد هزار واحد به یک دلار رسید.
با اینکه در ماه آگوست سال ۲۰۰۶ دولت سه صفر را از جلوی دلار (نام پول رایج در کشور زیمبابوه دلار است و در زبان عامه به آن زیم دلار می‌گویند.) برداشت تا مردم در حمل و نقل آن راحت تر باشند و دولت بتواند جلوی نزول ناباورانه زیم دلار را در مقابل دلار آمریکا بگیرد ، اما مردم به این امر توجی نکردند و اعداد و ارقام را مانند گذشته می‌دانند.
در ماه اکتبر نرخ ارز به هزار و چهارصد واحد به یک دلار رسید که از نظر مردم همان یک میلیون و چهارصد هزار واحد به یک دلار می‌باشد.
وضعیت فعلی زیمبابوه در پی بیرون کردن کشاورزان انگلیسی از زیمبابوه بوجود آمد.
در حدود سال ۱۹۶۵ هر دو دلار آمریکا در زیمبابوه به یک دلار زیمبابوه خرید و فروش می‌شد.
قیمت‌ها در زیمبابوه در یک سال گذشته بیش از صد هزار برابر افزایش یافته است و نرخ تورم در زیمبابوه یازده میلیون و دویست هزار درصد است
مردم زیمبابوه
جمعیت این کشور شامل 12 میلیون و 311 هزار و 143 نفر است که میانگین سنی آنها 20.1 سال است.
امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 35/38سال و برای مردان 62/40سال است. بیماری ایدز یکی از مشکلات اصلی این کشور است که سالانه جان هزاران نفر را می‌گیرد.
24/6درصد از مردم زیمبابوه به این بیماری مبتلا هستند. زبان رسمی زیمبابوه انگلیسی است.
ارتباطات در زیمبابوه
331 هزار و 700 خط تلفلن ثابت و 832 هزار و 500 خط تلفن همراه در این کشور وجود دارد.
زیمبابوه 15 هزار و 507 میزبان اینترنت و یک میلیون و 220 هزار کاربر دارد.
