این بنای تاریخی در خارج از یك گنبد مخروطی ساده و ظریف پوشیده شده است كه در داخل به حالت مدور تغییر شكل میدهد. ورودی این بنای آجری در سمت شرق است و پایه گنبد به وسیله یك ردیف طاقنما تزئین شده است. در كمربند زیر گنبد دو كتیبه به خط كوفی و پهلوی بر روی هم قرار گرفته است. این دو كتیبه بشكل زیبایی با آجرهای تراشخورده در زمینهای از گچ سفید نصب شدهاند كتیبه با خط كوفی نام كیا اسماعیل ابوالفوراس شهریار ابن عباس صاحب بنا و تاریخ ۴۱۳ هجری قمری را نشان میدهد.
اهمیت برج لاجیم مانند برج رسکت، بیشتر به دلیل دارا بودن كتیبه پهلوی در كنار كتیبه كوفی است. این امر نشان میدهد كه در قرن پنجم هجری قمری در این قسمت از ایران، حكمرانان وقت علاوه بر توجه به هنر دوران قبل از اسلام به خط رایج در دوره حكومت شاهان ساسانی نیز اهمیت میدادهاند.
در كتیبه كوفی نام و القاب صاحب مرقد خوانده میشود ولی نام سازنده آن مشخص نیست و تنها حدس و گمان و با توجه به قرینه اجزایی از كلمات باقی مانده می توان بدان دست یافت.