بهترین راه جلوگیری از سندرم تک فرزندی
امروزه بسیاری از خانواده ها به دلایل گوناگون مانند مسائل اقتصادی، اشتغال و... تمایل به داشتن یک فرزند دارند. گر چه داشتن یک فرزند مزایای فراوانی دارد اما ممکن است تک فرزندی باعث برخی اشتباه های رفتاری تاثیر گذار در شخصیت کودک شود. در این بخش راهکارهایی را برای جلوگیری از سندروم تک فرزندی برای شما والدین گرامی آورده ایم.
سندرم تک فرزندی چیست؟
سندرم تک فرزندی به این باور اشتباه اشاره دارد که کودکانی که خواهر و برادر ندارند، دارای ویژگی های رفتاریِ منفی و نامطلوب فراوانی هستند که ریشه در تنها بزرگ شدن این کودکان دارد. بسیاری از افراد این کودکان را لوس، غیر اجتماعی، ناسازگار، رئیس مآب، خودخواه و در آینده نیز تنها می دانند البته امروزه محققان این باور را فاقد اعتبار علمی می دانند.
چگونه از سندرم تک فرزندی جلوگیری کنیم؟
اقدامات بعضی از خانواده ها و پدر و مادرها باعث ایجاد رفتار های منفی در فرزند شان شده و سندروم تک فرزندی را ایجاد می کند که در ادامه رایج ترین استراتژی های اثر گذار را برای جلوگیری از این اتفاق به شما معرفی می کنیم:
بیش از حد از فرزند خود مراقبت نکنید
این خانواده ها دوست دارند در هر سنی پشتیبان و حامی فرزندشان باشند اما مراقبت بیش از حد از فرزند، به او اجازه نمی دهد که تنهایی روی پای خودش بایستد و به او آسیب می زند و اثرات منفی دارد.
قانون مندی را فراموش نکنید
تک فرزند باید بداند که درست است که تنها کودک خانه است اما همه چیز برای او نیست و امکانات باید تقسیم شود پس والدین باید فرزند خود را قانون مند کنند و مهارت هایی چون گذشت، رعایت نوبت و همکاری را به او آموزش دهند اما در قانون گذاری سختگیر نبوده و متناسب با سن کودک عمل نمایند.
او را برای تعاملات اجتماعی تشویق کنید
کودکان باید یاد بگیرند که از یک سنی وارد اجتماع شوند، دوست پیدا کنند و با کشمکش ها و سختی ها مواجه شوند تا بتوانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند و شما باید به آن ها زمان بدهید تا وارد تعاملات اجتماعی شوند.
اجازه دهید اشتباه کند
اجازه دهید چیزهایی که برای کودک ضرر زیادی ندارد را خودش تجربه کند و اشتباه نماید و شکست بخورد و مسئولیت اشتباهات خود را بر عهده گیرد. او باید بیاموزد که همیشه نمی تواند برنده شود و از پس همه کارها بر بیاید.
انتظارات غیر واقعی نداشته باشید
قرار نیست که فرزندتان همه آرزو های دست نیافتنی شما و پدرش را تبدیل به واقعیت کند. شما باید از او شبیه به یک انسان معمولی انتظار داشته باشید و آرزوهای خود را برای او نگذارید و اجازه دهید به علایقش برسد و انتظارات خود را واقع بینانه کنید.
اجازه دهید که فرزندتان تصمیم بگیرد
هنگامی که پدر و مادر بخواهند فرزند خود را راهنمایی کنند، همه چیز خراب می شود. پس اجازه دهید او تصمیمات خودش را بگیرد، افکارش را بشناسید و به او فرصت دهید تا بتواند یک راهکار مناسب پیدا کند.
