مسجد جامع اهر در كوچه جمعه مسجد آن شهر واقع شده و منسوب به دوره سلجوقي و اتابكان مي باشد. داراي مختصاتي است كه در كمتر مسجدي مي توان يافت :
1- 5 قطعه گچ بري با تصوير ستاره شش پر متداخل در خود و يك گل شش پر ديگر مركب از نيم دايره ها، منتها همه بر سنگ حك شده اند الا سردرب مسجد جامع كه گچي ميباشد.
2- سنگ نبشته هاي مختلف از نظر زمان.
3- ابعاد مسجد از نظرارتفاع طاق ها و قطر پايه هاي آن. در بناهاي بزرگ و مرتفع وجود پايه هاي چند متري آن هم در زير گنبد هاي بزرگ و مرتفع، عادي است ولي براي گنبد هاي كوتاه پايه هاي 4/2 متري، تناسب و زيبايي آن را از بين مي برد. درب ورودي مسجد طاق نماي آجري و ازاره معمولي دارد. اين مسجد تا همين اواخر توسط درب و پنجره هاي ارسي به دو بخش زمستاني و تابستاني تقسيم شده بود كه در دهه هاي اخير بصورت مردانه و زنانه از آن استفاده ميشد. ورودي بخش مردانه ازسمت كوچه وگوشه شمال شرقي مسجد و ورودي بخش زنانه از گوشه شمال غربي و از حياط مسجد كه با ساخت كفش كن جديدي اين امكان فراهم شده بود ميسر مي گشت.
ازضمائم مسجد لوحه هايي است بر بالاي سردرب و پايه سمت راست و 5 گل مشروحه در لچك هاي سردرب. حياط مسجد بدون در نظر گرفتن چندين اطاق در طرفين سردرب داراي 10/31 مترطول و 5/28 مترعرض مي باشد. طبق معمول حياط به چهار قسمت شده و در وسط آن يك حوض با ابعاد متناسب درآن وجود دارد و بقيه مشجر مي باشد.
شبستان يا نمازخانه مسجد جامع اهر فضايي وسيع و كم ارتفاع به طول 6/30 متر « ضلع جنوبي » و عرض 16 متر « ضلع شرقي » و ارتفاع 5 متر « گنبد ها » مي باشد و 21 گنبد آن بر روي 14 پايه در وسط و 14 نيم پايه در اضلاع شمالي و جنوبي مربع مستطيل بنا شده است.
