امام علی علیه السلام
إنَّ اللّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيُرِيدُ عَذَابَ أَهلِ الأَرضِ جَمِيعاً حَتَّى لَا يُحَاشِيَ مِنهُم أَحَداً، فَإِذَا نَظَرَ إِلَى الشِّيبِ نَاقِلِي أَقدَامِهِم إِلَى الصَّلَوَاتِ، وَ الوِلدَانِ يَتَعَلَّمُونَ القُرآنَ، رَحِمَهُمُ اللّه؛ فَأَخَّرَ ذَلِكَ عَنهُم.
خداوند ـ تبارک و تعالی ـ تصمیم مىگیرد که همۀ اهل زمین را [به خاطر گناهانشان] عذاب نماید، بدون آن که حتّى یک نفرشان را استثنا کند؛ امّا چون پیرانى را که به سوى نماز، گام بر مىدارند و کودکانى را که قرآن مىآموزند، مىبیند، بر آنان رحم مىآورد و عذاب را از آنان به تأخیر مىافکند.
کتاب من لا يحضره الفقيه: ج۱ ص۲۳۹ ح۷۲۳.
