امام باقر علیه السلام
قالَ سُلَيمانُ بنُ داوُودَ عليه السلام: اُوتينا ما اُوتِيَ النّاسُ وما لَم يُؤتَوا، وعُلِّمنا ما عُلِّمَ النّاسُ وما لَم يُعَلَّموا، فَلَم نَجِد شَيئا أفضَلَ مِن خَشيَةِ اللّهِ فِي الغَيبِ وَالمَشهَدِ، وَالقَصدِ فِي الغِنى وَالفَقرِ، وكَلِمَةِ الحَقِّ فِي الرِّضا وَالغَضَبِ، وَالتَّضَرُّعِ إلَى اللّهِ عز و جل في كُلِّ حالٍ .
سليمان بن داوود عليه السلام گفت : «آنچه به مردم داده شده و نشده است ، به ما داده شد و آنچه به مردم آموخته شده و نشده است ، به ما آموخته شد . با اين وصف ، چيزى برتر از خداترسى در نهان و آشكار ، ميانه روى در توانگرى و نادارى ، حق گويى در حال خوشى و خشم ، و زارى به درگاه خداوند عز و جل در همه حال ، نيافتيم».
الخصال : ص ٢٤١ ح ٩١
