آتشکده نیاسر

آتشكده نياسر بوسيله اردشير بابكان مؤسس سلسله ساسانى ساخته شده و اولين معبد و آتشكده‏اى است كه سلسله ساسانى در اوج رواج دين و آئين زرتشتى در ايران بنا كرد.

اين بنا نمونه كامل يك گنبد ساسانى است، بر زيربنائى مربع نهاده شده است و بزرگى و عظمتى كه در اين چهار طاقى به چشم مى‏خورد، از تعادل عناصر متشكل و توازن و هماهنگى تركيب بنا نشأت مى‏گيرد.

طول و عرض اين آتشكده 14 در 14 متر می‌باشد. این بنا پس از یورش تازیان ویران ولی سپس توسط مردم بازسازی شد و امروز تقریبا سالم می‌باشد.

نیاسر در 35 کیلومتری شمال‌غربی شهر کاشان قرار دارد و در منطقه‌ای کوهستانی در ارتفاعات کرکس می‌باشد و چشمه‌ای باستانی به نام چشمه اسکندر نیز در آنجا قرار دارد.

در نیاسر غاری که متعلق به دوره پارتیان بوده است نیز وجود دارد. به احتمال قوی این غار معبد میترایی بوده است که امروزه از مکان‌های دیدنی این شهر می‌باشد.

بنای این آتشکده گنبددار که به‌نام آتشکده اردشیر موسوم است از زیباترین چهارطاقی‌های دوره ساسانی است که بر فراز نیاسر واقع شده و همچنان، پس ازعبوردهه‌ها و سده‌ها، پابرجا مانده است.

بر اساس نظر آندره‌گدار معمار و باستانشناس فرانسوی چهارطاقی آتشکده نیاسر به‌ وسیله اردشیر بابکان ساخته ‌شده و اولین معبد و آتشکده‌ای که به ‌وسیله ساسانیان دراوج رواج دین و آیین زرتشتی در ایران بنیاد گرفته، آتشکده نیاسر است.

بنای این آتشکده سمبل 4 عنصر اصلی باد، آب ،خاک و آتش است و هر کدام از ستون‌ها دقیقا یکی از 4 جهت اصلی را نشان می‌دهند. در کنار بیشتر آتشکده‌ها چشمه آب و درخت چنار وجود دارد.

آتشکده نياسر با شماره 316 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.