عزالدين عبدالحميد(586-656 ق)فرزند ابوالحسن هبة الله بن محمد بن ابي الحديد المدائني، دانشمند و اديب و متکلم و فقيه و شاعر که عمده شهرت او به جهت شرح مفيد و مبسوطي است که بر کتاب نهج البلاغه نوشته است و مجموعه عظيمي از ادب و تاريخ و کلام و فرهنگ اسلامي است.بنا به گفته هاي متعدد خود ابن ابي الحديد او از زمان کودکي در بغداد بوده است و از همان سنين 15 و 16 سالگي در محضر علما و بزرگان مشهور بغداد که بيشتر آنها شافعي مذهب بوده اند حضور داشته است و در محافل علمي و ادبي شرکت مي جسته است.مهمترين اثر ابن ابي الحديد کتاب شرح نهج البلاغه اوست که از کتب مهم و معتبر ادبي و تاريخي و کلامي است و از همان زمان تألبفش شهرت يافته و محل مراجعه و استفاده دانشمندان قرار گرفته است.بر نهج البلاغه شروع متعددي نوشته شده است که مهمترين آنها همين شرح است که در 20 جزء است.