امام باقر علیه السلام
ـ لِجابِرٍ ـ: فَوَاللّهِ ماشيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ وأطاعَهُ، وما كانوا يُعرَفونَ يا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ... وتِلاوَةِ القُرآنِ، وكَفِّ الأَلسُنِ عَنِ النّاسِ إلّا مِن خَيرٍ.
ـ خطاب به جابر ـ: به خدا سوگند، شيعه ما نيست، مگر كسى كه از خداوند، پروا داشته باشد و از خدا فرمان برد. اينان ـ اى جابر ـ شناخته نمىشوند، جز با فروتنى... و تلاوت قرآن و نگهداشتن زبان از مردم بجز در خير.
الكافي: ج ٢ ص ٧٤ ح ٣