سخنرانی حجتالاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیهی ۱۲۹
این آیه، دعایى دیگر از حضرت ابراهیم (ع) را بازگو مى کند که بیانگر عظمت فوق العاده روح، و ترسیم کننده سوز و اخلاص درونى اوست. با آنکه خود در حال حیات و از پیامبران برجسته الهى است، براى نسل هاى آینده دعا مى کند که پروردگارا! در میان مردم و ذریّه من، پیامبرى از خودشان مبعوث کن.
از رسول خدا (ص) نقل شده است که فرمودند: «أنا دعوة ابى ابراهیم» من نتیجه اجابت دعاى پدرم ابراهیم هستم که فرمود: «ربّنا وابعث فیهم رسولاً منهم»
با آنکه در دعاى ابراهیم (ع) تعلیم بر تزکیه مقدّم شده است، امّا خداوند در اجابت این دعا، تزکیه را مقدّم داشته تا به ابراهیم هشدار دهد که تزکیه، با ارزش تر است و تعلیم در مرتبه بعدى است. «یزکّیهم ویعلّمهم الکتاب والحکمة»