حراره - هراره
هَراره (حراره هم نوشته می‌شود) پایتخت و بزرگ ترین شهر کشور زیمبابوه است و رابرت موگابه در سال 1924 میلادی در سالزبری (هراره امروزی) به دنیا آمد
بنا به نظر سنجی ها در مورد کیفیت زندگی شهر حراره ، پایتخت زیمبابوه عنوان بدترین شهر را بخود اختصاص داد.
امروز دولت در تمامی بخش‌های اقتصادی در زیمبابوه نظارت می‌كند. فروشگاه‌های زیمبابوه با فرمان دولت باز می‌شوند. مامورانی از دولت بر فروش كالاها نظارت دارند و مانع از آن می‌شوند تا فروشندگان قیمت‌ها را افزایش دهند. فروش كالا به مردم در فروشگاه‌های هراره بی‌شباهت به سرقت از مغازه‌ها نیست. امروزه از هر 5 نفر مردم این كشور چهار نفر بیكار هستند و مهاجرت رویای تمامی جوانان این كشور است. این مهاجرت‌ها باعث افزایش جرم و جنایت و آسیب‌های اجتماعی در كشورهای اطراف زیمبابوه شده است. خبرنگار بی‌بی‌سی از هراره گزارش می‌دهد كه معلمی كه 66 میلیارد دلار زیمبابوه حقوق می‌گیرد تنها می‌تواند چند كیلو گوشت، تعدادی نان، دو لیتر روغن و یك قالب صابون را در ماه خریداری كند. در دسامبر سال 2007 زمانی كه تورم زیمبابوه از مرز 10 هزار درصد گذشت، موگابه فرمانی را صادر كرد كه به موجب آن فروشندگان باید قیمت‌ها را به نصف و بیشتر كاهش می‌دادند. این فرمان موجب شد تا به سرعت قفسه فروشگاه‌ها از كالا خالی شوند. به موازات آن دولت شركت‌های خصوصی توزیع كننده كالا را مصادره كرد. اكنون درپی تورم 9 میلیون درصدی واحد پول ملی این كشور فروپاشیده است و اغلب درمبادلات از پول آفریقای جنوبی استفاده می‌شود. زندگی میلیون‌ها شهروند این كشور وابسته به پولی است كه كارگران مهاجر برایشان می‌فرستند. اقتصاد پایاپای جای مبادله پولی را گرفته است و كارمندان برای فرار از هزینه روزافزون حمل‌ونقل در پیاده‌روها و پارك‌های اطراف محل كار خود می‌خوابند.درچنین شرایطی راه برای فساد دولتی در زیمبابوه هموارتر شده است. نرخ ارز در بازار سیاه ده‌ها برابر بازار رسمی است. كسانی كه می‌توانند به ارز دولتی دسترسی داشته باشند برندگان این سوء مدیریت هستند.
