بیمار مبتلا به آبسه ممکن است درد، قرمزی یا تورم در ناحیه اطراف ناحیه مقعد یا کانال داشته باشد. سایر علائم رایج عبارتند از احساس بیماری یا خستگی، تب و لرز. بیماران مبتلا به فیستول دارای علائم مشابه و همچنین تخلیه ترشحات از دهانه نزدیک مقعد هستند. اگر این علائم هر چند هفته یکبار در همان ناحیه ظاهر شوند، بیماری مشکوک به فیستول است.
تشخیص
اکثر آبسه ها یا فیستول های مقعدی بر اساس یافته های بالینی تشخیص داده شده و مدیریت می شوند. گاهی اوقات، مطالعات تصویربرداری مانند اولتراسوند، سی تی اسکن یا MRI می تواند به تشخیص و مدیریت آبسه های عمیق تر کمک کند و ممکن است برای تجسم تونل فیستول استفاده شود.
عوارض عدم درمان آبسه مقعدی
در صورت عدم درمان آبسه مقعدی به موقع و بی توجهی به این عارضه، می تواند عوارض خطرناکی با خود به همراه داشته باشد. به علاوه امکان مبتلا شدن افراد به این عارضه در صورت درگیر بودن با بیماری های زیر افزایش پیدا می کند:
- دیابت
- شقاق یا زخم مقعدی
- عفونت های مقاربتی
- بیماری های التهابی روده مثل کرون یا کولیت اولسراتیو
- رابطه جنسی از پشت
- ویروس hiv یا ایدز
- بارداری
- افراد مبتلا به سرطان و تحت شیمی درمانی
درمان آبسه مقعدی چیست؟
درمان آبسه در اکثر شرایط تخلیه با روش جراحی است. مهم است که جراح شما با تمام روشهای درمان آبسه و فیستول کاملا آشنا باشد. جراحان کولورکتال در این زمینه متخصص هستند. برای اکثر بیماران، آبسه را می توان با جراحی از طریق یک روش ساده تخلیه کرد. طی درمان یک برش در پوست نزدیک مقعد ایجاد شده تا عفونت تخلیه شود. این کار را می توان در مطب جراح با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام داد. برخی از بیماران مبتلا به بیماری شدیدتر ممکن است برای مراقبت از مشکل نیاز به جراحی های متعدد داشته باشند. بیمارانی که به دلیل دیابت یا مشکلات ایمنی به عفونت های شدیدتر مبتلا می شوند، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
Surgery is nearly always needed to treat an anal fistula. In many patients, if the fistula is not too deep, a fistulotomy is performed. During this surgery, the fistula tract will be opened to allow healing from the bottom up. The surgery may require dividing a small portion of the sphincter muscle.
جراحی تقریباً همیشه برای درمان فیستول مقعدی مورد نیاز است. در بسیاری از بیماران، اگر فیستول خیلی عمیق نباشد، فیستولوتومی انجام می شود. در طی این جراحی، مسیر فیستول باز می‌شود تا امکان بهبودی از پایین به بالا فراهم شود. در طی جراحی ممکن است نیاز به تقسیم بخش کوچکی از عضله اسفنکتر داشته باشد. مقدار زیادی از عضله اسفنکتر تقسیم نشده است زیرا این می تواند منجر به مشکلاتی در کنترل روده (بی اختیاری مدفوع) شود. اگر مسیر فیستول بخش بزرگی از عضله اسفنکتر را درگیر کند، سایر روشهای جراحی درگیرتر برای درمان فیستول بدون آسیب رساندن به عضله اسفنکتر انجام می شود. موارد پیچیده تر ممکن است به چندین عمل جراحی نیاز داشته باشد.
آنتی بیوتیک ها به تنهایی در درمان آبسه یا فیستول موثر نیستند. اگر بیمار دارای مشکلات ایمنی، شرایط خاص دریچه قلب یا سلولیت گسترده (عفونت باکتریایی پوست و بافت های زیر پوست) باشد، علاوه بر جراحی ممکن است به آنتی بیوتیک نیز نیاز باشد. ارائه مدارک پزشکی دقیق به پزشک و انجام معاینه فیزیکی مراحل مهمی برای تصمیم گیری در مورد نیاز به آنتی بیوتیک است.
https://www.hidoctor.ir/359478_%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%a2%d8%a8%d8%b3%d9%87-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af%db%8c-%da%86%db%8c%d8%b3%d8%aa%d8%9f-%d8%b9%d9%84%d8%a7%d8%a6%d9%85%d8%8c-%d8%b9%d9%84%d8%aa-%d9%88-%d8%b9%d9%88%d8%a7.html/
