از مهم ترین علائم فیستول مقعدی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- التهاب پوست اطراف مقعد که ناشی از عفونت و تخریب بافت های اطراف ناحیه‌ی مقعد و خروج ترشحات چرک آلود است.
- خروج ترشحات بدبو از محل فیستول که ناشی از ترشحات بد بوی مدفوع و چرک است.
- درد که با ریتم ثابت و یا ضربان دار همراه با احساس سوزش به هنگام نشستن، حرکت کردن، اجابت مزاج و سرفه در مقعد و اطراف آن حس می‌شود.
- وجود آبسه های مکرر و دائمی در اطراف مقعد
- بی اختیاری در کنترل مدفوع و گاز روده
- تورم و قرمزی اطراف ناحیه‌ی مقعد که ناشی از تجمع چرک و عفونت است.
- تب که ناشی از گسترش عفونت در بدن است.
- مشاهده‌ی سوراخ فیستول در پوست اطراف ناحیه‌ی مقعد
فیستول رکتوواژینال چقدر شایع است؟
سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان به فیستول واژن مبتلا می شوند. احتمال ابتلا به فیستول رکتوواژینال در کشورهایی با مراکز پزشکی محدود بیشتر است.
این فیستول ها ممکن است پس از زایمان های طولانی مدت واژینال که چند روز طول می کشد ایجاد شوند. فشاری که کودک شما به دیواره واژن فشار می آورد می تواند جریان خون را کاهش دهد و باعث مرگ بافت شود. در نتیجه در این بافت ها سوراخ هایی ایجاد شده که می توانند این عضو از بدن را به نواحی مجاور آن منتقل کنند.
علت به وجود آمدن
ضربه به بافت واژن جریان خون را متوقف کرده و باعث مرگ بافت و ایجاد فیستول می شود. فیستول رکتوواژینال ممکن است در عرض چند روز ایجاد شده یا ممکن است طی چندین سال تشکیل شوند. یک فرد به ندرت فیستول رکتوواژینال مادرزادی دارد، به این معنی که این سوراخ از زمان تولد وجود داشته است.
علل فیستول رکتوواژینال عبارتند از:
زایمان طولانی مدت، پارگی واژن در حین زایمان یا اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک برش (برشی) برای کمک به زایمان شما ایجاد کرده است (اپیزیوتومی).
- جراحی شکم یا لگن، از جمله سزارین و هیسترکتومی.
- سرطان در ناحیه لگن، مانند سرطان دهانه رحم یا سرطان روده بزرگ (کولون).
- بیماری های التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو.
- عفونت های روده بزرگ مانند دیورتیکولیت.
- پرتودرمانی به ناحیه لگن.
روش تشخیص چگونه است؟
زمانی که به یک پزشک متخصص مراجعه می کنید، یک معاینه فیزیکی و معاینه لگن انجام می دهد. آنها همچنین در مورد علائم شما سوالاتی می پرسند.
تست های تشخیصی این بیماری عبارتند از:
- شمارش کامل خون و آزمایش ادرار برای بررسی عفونت.
- آزمایش رنگ با استفاده از رنگ در رکتوم شما برای بررسی علائم نشت بین واژن و راست روده.
- فیستولوگرافی رادیوگرافی برای تعیین تعداد و اندازه فیستول ها.
- ام آر آی یا سی تی اسکن لگن برای عکس برداری از واژن و راست روده.
- سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر برای مشاهده رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون).
- کولونوسکوپی برای بررسی داخل راست روده و سراسر روده بزرگ.
- https://virtualdr.ir/131433-%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D9%81%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%88%D9%84-%D8%B1%DA%A9%D8%AA%D9%88%D9%88%D8%A7%DA%98%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%84-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%B1%D8%B7/
