مژده‌ ندای آسمانی از عطای بی انتهای خداوند در ماه رجب

• اخبار دین ، قرآن و اندیشه 
•  

پیامبر گرامی اسلام(ص) روایتی از عطای بی انتهای خداوند در ماه رجب بیان فرمودند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا ماه رجب یکی از ماه‌های پر خیر و برکت مسلمانان محسوب می‌شود. سالروز ولادت امام محمد باقر(ع) در ابتدای این روز و همچنین ولادت امام علی(ع) در اواسط این ماه جلوه‌ای دیگر به این ماه عظیم‌الشأن داده است. از دیگر سو وجود ایام اعتکاف در این ماه که مشهور به أیا‌م‌البیض(روشنایی) است نشان از معنویت بالای این ماه دارد.

در فضیلت این ماه روایات متعددی وجود دارد از جمله اینکه رسول گرامی اسلام(ص) فرمود: «ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمى‌‏رسد و جنگیدن با کافران در این ماه حرام است و رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است کسى که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ و غضب الهى از او دور می‌شود و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته شود.»

همچنین در روایتی جالب در عظمت این ماه از رسول گرامی اسلام(ص) می‌خوانیم: «خداوند در آسمان هفتم فرشته‌ای به نام «داعی» [فراخواننده] قرار داده است که هرگاه ماه رجب فرا می رسد، هرشب تا صبح فریاد می زند: خوشا به حال ذاکران، خوشا به حال اطاعت کنندگان. [سپس فرشته از قول خداوند می‌گوید] خداوند می فرماید:
من همنشین کسی هستم که همنشین من باشد
و مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند
و آمرزنده کسی هستم که از من آمرزش بخواهد.
ماه، ماه من و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است؛ پس هرکس در این ماه مرا بخواند اجابتش می‌کنم و هرکس از من بخواهد به او عطا می‌کنم و هر کس از من هدایت بخواهد هدایتش می‌کنم و این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار داده‌ام که هر کس به آن چنگ زند به من می‌رسد.»

«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَکاً یُقَالُ لَهُ الدَّاعِی فَإِذَا دَخَلَ‏ شَهْرُ رَجَبٍ‏ یُنَادِی [نادى‏] ذَلِکَ الْمَلَکُ کُلَّ لَیْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاکِرِینَ طُوبَى لِلطَّائِعِینَ وَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِی الشَّهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِی فَمَنْ دَعَانِی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِی هَدَیْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَیْنِی وَ بَیْنَ عِبَادِی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَیَّ.» (إقبال الأعمال (ط - القدیمة) ،ج‏2، ص 628)