انسان به روی خوش اطرافیان علاقه بیشتری دارد و از چهره اخم کرده و گرفته، چندان راضی و خوشنود نیست. به همین سبب، افراد خندان و خوشرو، در ارتباطات اجتماعی موفق تر و در قلوب سایرین محبوب ترند و رعایت این مهم در بین زن و شوهر بخاطر حساسیت خاص رابطه شان بیشتر لازم است.
قال النبّی صلی الله علیه واله وسلم : حق زن بر شوهرش این است که او را گرسنه نگذارد؛ لباسش را تأمین نماید و هیچ گاه با او ترشرویی نکند. (بحار/ج100،ص254) همان طور که در حدیث فوق آمده است؛ اسلام به مرد دستور می دهد که هیچ گاه با زن خویش با ترشرویی و اخم برخورد نکند؛ یعنی، همیشه گشاده رو و خوش چهره باشد و ناراحتی های بیرون منزل را به درون خانه نیاورد.
شخص مسلمان ، باید غم خود را بپوشاند و در دل نگهدارد و چهره بازش را به دیگران ابراز نماید. همان گونه که از امام علی علیه السلام نقل شده که فرمود:
شخص مومن، خوشرویی و شادیش در چهره اش و غم و اندوهش در دلش است. (اصول کافی / ج 2، ص 226) حال باید توجه داشت، کسی که زندگی مشترک با همسرش ترتیب داده و شب و روز با او رو به رو است ؛ می بایست بیش از همیشه و همه کس، این اصل و دستور را رعایت کند.
بدیهی است، انسان به روی خوش اطرافیان علاقه بیشتری دارد و از چهره اخم کرده و گرفته، چندان راضی و خوشنود نیست. به همین سبب، افراد خندان و خوشرو، در ارتباطات اجتماعی موفق تر و در قلوب سایرین محبوب ترند.مخصوصا همسری که اخلاق مناسب نداشته باشد باعث می شود همسرش خسته شده و در ارتباط با او احساس رضایت نکند.
اگر به زندگى و همسرت علاقه دارى، بداخلاقى نكن; زیرا اخلاق خوب ،بهترین پشتوانه تداوم زندگى زناشویى است. بیش ترطلاق ها در اثر بدرفتارى زن و شوهر و عدم توافق اخلاقى صورت مى گیرد.
البتّه طبیعی است که انسان، گاهی در زندگی رنجیده خاطر و خشمگین شود؛ امّا پذیرفته نیست که به خاطر هیجانات روحی و عاطفی، خود را مجاز به هر نوع برخوردی بداند و به رغم آنکه بسیاری از خوشی ها و شادی هایش جنبه شخصی و مخفی داشته؛ تمام ناخوشی ها و ناراحتی هایش را بروز داده و در چهره نمایان سازد و با چهره گرفته، با اطرافیان - بویژه افراد خانواده اش - مواجه گردد. این رویه و روش، علاوه بر آنکه خلاف اخلاق بوده و موجب آزار و اذیّت آنان می گردد؛ باعث دوری آنان و رنجش خاطرشان از ما می شود؛ که این امر، کاهش محبت آنان را در پی دارد و موجب سردی کانون محبت خانواده می گردد.
عوامل ایجاد ترشرویی
عوامل متعددی ممکن است موجب ترشرویی شود؛ از جمله: عادت غلط ، تقلید ، پر توقّعی ، نخوت ، غضب، ناراحتی، نگرانی، عدم آرامش و حالات روحی- روانی.
گاهی انسان بر اثر « عادت غلط » و به خیال اینکه اخم و تخم ، روش خوب و درستی است ، به ترشرویی و گرفتگی چهره ، به هنگام برخورد با افراد، عادت می کند. چنین شخصی، ابتدا باید آثار سوء ترشرویی را شناخته و مدّ نظر قرار دهد سپس از عادت غلطش دست بردارد.
گاهی ترشرویی به خاطر تقلید کورکورانه و از افراد دیگر؛ از جمله: نزدیکان، دوستان و همکاران است. چنین شخصی، با تنبه بر مضرّات این خصلت بد؛ به آسانی می تواند خود را از آن برهاند.
همچنین، گاهی بر اثر پر توقعّی، خود بزرگ بینی، خشم و غضب، نگرانی، عدم آرامش و به طور کلّی، بر اثر بعضی از امراض روحی و روانی؛ شخص گرفتار بد اخلاقی، ترشرویی و چهره عبوس و گرفته می شود. از آنجا که موارد اخیر، ناشی از اختلال روحی- روانی است؛ لذا برای درمان ترشرویی، می بایست ریشه های روحی- روانی آن را شناخت و سپس، به درمان آن پرداخت.
ترشرویی، به هر دلیلی که در فرد به وجود آمده باشد، امری مذموم است و بهتر است که انسان با الهام از آموزه های دینی، پیوسته با چهره ای باز، همراه با تبسّم و با به کار بردن کلمات محبّت آمیز و صبر و حوصله و احتمالاً تحمّل کافی، در مقابل دیگران و مخصوصا همسر خود رفتار کند و از داشتن ظاهری ملول و ملال آور، پرهیز نماید.
توجّه به آثار خوشرویی در روابط زوجین و آثار روحی- روانی آن در تربیت فرزندانی با نشاط و پر تحرّک و نیز توجّه به دست آوردهای خوشرویی در زندگی و تعاملات اجتماعی؛ هر فرد صاحب خردی را به آن حریص می کند.
برای آنکه زندگی زناشویی موفقی داشته باشید بهتر است ترشرویی را کنار بگذارید و با چهره ای خندان و گشاده با همسر خود برخورد کنید. روی خوش شما پشتوانه ی خوبی است برای تحمل سختی هایی که در زندگی اجتناب ناپذیر است.
فرآوری : داودی
بخش خانواده ایرانی تبيان
کتاب : عوامل کاهش محبت در زندگی
