عنوان : ماههاي رجب، شعبان و رمضان
راوي :آزاده
منبع :كتاب برگهايي از اسارت
اين سه ماه، گل سرسبد ماههاي سال بود و خصوصا در ماههاي شعبان و رمضان ، شور و نشاط بچه ها به بالاترين درجه مي رسيد. در ماه شعبان ، كساني كه ذوقي و دستي در طراحي و نقاشي و خطاطي داشتند، به مناسبت روزهاي فرخنده اي كه در اين ماه است، دستها را بالا مي زدند و با كمترين امكانات موجود، طارحي و نقاشي و خطاطي مي كردند . مثلا خطاطها در كارتهاي كوچكي ، دعاهاي مخصوص اين ماه را نوشته ، بين ديگران پخش مي كردند و هنرمندان نقاش نيز مناسبت روزهاي سوم و پانزدهم شعبان ، روي پتو يا ديوار نقاشي مي كشيدند. يكي ازنقاش ها ، كلمه ي "اسلام بر مهدي" را در شكل يك شمع پياده كرده بود و هنرمند ديگري نيز نقشي از يك كشتي را در درياي مواج كشيده بود كه زير آن ، حديث معروف "ان الحسين مصاح الهداي و سفيته النجاه" آمده بود.
در همان ايام، يكي از همشهري هاي خودم را ديدم. مي گفت ايجادي اين روزها سرم خيلي شلوغ است ؛ چون با دشداشه و چند نخ رنگي دارم جانماز درست مي كنم تا در روز پانزدهم شعبان، به چند نفر از بچه ها جايزه بدهيم. اجراي تئاتر ، برنامه مشاعره ، درست كردن شيريني و ... ار برنامه هاي رايج روزهاي جشن و شادماني ماه شعبان بود.
