کد خبر: ۷۵۹۴۵۰۸:۰۸ -
فلسفه تحريم جنگ در ماه هاى حرام چيست؟
تحريم جنگ در اين چهار ماه يكى از طرق پايان دادن به جنگ هاى طويل المدت، و وسيلهاى براى دعوت به صلح و آرامش بود.
در سوره توبه آيه 36 مىخوانيم «انّ عدّة الشّهور عنداللّه اثنا عشر شهراً فى كتاب اللّه يوم خلق السّموات و الارض منها اربعة حُرُم» (تعداد ماهها نزد خداوند در كتاب (آفرينش) الهى از آن روز كه آسمانها و زمين را آفريده دوازده ماه است كه از آن، چهار ماه، ماه حرام است [و جنگ در آن ممنوع مىباشد])
در اينجا اين سؤال مطرح مىشود كه چرا در چهار ماه (ماههاى ذىالقعده، ذىالحجّة، محرم و رجب) جنگ حرام است؟
تحريم جنگ در اين چهار ماه يكى از طرق پايان دادن به جنگهاى طويل المدت، و وسيلهاى براى دعوت به صلح و آرامش بود، زيرا هنگامى كه جنگجويان چهار ماه از سال اسلحه را به زمين بگذارند و صداى چكاچك شمشيرها يا صفير گلولهها خاموش شود و مجالى براى تفكر و انديشه به وجود آيد احتمال پايان يافتن جنگ بسيار زياد است.
هميشه ادامه يك كار با شروع مجدد آن پس از خاموشى تفاوت دارد و دومى به مراتب مشكلتر است، فراموش نمىكنيم كه در دوران جنگهاى بيست ساله ويتنام چه اندازه زحمت مىكشيدند تا يك آتش بس بيست و چهار ساعته در آغاز سال نو مسيحى يا مانند آن به وجود آورند، ولى اسلام براى پيروان خود در هر سال يك آتش بس چهار ماهه اعلام مىدارد و اين خود نشانه روح صلح طلبى اسلام است.
ولى اگر دشمن بخواهد از اين قانون اسلامى سوء استفاده كند و حريم ماههاى حرام را بشكند اجازه مقابله به مثل به مسلمانان داده شده است.
«تفسير نمونه»
