در این بخش در به طور ساده به معرفی دو فعل مودال و طرز قرار گرفتن آنها در جمله میپردازیم.
برای نشان دادن اجبار یا الزام از فعل مودال Müssen استفاده میکنیم. فعلهای مودال در جمله به جای فعل اصلی و در جایگاه دوم (در جملههای خبری) یا اول (در جملههای سوالی یا امری) قرار میگیرد. در صورت استفاده از یک فعل مودال در جمله فعل بعدی به صورت مصدر (با پسوند en) در اخر جمله قرار میگیرد.
از آنجایی که فعلهای مودال بی قائده هستند قبل از خواندن مثالها به طریقه صرف فعل Müssen توجه کنید.
ich muss
|
من ملزم هستم
|
du musst
|
تو ملزم هستی
|
er/sie/es muss
|
او (مذکر, مونث و خنثی) ملزم است
|
wir/sie/Sie müssen
|
ما, شما (رسمی) و آنها هستیم/هستید/هستند
|
به مثالهای زیر توجه کنید:
Sie müssen aufpassen
|
شما (رسمی) باید محتاط باشید
|
Sie müssen duschen
|
شما باید دوش بگیرید
|
Sie müssen die Wohnung reinigen
|
شما باید آپارتمان را تمیز کنید
|
برای مشخص کردن اجازه یک فرد برای انجام کاری باید از فعل مودال dürfen استفاده کنید.
Sie dürfen im Hof rauchen.
|
شما میتوانید (اجازه دارید) در حیاط سیگار بکشید
|
Sie dürfen hier parken.
|
شما میتوانید (اجازه دارید) اینجا پارک کنید
|
فعل dürfen نیز یک فعل بی قائده است. به مثالهای زیر توجه کنید:
Ich darf Kaffee trinken.
|
من میتوانم (اجازه دارم) قهوه بخورم
|
Du darfst hier essen.
|
او میتواند (اجازه دارد) اینجا غذا بخورد
|
Er darf kommen.
|
او میتواند (اجازه دارد) بیاید
|
Wir dürfen ausgehen.
|
ما میتوانیم (اجازه داریم) بیرون برویم
|
زمانی که میخواهید عدم امکان یا وجود اجازه برای انجام کاری را نشان دهید باید جمله را منفی کنید. برای منفی کردن یک جمله با فعل مودال همیشه باید از Nicht دقیقا بعد از فعل دوم استفاده کرد. به مثالهای زیر توجه کنید:
Sie dürfen hier nicht rauchen.
|
شما نمیتوانید (اجازه ندارید) اینجا سیگار بکشید
|
Ich darf nicht fahren.
|
من نمیتوانم (اجازه ندارم) رانندگی کنم
|