یمن (به عربی: الجمهوریة الیمنیة) کشوری عربی است که در جنوب غربی آسیا و در جنوب شبه‌جزیره عربستان و در خاورمیانه واقع شده‌است، و پایتخت آن شهر صنعا است . یمن ۵۲۷٬۹۶۸ کیلومتر مربع وسعت دارد. یمن دارای دو ساحل مهم است، ساحلى غربی در کرانهٔ دریای سرخ و ساحلى جنوبی در کرانهٔ دریای عرب، همچنین دارای چند جزیره‌است که مهم‌ترین آنها: جزیره سقره در دریای عرب و جزیره حنیش در دریای سرخ است. یمن تا قبل از سال ۱۹۹۰ میلادی دو کشور متجاور بوده به نام‌های: جمهوری عربی یمن (یمن شمالی) و جمهوری دمکراتیک یمن (یمن جنوبی). در سال ۱۹۹۰ طی پیمانی این دو کشور با هم متحد شدند و جمهوری یمن بوجود آمد.

أما در سال ۱۹۹۴ جنگ خونینی بین دو طرف رخ داد، که سرانجام شمالیها بر جنوبیها چیره شدند و اتحاد پابرجا مان

تاریخ

یمن کشوری است در همسایگی عربستان که از زمان‌های قدیم موقعیت خاص داشته‌است. یمن از قدیم ناحیه‌ای آباد و خرم و با نعمت بسیار و دارای جنگل‌ها در نقاط کوهستانی و در نقاط دیگر نخلستان‌ها و باغ‌ها میوه گوناگون می‌باشد. داستان سد تاریخی اش که بنام سد مأرب مشهور است در کتب تاریخ ذکر شده‌است. در آن دوران کشور یمن «یمن السعید» (یمن خوشبخت) نامیده می‌شده‌است. در دوران باستان منطقه یمن قلمرو حکومت‌هایی همچون:

با چیرگی ایران بر جنوب عربستان در سال ۵۹۸-۵۹۷ میلادی یمن نیز به‌وسیله شاهنشاهان ساسانی به تصرف ایران در آمد و تا ظهور اسلام تابع حکومت ایران بود. شَهرَب (ساتراپ) ساسانیان در کل منطقه جنوب عربستان ، باذان بود.

تا ظهور دین اسلام پس از مدتی اسلام در این سرزمین نفوذ یافت که عبدالله بن اسحاق بن ابراهیم یکی از حاکمان یمن در این دوران است .

همچنین در سال ۱۷۵۰ میلادی جزو قلمرو دولت عثمانی در آمد و با سقوط امپراتوری عثمانی ، در سال ۱۹۳۴ میلادی با انعقاد قراردادی با انگلستان به استقلال رسید.

سابقاً حکومت یمن در دست امیری بود که او را امام یمن می‌خواندند و او شخصاً کشور را اداره می‌کرد ولی از سال ۱۹۶۲ میلادی برابر ۱۳۴۱ شمسی به جمهوری تبدیل شد.

فرهنگ

مردم یمن به حسب استعداد آب و خاکشان از تمام اقوام عرب پیشرفته تر بوده‌اند. پس از اقامت ایرانیان در یمن قبل و بعد از اسلام مردانی بزرگی در علم و ادب از این ناحیه پرخاستند.

اقتصاد

فراورده‌های عمده آن قهوه، دام، چوب‌های جنگلی، جو و گندم است.

یمن کشوری است در همسایگی عربستان که از زمان های قدیم موقعیت خاص داشته است. یمن از قدیم ناحیه ای آباد و خرم و با نعمت بسیار و دارای جنگل ها در نقاط کوهستانی و در نقاط دیگر نخلستان ها و باغ ها میوه گوناگون می باشد.

مردم یمن به حسب استعداد آب و خاکشان از تمام اقوام عرب پیشرفته تر بوده اند.
یمن بوسیله شاهان ساسانی بتصرف ایران در آمد و تا ظهور اسلام تابع حکومت ایران بود، تا ظهور دین اسلام پس از مدتی اسلام در این سرزمین نفوذ یافت که عبدالله بن اسحاق بن ابراهیم یکی از حاکمان یمن در این دوران است.
همچنین در سال 1750 میلادی جزو قلمرو دولت عثمانی در آمد و با سقوط امپراطوری عثمانی، در سال 1934 میلادی با انعقاد قراردادی با انگلستان به استقلال رسید.

پس از اقامت ایرانیان در یمن قبل و بعد از اسلام مردانی بزرگی در علم و ادب از این ناحیه پرخاستند.
یمن 1950 کیلومتر مربع وسعت دارد و سابقاً حکومت یمن در دست امیری بود که او را امام یمن می خواندند و او شخصاً کشور را اداره می کرد ولی از سال 1962 میلادی برابر 1341 شمسی به جمهوری تبدیل شد.