برای اینکه فرزندانتان را با کودکان دیگر مقایسه نکنید، دلایل زیادی وجود دارد. این مقایسه چه با خواهر و برادرهای او باشد و چه با بچه یکی از آشنایان، قرار دادن فرزندتان در معرض اینگونه مقایسات، اعتمادبه نفس آنها را به شدت خدشه دار کرده و باعث می شود احساس حقارت کنند. باوجود این، بسیاری از والدین وقتی می بینند فرزندشان به خوبی بچه های دیگر نیست، دست به این مقایسه ها می زنند. در زیر به دلایل مهمی اشاره می کنیم که به شما نشان می دهد چرا نباید فرزندتان را با دیگران مقایسه کنید.

 

 

یکی از مهمترین دلایلی که نباید فرزندتان را با بچه های دیگر مقایسه کنید این است که بر اعتمادبه نفس آنها اثر منفی خواهد گذاشت. آیا دوست دارید خودتان را مدام با دیگران مقایسه کنند؟ بیشتر مشکلات مربوط به ضعف اعتمادبه نفس در کودکی ریشه دارد، بنابراین کاری نکنید که آنها احساس کنند از دیگران پایین تر هستند. 

 

 

. هر کودک یک فرد خاص است و استعدادها و توانایی های خاص خودش را دارد. چه اهمیتی دارد که یک کودک در موسیقی استعداد دارد و دیگری ندارد؟ آن کودک ممکن است در ورزش استعدادی فوق العاده داشته باشد یا عاشق کتاب خواندن باشد. هیچکدام از این استعدادها بهتر از دیگری نیست، همانطور که هیچ بچه ای از بچه ای دیگر برتر نیست. به هیچ عنوان نباید طوری رفتار کنید که احساس کنند باید سعی کنند شبیه دیگران باشند.

 

 

مقایسات مستقیم باعث عصبانی شدن بچه ها می شود. وقتی برایشان مشخص می شود که به اندازه کافی خوب نیستند، نه تنها حس تلخی و ناراحتی نسبت به شما پیدا می کنند بلکه نسبت به آن خواهر و برادر و یا دوست هم همین حس ناراحتی و عصبانیت در آنها ایجاد می شود. آیا واقعاً می خواهید بین بچه هایتان خصومت ایجاد کنید؟ مطمئناً نه. پس از مقایسه کردن آنها با همدیگر خودداری کنید، حتی اگر تصور کنید متوجه آن نمی شوند، چون ممکن است کسی به اطلاع آنها برساند.

 

 

 

 

شاید تعجب کنید وقتی بفهمید که خاطرات این مقایسات تا چه مدت می تواند در ذهن فرزندتان بماند. مدت زمانی طولانی بعد از آخرین باری که به خاطر می آورید به فرزندتان گفته باشید، «چرا تو نمی تونی مثل برادرت باشی؟»، فرزندتان به خاطر خواهد داشت که چقدر احساس حقارت کرده است. این پیام خیلی زود در آنها ماندگار میشود، حتی اگر واقعاً در آن لحظه منظور خاصی نداشته باشید. 

 

این هم خطراتی دارد. فرزندتان به مرور زمان این پیام را که به اندازه کافی خوب نیستند جذب کرده و کم کم آن را باور می کنند. اگر قرار نیست موفق شوید اصلاً چرا باید چیزی را امتحان کنید؟ و این دقیقاً همان اتفاقی است که می افتد.  با این روش فرزندتان را فقط برای شکست آماده می کنید.

 

 

 

دوران کودکی مسابقه ای برای اول شدن نیست. بچه ها با سرعت خودشان رشد می کنند. اما بیشتر اوقات والدین وقتی می بینند که فرزندشان در همان سن فرزند دوستشان راه می افتد یا به زبان می افتد، نگران می شوند. هیچ برنامه زمانی برای رشد کودکان وجود ندارد، به همین دلیل هیچ جای نگرانی نیست. مطمئن باشید که به زمان خودشان رشد خواهند کرد.

 

 

برعکس این مقایسات هم همینطور است. عاقلانه است که فرزندتان را به طریق مثبت هم با دیگران مقایسه نکنید. دوست دارید فرزندتان طوری بزرگ شود که تصور کند از بقیه آدمها برتر است؟ تحسین کردن بچه ها کار خوبی است اما باید مراقب باشید که به طور مداوم به آنها نگویید که از بقیه بچه ها بهتر و بالاتر هستند. اگر بخواهید آنها را خودخواه و متکبر بار بیاورید هیچ لطفی در حقشان نکرده اید.

 

مقایسه کردن فرزندتان با دیگران تصویری منفی از خودشان به آنها می دهد. 

 

پدر یا مادر بودن یک مسابقه نیست و لازم نیست به بقیه والدین نشان دهید که فرزندتان چقدر بهتر از بقیه است یا نگران باشید که بقیه بچه ها بهتر از بچه شما هستند. فقط باید با محبت آنها را تشویق کنید که خودشان را باور داشته باشند و کمکشان کنید که توانایی های خودشان را کشف کنند.

 

شما چطور؟ آیا والدینتان در کودکی شما را با کودکان دیگر مقایسه می کرده اند؟ اگر اینطور است، فکر می کنید این مقایسه ها چه تاثیری بر شخصیت شما داشته است؟