سقاي تشنه لب

عنوان : سقاي تشنه لب
تاريخ : 1/5/67
راوي :آزاده
منبع :كتاب روايت عشق استان خراسان
يك كيسه‏ي سِرُم گير آورده بود. يواشكي مي‏رفت. پر از آب مي‏كرد و مي‏ريخت تو دهان بچه‏ها. روز اول مرداد 67 بود. تشنگي، جان به لب همه آورده بود. زخمي‏ها همان طور افتاده بودند كف سوله.
اين همه خطر كرد، يك بار خودش آب نخورد. تازه يك روز از اسارتشان مي‏گذشت. از صبح رو زمين ننشست. ديشت هم همه‏اش دنبال آب بود.
وقتي ساعت 10 صبح شهيد شد، تشنه بود. به جاي خودش به چند نفر ديگر آب داد.