كنار گذاشتن پوشش توسط زنان، آنها را به يك ابزار تبليغاتي تبديل كرد و كشف حجاب يك برنامه از پيش طراحي شده از سوي نظام سرمايه‌داري غرب به منظور ترويج فرهنگ مصرف‌گرايي و استفاده از زنان بي‌حجاب براي فروش بيشتر محصولات بود.
خديجه اعتمادي در گفت‌و‌گو با خبرنگار زنان باشگاه خبري فارس «توانا» اظهار داشت: گرايش به حجاب و پوشش در فطرت انسان است و در تمام اديان، مسئله حجاب و عفاف وجود دارد ولي كشورهاي غربي براي رسيدن به اهداف خود پوشش زنان را برداشتند و با آوردن آنها به جامعه و گرفتن پوشش، از آنها به عنوان نيروي كار ارزان استفاده كردند.
وي افزود: با كنار گذاشته شدن پوشش توسط زنان، آنها بعدها به عنوان ابزار تبليغاتي انتخاب شدند و زيبايي زن براي فروش بيشتر اجناس مورد استفاده قرار گرفت و اين امر به تدريج باعث جدايي مردم از مذهب و رواج فساد در جامعه شد.
اين كارشناس مسائل زنان با بيان اينكه غربي‌ها تصميم گرفتند، برداشتن پوشش زنان را در كشورهاي مسلمان نيز اجرا كنند، عنوان كرد: از اين رو آنها در كشورهايي مانند ايران، اقدام به جدايي دين از سياست كردند و زماني كه مشاهده كردند، نمي‌توانند حجاب را از زنان مسلمان گرفته و آنها را براي مقاصد خود فريب دهند از عوامل فريب‌خورده در داخل كشور استفاده كردند.
وي ادامه داد: رضاخان به عنوان عاملي براي اجراي سياست مذهب‌زدايي انتخاب شد ولي او قبل از اجراي كشف حجاب اقدام به زمينه‌سازي فرهنگي براي پذيرش لباس غربي كرد؛ رضاخان با تصور گام گذاشتن در مسير پيشرفت كشور، اقدام به كشف حجاب زنان كرد.
اعتمادي با اشاره به اينكه رضاخان مدعي بود كه وقتي مردم لباس متحدالشكل بپوشند، كلاه پهلوي بر سر بگذارند و نسبت به تقيدات ديني سست شوند، متمدن خواهند شد، خاطرنشان كرد: در واقع رضاخان خواستار متمدن شدن جامعه ايران به معناي رشد در پهنه دانش، فناوري و فرهنگ نبود بلكه ايجاد فرهنگ مصرفي از طريق تحقير ارزش‌هاي ملي و مذهبي مد نظر او بود.
اين كارشناس مسائل زنان تصريح كرد: رضاخان، نخستين گام را در سياست كشف حجاب در سال ۱۳۰۶ و در ماه رمضان اجرا كرد؛ به صورتي كه اعضاي خانواده او بدون حجاب در حرم حضرت معصومه (س) حضور يافتند كه با مخالفت شديد شيخ بافقي مواجه شده و عقب‌نشيني كردند و از اين رو، رضاخان كشف حجاب را ۸ سال به تعويق انداخت.
وي افزود: در ۸ بهمن سال ۱۳۰۷ اقدامات مختلفي از جمله تصويب پوشش و لباس متحدالشكل، ايجاد كانون بانوان ايراني با هدف آشنايي زنان كشور با فرهنگ غرب و توجه به مدارس در قالب كشف حجاب معلمان و جلوگيري از ورود دانش‌آموزان باحجاب به مدرسه اجرا شد.
اعتمادي گفت: در ۱۷ دي سال ۱۳۱۴ ساختمان دانشسراي عالي تهران، شاهد حضور رضاخان و اعضاي خانواده او بدون حجاب بود. اين روز تحت عنوان "روز آزادي زن " نامگذاري شد و از اين زمان با ارعاب و تهديد، پوشش از ساير زنان نيز گرفته شد.
اين كارشناس مسائل زنان با بيان اينكه حكومت رضاخان با تبليغات منفي، حجاب را مانع پيشرفت و ترقي كشور و زنان مي‌دانست، اضافه كرد: رضاخان حجاب را موجب تضييع حقوق و آزادي زن مي‌دانست ولي با مقاومت زنان كشور و علما روبه‌رو شد.
وي افزود: يك جاسوس انگليسي به نام "همفري " در كتاب خود عنوان مي‌كند "بايد زنان مسلمان را فريب داد و از زير چادر بيرون كشيد چرا كه حجاب يك عادت از خلفاي بني عباس است و يك برنامه اسلامي نيست و پس از آنكه زنان را از حجاب دور ساختيم، جوانان را تحريك مي‌كنيم تا به دنبال آنها بيفتند و فساد را در بين جوامع اسلامي ترويج مي‌كنيم ".
اعتمادي خاطرنشان كرد: كشف حجاب يك برنامه از پيش طراحي شده از سوي نظام سرمايه‌داري غرب به منظور ترويج فرهنگ مصرف‌گرايي و استفاده از زنان بي‌حجاب براي فروش بيشتر محصولات بود.
