در خاور شهر بروجرد، در ميان يك گورستان قديمي، بقعه اي بسيار جالب كه نمونه اي از معماري عصر سلجوقي است وجود دارد. اندازه كل زير بناي مقبره 22×20 متر و ارتفاع گنبد آن نزديك به 25 متر است. اصل قبر در طبقه زير معجر كنوني قرار دارد و شش پله از كف حرم پايين تر است. طبقات بقعه يك دست و سالم هستند ولي نماي اطراف حرم، اصالت معماري اصلي را از دست داده و به مرور زمان از نظر كالبد ظاهري تغيير كرده است . درگاه ورودي مقبره، خاوري و داراي دو نشيمن است كه با كاشي هاي عصر صفوي و قاجاري مزين شده است. درگاه دري از چوب به اندازه 5/1×2 متر دارد كه كنده كاري شده و بر حاشيه آن نيز اياتي از قرآن حك شده است.تاريخ بناي ساختمان 1203 هجري قمري است.كنده كاري و منبت كاري روي لنگه هاي در و حاشيه آن از هنر و زيبايي فراوان برخوردار است هر بيننده اي را براي مدت ها مجذوب ميكند و شاهكاري از هنر دوره صفوي است. در كناره درگاه، سنگ قبري از مرمر به اندازه 38×50 سانتي متر بر ديوار نصب شده كه بر حاشيه ان آياتي از قران به طور برجسته حجاري شده است. اين سنگ قبر به بانويي به نام « شاخاتون» تعلق دارد. داخل حرم، هشت ضلعي است. در وسط حرم، معجري از چوب و ورشو قرار دارد. اصل قبر در طبقه زيرين است كه اتاق اجري سردابه آن به بلندي 3 متر ساخته شده و اندازه آن 3/10×70/2 متر است .