کد خبر: ۶۲۳۵۶۹
درآمد از یوتیوب زندگی مرد عشایری را متحول کرد
پشت پرده جنجالی فیلم زن عشایری
نام این زن، فاطمه حسین‌پور است. در گهواره‌ای که بر دوش می‌کشد، پسر ۶ ماهه‌اش به نام سام قرار دارد. می‌گوید برای تزریق واکسن ۶ ماهگی فرزندم راهی این جاده شدم تا به درمانگاه برسم. می‌گوید که عبور از این جاده، دیگر برایم سخت نیست، زیرا بار‌ها از آن عبور کرده‌ام و همه مسیر را می‌شناسم.
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۶ - ۲۲ فروردين ۱۴۰۲
زن گهواره به معنای (تهده در بختیاری) را بر کمر بسته به دل کوه می‌زند تا فرزند را به درمانگاه و زمان تزریق واکسن برساند. نمایی حقیقی از زندگی زنان عشایر و زندگی عشایری.
به گزارش ایران، مشاهده این زن با آن گهواره بر دوش و گذر از مسیر صعب العبور یک تصویر منحصر به فرد برای کسانی است که زندگی عشایری را تجربه نکرده‌اند، اما زنان عشایر از کودکی، عبور از این مسیر‌های پرخطر را آموخته‌اند. آموزشی که چاره‌ای جز یاد گرفتن آن نداشتند. باید ترفند گذر از این جاده‌ها را می‌آموختند.
و، اما این زن که اینگونه با گهواره بر دوش به سمت نزدیک‌ترین درمانگاه حرکت کرده است کیست؟ چه شد که این مسیر را اینگونه طی کرد و چه کسی از او دراین مسیر سخت و خطرناک فیلمبرداری کرد؟ پاسخ این سؤالات را در ادامه در گفتگو با این زن جوان و همسرش می‌توانید بخوانید.
نام این زن، فاطمه حسین‌پور است. در گهواره‌ای که بر دوش می‌کشد، پسر ۶ ماهه‌اش به نام سام قرار دارد. می‌گوید برای تزریق واکسن ۶ ماهگی فرزندم راهی این جاده شدم تا به درمانگاه برسم. می‌گوید که عبور از این جاده، دیگر برایم سخت نیست، زیرا بار‌ها از آن عبور کرده‌ام و همه مسیر را می‌شناسم. می‌گوید که فیلمبردار گذر از این مسیر همسرم به نام علی است. در ادامه علی حسین‌پور همسر فاطمه به سؤالات پاسخ می‌دهد.
علی حسین پور، همسر فاطمه و پدر سام می‌گوید: ساکن منطقه عشایری گاوکال در منطقه لردگان هستیم. در منطقه گاوکال ما و پنج خانواده عشایری دیگر زندگی می‌کنیم. فیلمبرداری این فیلم به چند روز پیش برمی‌گردد. به زمانی که باید واکسن ۶ ماهگی پسرم تزریق می‌شد. البته مستند‌سازی از زندگی عشایری در ایران را از چند ماه قبل شروع کردم. بعد از برداشت هر فیلم از هر بخش از زندگی عشایری، آن را در کانال خودم در یوتیوب منتشر می‌کنم. ضمن معرفی زندگی عشایری از این طریق و براساس میزان بازدید، کسب درآمد برایم دارد.
در ادامه می‌گوید: هر سال در بین مسیر گاوکال و چیلته ییلاق و قشلاق می‌کنیم و من از این مسیر و حرکت عشایر و نوع زندگی، تأمین معاش، سختی‌های مسیر و مواجهه زنان و کودکان و مردان با شرایط کوچ فیلمبرداری و در یوتیوب بارگذاری می‌کنم.
در فیلم، زنی را مشاهده می‌کنیم که از صعب العبورترین مسیر‌ها عبور می‌کند. مسیر‌هایی که در آن‌ها هر لحظه امکان سقوط و به خطر افتادن جان او وجود دارد. از همسرش سؤال می‌کنیم که چقدر مطمئن بودی که همسرت با آن گهواره بر دوش که پسرت در آن قرار داشت و خواهرت که همراهشان است می‌توانند به سلامت از مسیری که برای فیلمبرداری آنان را راهی کردی، بگذرند؟ اینگونه پاسخ داد: صددرصد مطمئن بودم، زیرا اولین مرتبه نبود که از این مسیر تردد کرده‌اند. حداقل هر دو سه روز یکبار از این مسیر می‌روند و می‌آیند. راه را کاملاً می‌شناسند.
به او گفتیم، درست است که آگاه به مسیر هستند، ولی چون مسیر پرترددی است، لغزندگی بیشتری هم دارد و امکان خطر وجود داشت، بهتر نبود برای فیلمبرداری و بازدید در یوتیوب آن‌ها را راهی نمی‌کردی؟ پاسخ داد: هیچ تردیدی نداشتم که به سلامت رد می‌شوند، زیرا همین یک مسیر برای تردد ما وجود دارد و آن‌ها بار‌ها این مسیر را طی کرده‌اند.
وی در ادامه به نکته‌ای جالب اشاره کرد و گفت: از سال گذشته، خیلی از عشایر ایران برای کسب درآمد به یوتیوب پیوستند. از وضعیت و شرایط زندگی خود فیلمبرداری می‌کنند، در یوتیوب بارگذاری می‌کنند و از میزان بازدیدی که در این شبکه اجتماعی به دست می‌آورند پول دریافت کرده و برای خودشان کسب درآمد ایجاد کرده‌اند.
