مالتیپل اسکلروز یا ام اس بیماری عصبی با علت ناشناخته است که سیستم اعصاب مرکزی یعنی مغز ونخاع را درگیر می‌کند.متاسفانه دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند به علت واقعی این بیماری پی ببرند و ازسوی دیگر درمان قطعی نیز برای این بیماری وجود ندارد. این دوموضوع درحال حاضر باعث شده است تا این بیماران با مشکلات عمده‌ای مواجه باشند، اما متخصصان معتقدند که افزایش آگاهی بیماران مبتلا به MS وبه کارگیری راههای درست درمان می‌تواند تاحد قابل توجهی ازمشکلات پیش روی آنان کاسته وبهبود نسبی را برای این بیماران ایجاد نماید.
بیماری MSیا مالتیپل اسکلروز بیماری است که سیستم عصبی مرکزی (CNS) را گرفتار می‌کند و طی آن میلین موجود برروی رشته‌های عصبی که نقش محافظتی دارند، ازبین می‌رود ولذا هدایت جریان الکتریکی دچار اختلال شده وعلائم بیماری MS ظاهر می‌شود. علت دقیق بیماری MS هنوز شناخته نشده است و دانشمندان هنوزنمی‌دانند که چه عواملی باعث حمله سیستم ایمنی به بافتهای سیستم عصبی می‌شود.وی علائمی ازقبیل ضعف، کرخ‌شدن یا بی‌حسی برخی از اعضای بدن نظیر دست وپا، خستگی، عدم تعادل، دوبینی، مشکلات روده‌ای، اختلال درحافظه، حساسیت به گرما، لرزش و... را از مشخصه‌های بیماری MS عنوان می‌کند و می‌گوید: به دلیل آن که ابتلا به این بیماری درافراد مختلف به گونه‌ای متفاوت ظاهر می‌شود بنابراین علائم بیماری نیز درافراد متفاوت است.باوجود آن که گفته می‌شود بیش از 80درصد بیماران مبتلا به MS خویشاوندان نزدیک مبتلا به MS ندارند بیماری MS یک بیماری ارثی نیست، اما چنانچه زمینه بیماری و استعداد خانوادگی نسبت به این بیماری وجود داشته باشد، این موضوع احتمال بروز بیماری در خویشاوندان نزدیک را دوچندان می‌کند. به گفته وی امروزه ثابت شده است که زنان بیش از مردان به بیماری MS مبتلا می‌شوند.راههای درمان این بیماری هنوز درمان قطعی ندارد اما می‌توان با درمان دارویی از شدت بیماری کاست. در واقع این نوع درمان دراغلب موارد به منظور کاهش علائم ناشی ازبیماری MS که گاه بسیار آزاردهنده هستند به کاربرده می‌شود و متاسفانه به دلیل آن که بیماری MS با علائم گوناگونی ظاهر می‌شود و بیماران دچار اختلال بینایی، مشکلات عضلانی وحتی ناراحتی‌هایی نظیر یبوست ومشکلات مثانه‌ای و روده‌ای می‌شوند بنابراین برای ازبین بردن هریک ازاین علائم ویا کاهش شدت آنها باید درمان دارویی خاصی را به کاربرد ولی آنچه دراین بین اهمیت دارد این است که هریک ازبیماران مبتلا به MS باید درخصوص مصرف داروها حتما با پزشک خود مشورت کنند وبه هیچ عنوان به درمان دارویی سرخود روی نیاورند چراکه همان‌گونه که گفته شد این بیماری به انواع گوناگون وبا علائم متفاوتی ظاهر می‌شود که هریک درمان دارویی خاص خود را دارد وتنها پزشکان با کمک معاینات پزشکی می‌توانند راه درمان را تشخیص بدهند.براساس آمار انجمن MS ایران ؛ 30هزاربیمار مبتلا به MS درکشور وجود دارد كه ازاین تعداد حدود 5هزار و500تن عضو انجمن MS هستند. بیماران مبتلا به MS اغلب جوان، باهوش واستعداد وتحصیل‌کرده هستند اما متاسفانه دربسیاری ازموارد نیز فقر فیزیکی و فقر مالی به عنوان دومانع عمده، از حضور بیماران مبتلا به MSدر اجتماع وادامه تحصیل جلوگیری کرده است. بیماری MS نوعی بیماری درگیرکننده مغز ونخاع است که طی آن پوشش یا غلاف روی سلولهای عصبی به دلایل ناشناخته‌ای خورده می‌شود ولذا عبور پیامهای عصبی توام با اختلال و دست‌انداز است، ازاین جهت است که مشکلات خاصی دراندامهای مختلف بدن ایجاد می‌شود وبه عنوان عواملی بازدارنده مانع ازتحرک شخص شده و اجازه فعالیتهای اجتماعی وتحصیل را به وی نمی‌دهد. وی با اشاره به سیر صعودی بیماری MS در کشور تاکید می‌کند: درحال حاضر تنها درخواست بیماران و انجمن MS، پیوستن بیماران MSبه مجمع بیماران خاص است چرا که تنها دراین صورت می‌توان ازبارمالی درمان بیماری کم کرد بیماران مبتلا به MSدرحال حاضر درماه حدود 150 هزارتومان برای تهیه دارو هزینه می‌کنند واغلب بیماران نیز تحت پوشش بیمه‌ای قرار ندارند. بیماران مبتلا به MS ازنظر درمان دارویی به سه گروه تقسیم می‌شوند یک گروه بیمارانی هستند که بیماری آنها جزئی است ونیازبه داروهای علامتی ندارند وداروهای سرپایی استفاده می‌کنند این گروه ماهانه 10الی 15هزارتومان هزینه دارو می‌پردازند گروه دوم گروه حدوسط هستند که نیاز شدیدی به مصرف دارو دارند و پزشکان نیز تاکید دارند که این بیماران بدون هیچ وقفه‌ای باید داروهای خود را مصرف کنند به علاوه در شرایط نگهداری داروهای این گروه نیز این‌گونه است که دارو حتما باید در یخ حمل شده و دائما در یخچال نگهداری شود.گروه سوم نیز کسانی هستند که به نوع پیشرفته بیماری دچار هستند و به طور مطلق بستری می‌شوند و هیچگونه درمان دارویی درمورد این بیماران پاسخگو نیست وبدلیل آنکه ازمعلولیت شدید وازپاافتادگی رنج می‌برند باید مکانی برای نگهداری ازاین افراد نظیر آسایشگاه و... وجود داشته باشد درحالی که با این وضعیت درماه بالغ بر 250هزارتومان هزینه صرف نگهداری ازآنها خواهد شد وتنها با کمک دولت وخیرین می‌توان جهت بهبود نسبی این افراد اقدام نموده و آنان را به جامعه بازگرداند.
منبع: WWW.IRTEB.COM
