فاجعه هفتم تير يك حادثه نبود، بلكه در ادامه روندي بود كه از روزهاي پاياني عمر رژيم شاهنشاهي، از سوي سازمان مجاهدين خلق آغاز شد
و مسيري را طي كرد كه نه تنها به فاجعة بزرگ شهادت ۷۲ تن از بزرگ‌ترين ياران انقلاب اسلامي انجاميد بلكه در نهايت، منافقين را تبديل به واحد ايراني ارتش بعثي صدام كرد و به‌عنوان ابزاري خشن، آنها را در اختيار ديكتاتور‌ترين و خونخوار‌ترين حاكم جهان در دوران معاصر قرار داد.
تا كنون دربارة انفجار دفتر مركزي حزب جمهوري اسلامي در سرچشمه تهران، مطالب زيادي منتشر شده است.
هفتم تير؛ شكست راهبرد منافقين
فاجعه هفتم تير يك حادثه نبود، بلكه در ادامه روندي بود كه از روزهاي پاياني عمر رژيم شاهنشاهي، از سوي سازمان مجاهدين خلق آغاز شد
و مسيري را طي كرد كه نه تنها به فاجعة بزرگ شهادت ۷۲ تن از بزرگ‌ترين ياران انقلاب اسلامي انجاميد بلكه در نهايت، منافقين را تبديل به واحد ايراني ارتش بعثي صدام كرد و به‌عنوان ابزاري خشن، آنها را در اختيار ديكتاتور‌ترين و خونخوار‌ترين حاكم جهان در دوران معاصر قرار داد.
تا كنون دربارة انفجار دفتر مركزي حزب جمهوري اسلامي در سرچشمه تهران، مطالب زيادي منتشر شده است.
در اين نوشته‌ها، بيشتر به بيان شخصيت و ويژگي‌هاي شهداي اين انفجار از جمله سيد الشهداي انقلاب اسلامي حضرت آيت الله دكتر بهشتي پرداخته شده است.
ولي اين فاجعه از بعد ديگري هم قابل بررسي است و آن اينكه، آيا سران سازمان مجاهدين خلق از ابتدا براي صدام حسين كار و تلاش مي‌كرده‌اند يا اينكه براي رسيدن به قدرت حاضر شده‌اند در اختيار رژيم صدام حسين قرار گيرند؟
به هر حال آنچه مشخص است اين است كه اين سازمان از فرصت آزادي به‌دست آمده در پيروزي انقلاب اسلامي و فروپاشي رژيم شاهنشاهي، حداكثر استفاده را براي ايجاد يك سازمان سياسي– نظامي پيچيده با استفاده از احساسات انقلابي جوانان ايراني در روزهاي پرشور و نشاط پيروزي قيام مردم ايران عليه رژيم پهلوي كرده است و تمام تلاش خود را براي رسيدن فوري به قدرت انجام داده است.
سازمان منافقين پس از تشكيل ميلشياي مسلح خود (شبه نظاميان) و آموزش نظامي گسترده به اعضاي آن، در اواخر خرداد ماه سال ۱۳۶۰، در حالي كه چند ماهي از آغاز جنگ تحميلي نمي‌گذشت، دست به يك موج وسيع ترور در مركز كشور زد كه اگر موفق مي‌شد مسئله جنگ را به نفع رژيم بعثي صدام‌حسين به پايان مي‌رسانيد.
راهبرد منافقين در شرايطي كه دشمن بعثي با تمام قواي نظامي خود، بخش‌هاي زيادي از خاك ايران را به اشغال خود در آورده بود، انجام يك عمليات گسترده ترور به‌منظور از پاي در آوردن مسئولين اصلي اداره‌كننده كشور در آن زمان بود.
بايد به ياد داشت كه پس از صدور رأي عدم‌كفايت سياسي بني‌صدر رئيس‌جمهوري وقت، از سوي مجلس شوراي اسلامي، منافقين براي ايجاد خلأ قدرت در جمهوري اسلامي، اقدام به انفجار محل جلسه مهم حزب جمهوري اسلامي كه به رياست يكي از برجسته‌ترين اركان نظام جمهوري اسلامي يعني آيت‌لله دكتر بهشتي برگزار مي‌شد،كردند.
در اين جلسه تعدادي از وزرا، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و مسئولين قضائي كشور و برخي از دانشجويان از جمله دوست عزيزم حسن بخشايش حضور داشتند كه اكثر آنها به شهادت رسيدند.
چنانچه برنامه منافقين در زدن رأس نظام به نتيجه مي‌رسيد آنان موفق مي‌شدند كودتاي نظامي خود را تكميل كنند و نظام جمهوري اسلامي را سرنگون و حكومت مورد نظر آمريكا و رژيم بعثي را در ايران برسر كارآورند.
البته اين انفجار عظيم كه مي‌توانست فاجعه‌اي را در كشور به وجود آورد سرآغاز تحولي بزرگ در تثبيت نظام جمهوري اسلامي و حاكميت خط امام و فرار منافقين به خارج از كشور و روشن شدن وابستگي آنان به بيگانگان شد.
در عين حال حضور مردم در صحنه و تنگ شدن فضاي رواني جامعه عليه منافقين و هدايت جامعه از سوي امام خميني، شرايطي را فراهم آورد كه حتي در جبهه‌هاي جنگ تحميلي نيز تحرك گسترده‌اي ايجاد شد و حركت دفاعي رزمندگان اسلام براي جلوگيري از پيشرفت بيشتر ارتش صدام، تبديل به يك حركت تهاجمي و آزاد‌سازي تدريجي سرزمين‌هاي ايران شد.
