يَا كُمَيْلُ إِنَّهُ مُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ فَاحْذَرْ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْمُسْتَوْدَعِينَ وَ إِنَّمَا يَسْتَحِقُّ أَنْ يَكُونَ مُسْتَقَرّاً إِذَا لَزِمْتَ الْجَادَّةَ الْوَاضِحَةَ الَّتِي لَا تُخْرِجُكَ إِلَى عِوَجٍ وَ لَا تُزِيلُكَ عَنْ مَنْهَج (تحف العقول، ص 302)
ای کمیل، ایمان دو گونه است: ثابت و امانتی. مبادا ایمان شما امانتی باشد، بلکه باید ثابت و استوار باشد. تا مادامی که در مسیر درست حرکت می کنی، منحرف نخواهی شد.
