زادگاه این دسته از آبزیان و ماهیان معمولاً در رودخانه ها، دریاچه ها و مرداب های مناطق گرمسیری است. این نوع آبزیان را از لحاظ زیست شناسی بومی عموماً به چهار دسته تقسیم می کنند:
1- ماهیان گیاه خوار( مانند انواع ماهیان خانواده تترا (tetra)، بتا (betta)) و ......
2- ماهیان گوشت خوار (مانند انواع ماهیان خانواده سیچلاید (cichlids )، آروانا (arowana)) و.....
3- ماهیان حوضچه ای (مانند انواع ماهیان خانواده کوی (koi)) و.......
4- خرچنگ ها و میگوهای زینتی آب شیرین.
لازم به ذکر است که واژه گوشت خوار یا گیاه خوار صرفاً نام عامیانه این گونه ماهیان است و می توان به صورت ساده تری آنها را به دسته های ماهیان تهاجمی و شکارچی و دسته ماهیان غیر تهاجمی و غیر شکارچی تقسیم کرد. اختلاف چندانی در ترکیبات غذایی این دو دسته ماهی وجود ندارد و ترکیبات غذایی هر دو دسته تقریباً شبیه به هم است. شرایط زیستی این دو دسته ماهی نیز تقریباً شبیه و نزدیک به هم است. البته ماهیان خاصی هم در این دو دسته قرار می گیرند که نسبت به شرایط شیمیایی و شرایط زیستی بسیار حساس تر هستند و کوچکترین تغییری در این شرایط روی رفتار ماهی تاثیر می گذارد.
دسته ماهیان حوضچه ای نیز تقریباً شرایط یکسان با دو دسته بالا دارند. این دسته از ماهیان با هم خانواده های خود و خانواده ماهیان گیاه خوار سازگاری زیستی داشته و می توان آنها را با سایر ماهیان گیاه خوار هم اندازه خود در آکواریوم نگهداری کرد.
خرچنگ ها و میگو ها ی آب شیرین عموماً جانورانی بی آزار و سازگار با ماهیان گیاه خوار و غیر تهاجمی هستند، تغذیه این موجودات غذاهای مخصوص و بسته بندی خاص است ولی این موجودات می توانند از پسماند غذای سایر ماهیان نیز به عنوان تغذیه خود استفاده کنند.
