معناى وحدت اين نيست كه شيعه از اعتقاد خويش دست بردارد و به مذهب آنان گرايش پيدا كند; بلكه به اين معناست كه مشتركاتى در بين مسلمانان وجود دارد، مانند اين كه همه مسلمانان به خدا و قرآن و پيامبران الهى و معاد معتقدند. ضمن اينكه دشمنان مشتركى نيز دارند و براى ما وجود دارند، براى مقابله و رويارويى با دشمنان بايد متحد شوند و با دشمنان مقابله كنند. در نتيجه اتحاد، منافاتى با بحث در باره مسائل مذهبى ، براساس ادله و براهين ندارد
